“Δεν είμαι ειδικός στα εικαστικά, αλλά θα τολμήσω να μιλήσω για τη ζωγραφική της Έντας Δημοπούλου, που τη νιώθω και την καταλαβαίνω όπως καταλαβαίνω τη λαΐκή μουσική: με το αίσθημα, όχι με το μυαλό. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι αδιαφορούν γι’ αυτό που η Δύση ονομάζει «αντικειμενική συστοιχία» πραγμάτων, δηλαδή αρμονία ρυθμών, σχημάτων και χρωμάτων, «σωστή» προοπτική και ρεαλιστική απεικόνιση των μορφών.
…Έτσι ορίζω το διαφορετικό, το «αλλιώς» στη ζωγραφική της Έντας Δημοπούλου: δυναμικό και διαρκώς εξελισσόμενο, χωρίς τη στατικότητα των συμβόλων. Γίνεται ιστορία και διάλογος. Είναι εν δυνάμει θεατρικό. Οι ρίζες του βυθίζονται στις πρώτες, σχηματικές αναπαραστάσεις του ανθρωπίνου σώματος στα γεωμετρικά και αρχαϊκά αγγεία. Διέρχεται την «ερυθρόμορφη» και τη «μελανόμορφη» φάση της, με πλάγια τοποθέτηση των μορφών (προφίλ), στέκει για λίγο στις πένθιμες, έκπαγλες «λευκές ληκύθους» του 5ου αιώνα, για να προσεγγίσει την περίοδο του φαγιούμ, όπου η μετωπική απεικόνιση των προσώπων μάς οδηγεί στη βυζαντινή τέχνη.
…Kαταλαβαίνω τη ζωγραφική της Έντας Δημοπούλου, βγαλμένη μέσα από τη βυζαντινή και τη λαϊκή μας παράδοση, ένα διαλογικό παιχνίδι φωτός και σκότους που αδιαφορεί για τη «σωστή» εξωτερική μίμηση, την προοπτική, το βάθος τοπίου και τον επιφανειακό ρεαλισμό.
Με το μεσογειακό μας ήλιο στα μάτια να διαλύει τα σταθερά περιγράμματα, με απουσία της «λογικής περιγραφής». Χωρίς οργή και θυμό για τη θνητή μας μοίρα, με αποδοχή, αντίθετα, της προοπτικής του θανάτου, της μόνης στάσης που μπορεί να μεταμορφώνει τη λύπη σε ποίηση, σε τραγούδι και σε ομορφιά”.
Λέανδρος Πολενάκης
* Η γκαλερί του πολυχώρου “Αγγέλων Βήμα” λειτουργεί καθημερινά 18:00 -22:00.
Πληροφορίες
Θεματική Ενότητα: Noir
Έντα Δημοπούλου
Έκθεση ζωγραφικής
Από 6/11 έως 17/12/2014
Εγκαίνια Πέμπτη, 6 Νοεμβρίου, ώρα 19.30
* Η Έντα Δημοπούλου σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών (εργαστήριο Μόραλη) στο Ελεύθερο Σπουδαστήριο Καλών Τεχνών (εργαστήριο Τέτση) και στην Ecole des Beaux Arts (εργαστήριο Souvebie). Πρώτη εμφάνιση σε ομαδική έκθεση στην γκαλερί “Ζυγός” (1961).
Ατομικές εκθέσεις: “Άστορ” (1974), “Συλλογή” (1979), “Χρυσόθεμις” (1982), στη Ρόδο (1984), στην Ύδρα “Μιράντα” (1983), στην αίθουσα Μπουζιάνη στην Αθήνα (2001).
Ομαδικές εκθέσεις: Πανελλλήνιες (1968, 1970, 1975), Πανελλαδικές (1961, 1963), Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων «Η γυναίκα στην Αντίσταση» (1977), γκαλερί Yallombreuse Biarritz (1974), Grichishe Kunstler der Gegenwart (1976).
Έχει κάνει την εικονογράφηση για το μυθιστόρημα του Αλ. Μοράβια «Το κορίτσι του Μπούμπε» για το περιοδικό «Ταχυδρόμος» 1964, έχει ακόμα κάνει τα σχέδια για τέσσερα βιβλία του Γιάννη Νεγρεπόντη «15 παραμύθια» (εκδ. Κέδρος 1977), «Ένας Μπόμπος πολύ αριστερός» (εκδ. Αστέρι 1980), «Το διπλανό δωμάτιο» (εκδ. Θεμέλιο 1982), «Οι κατσαρίδες ποτέ δεν πεθαίνουν» (εκδ. Αίολος 1982).
Από το 1972 εργάζεται σαν σκηνογράφος και ενδυματολόγος στο θέατρο.
Πρώτη δουλειά στο θέατρο “Όρβο” με το έργο του Σωβαζόν «Ξενοδοχείο για τρεις», ακολούθησαν μέχρι σήμερα δεκάδες παραστάσεις με σημαντικότερες τον “Μάκβεθ” του Σαίξπηρ για το Φεστιβάλ Αθηνών, τους “Φοιτητές” του Ξενόπουλου για το Εθνικό Θέατρο, την “Ιφιγένεια εν Αυλίδι” του Ευριπίδη, το “Ταξίδι Μιας Μακριάς Ημέρας Μέσα Στη Νύχτα” του Ο’ Νηλ, τις “Βάκχες” του Ευριπίδη.
Από το 2004 συνεργάζεται με το σκηνοθέτη Κώστα Κουτσομύτη για την τηλεόραση. Το 2004 με “Τα Παιδιά της Νιόβης”, το 2005-06 στις “Μάγισσες της Σμύρνης” (βραβείο σκηνογραφίας, βραβείο ενδυματολογίας), το 2007 στην “Τυφλόμυγα” και το 2008-09 στα “Ματωμένα Χώματα” (βραβείο ενδυματολογίας).
Από το 1992 διδάσκει ιστορία σκηνογραφίας και ενδυματολογίας στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης “Θεμέλιο”.
* “Αγγέλων Βήμα”, Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια
