Του Παναγιώτη Μήλα
[email protected]
Διάβαζα το δελτίο Τύπου για την παράσταση «Η κοιλάδα των εκπλήξεων», που ανεβαίνει στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά σε σκηνοθεσία Πίτερ Μπρουκ και με πρωταγωνίστρια τη μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιό Κάθριν Χάντερ. Είδα λοιπόν ότι εκτός από τα εισιτήρια για ανέργους με μειωμένες τιμές υπάρχουν και 46 θέσεις μειωμένης θέασης οι οποίες παραχωρούνται δωρεάν σε αυτή την κατηγορία των συμπολιτών μας. Θέλω λοιπόν να κάνω μια ερώτηση προς τους αρμοδίους του Δημοτικού Θεάτρου: Γιατί αυτές οι 46 θέσεις που διατίθενται δωρεάν σε ανέργους είναι μειωμένης θέασης; Έχουν κάποιο κουσούρι οι άνθρωποι; Τους τιμωρεί το πολιτισμένο Δημοτικό Θέατρο; Μήπως πρέπει να τους βάλει και κάποιο αυτοκόλλητο για να τους αναγνωρίζουμε; Μήπως πρέπει να μπουν από ξεχωριστή είσοδο; Επίσης αν το θέατρο διατηρούσε και φούρνο, και μανάβικο, και χασάπικο, και ψαράδικο, και μπακάλικο τι θα έκανε; Θα χάριζε μουχλιασμένο ψωμί, σάπια φρούτα, σκουληκιασμένο κρέας, βρωμόψαρα και μαμουνιασμένα όσπρια στους ανέργους; Προφανώς την απόφαση αυτή θα πήραν άτομα μειωμένης ευαισθησίας και μόρφωσης τα οποία εκθέτουν και το Δημοτικό Θέατρο και τον Πειραιά. Απέφυγα να τηλεφωνήσω –αν και θα έπρεπε– και να ρωτήσω πώς έγινε αυτό. Ξέρω την απάντηση. Θα πουν ότι κάποια δακτυλογράφος αντί να γράψει για θέσεις… αυξημένης θέασης προτίμησε να γράψει για θέσεις μειωμένης θέασης… Σίγουρα μόνον η λέξη ντροπή ταιριάζει εδώ. Ντροπή! Και μάλιστα αυξημένη ντροπή… Και μια κρυφή ελπίδα: Και να αλλάξουν αυτή την απόφαση και να μην την επαναλάβουν.
