***
Του Παναγιώτη Μήλα
«Σ’ αγαπώ όπως δεν αγάπησα ποτέ κανέναν, Τάκη, μη μου πληγώσεις την καρδιά».
Έτσι άρχιζε η τετρασέλιδη επιστολή της Εντίθ Πιάφ προς τον Δημήτρη Χορν στις 20 Σεπτεμβρίου 1946. Δύο ημέρες πριν, στις 18 Σεπτεμβρίου, η Πιάφ έδινε τη μοναδική της συναυλία στην Αθήνα, στο θέατρο «Κοτοπούλη».
Εκείνη την εποχή, η Πιάφ «που τραγουδούσε –μαζί με την Ιρένε ντε Τρεμπέρ – στο κέντρο «Μαϊάμι» της Κυψέλης, γνώρισε στα διαλείμματα τον Χορν, στο μπαρ του κέντρου». Ο Χορν, ωραίος και ευγενικός, γνώστης της γαλλικής και της αγγλικής γλώσσας, μπορούσε με άνεση να συναναστραφεί την Πιάφ. Όπως γράφει o κ. Ζάχος Χατζηφωτίου, «η Πιάφ είχε δει τότε και το χορευτικό ζευγάρι Γιάννη Φλερύ και Λίντας Άλμα για τους οποίους έκλεισε δουλειά με εξάμηνο συμβόλαιο στο κέντρο Μονσενιέρ, στο Παρίσι».
Στην Κυψέλη λοιπόν η τραγουδίστρια γνώρισε τον Χορν ο οποίος ήταν μόλις 25 ετών, εκείνη έκλεινε τότε τα 31. Η διάσημη Γαλλίδα τραγουδίστρια όταν γύρισε στο Παρίσι έστειλε στον Χορν και ένα τηλεγράφημα στις 13 Νοεμβρίου του 1946 και του έγραφε: «Αν μπορείς γράψε μου στο όνομα κυρία Μπιγκάρ, στην οδό Μπερί 26. Μη βάλεις το όνομά μου στη διεύθυνση».
Εκείνη τη χρονιά ο Χορν ανήκε στο δυναμικό του Εθνικού Θεάτρου και έπαιζε στον «Κύριο Ντε Φαλεντόρ» σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσαρούχη με την Ελένη Χαλκούση και τον Λυκούργο Καλλέργη. Παράλληλα προετοιμαζόταν για την πρεμιέρα της 27ης Νοεμβρίου 1946 στο «Πολύ κακό για το τίποτα» του Σαίξπηρ σε μετάφραση Βασίλη Ρώτα και σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη. Σκηνογράφος ο Κλεόβουλος Κλώνης. Ενδυματολόγος ο Αντωνάκης Φωκάς. Συμπρωταγωνιστές του Χορν -που έπαιζε τον ρόλο του Βενέδικτου- ήταν οι Μάνος Κατράκης, Μαίρη Αρώνη, Στέλιος Βόκοβιτς, Χριστόφορος Νέζερ.
Στην επιστολή της στον Χορν, η Πιάφ έγραφε επίσης: «Θα έρθω εγώ κοντά σου τον Νοέμβριο, κανείς στον κόσμο δεν θα με εμποδίσει να έρθω στην Αθήνα».
Η Πιάφ όμως δεν ήρθε ξανά στην Αθήνα, αλλά ούτε και το ταξίδι του Χορν στο Παρίσι έγινε ποτέ…
***
Ο Δημήτρης Χορν γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1921 στην Αθήνα. Γονείς του ήταν ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας και στρατιωτικός Παντελής Χορν και η Ευτέρπη Αποστολίδη. Η οικογένεια του Παντελή Χορν είχε τρία παιδιά, τον Γιάννη, τη Νανά που πέθανε σε ηλικία 7 ετών και τελευταίο, τον Δημήτρη Χορν. Νονά του ήταν η ηθοποιός Κυβέλη.
Η πρώτη του εμφάνιση είναι στην αγκαλιά της Κυβέλης, στο έργο «Γειτόνισσες» του πατέρα του και η δεύτερη στην ηλικία των 4 ετών, όταν έπαιξε και πάλι με τη νονά του, στη «Νόρα» του Ίψεν κάνοντας ένα από τα μικρά παιδιά της ηρωίδας. Την τρίτη εμφάνισή του στο θέατρο, την κάνει το 1935 σε ηλικία 14 ετών, όταν εμφανίζεται στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, στο θερινό θέατρο Παρκ, στο έργο «Μαμά Κολιμπρί» του Μπατάιγ.
Το 1937 εισάγεται στη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου, δίνοντας εξετάσεις με το ποίημα του Βάρναλη, «Οι μοιραίοι». Αποφοιτά το 1940 και συμμετέχει για πρώτη φορά επαγγελματικά στη «Νυχτερίδα» του Γιόχαν Στράους με τον θίασο του Εθνικού θεάτρου στη Θεσσαλονίκη. Με τη νονά του, θα ξαναπαίξει ενήλικας πλέον, σε ηλικία 31 ετών, το 1954, στο έργο του Όσκαρ Ουάιλντ «Μια γυναίκα χωρίς σημασία».
Ο Χορν έφυγε από τη ζωή στις 16 Ιανουαρίου του 1998.
Από το 2000 απονέμεται το ομώνυμο βραβείο στον καλύτερο άνδρα ηθοποιό της χρονιάς.
