Με αφορμή τα 10 χρόνια λειτουργίας της Οικίας Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού, η ηθοποιός Δέσποινα Γιαννούλη παρουσιάζει, από την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018, μια περιήγηση – perfomance σε στιγμές, γνωστές και άγνωστες της ζωής του ζευγαριού, ανάμεσα σε έργα σπουδαίων καλλιτεχνών, με τη ματιά στραμμένη σε μια εποχή ρομαντική, αλλά και γεμάτη αγώνες για έναν πιο δίκαιο κόσμο.
Μια περιήγηση στη ζωή μιας εποχής, που διδάσκει, συγκινεί, μα πάνω απ’ όλα εμπνέει.
Άγγελος και Λητώ
Στο σαλόνι της γενιάς του ’30
Στο διαμέρισμα της Λεωφόρου Βασ. Αμαλίας, αριθμός 4, απέναντι απ’ τον Εθνικό Κήπο, ο νευρολόγος-ψυχίατρος και λάτρης της τέχνης Άγγελος Κατακουζηνός, μαζί με την αγαπημένη του Λητώ, υποδέχονταν τους πολύτιμους φίλους τους…
Το ζευγάρι, που πορεύτηκε μαζί από την πρώτη στιγμή της συνάντησής τους, και για 50 σχεδόν χρόνια, προσέφερε απλόχερα τη φιλία του, τις αξίες και το ήθος του, ως δώρο, στήριγμα, παρηγοριά, αλλά και έμπνευση, στους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι σημάδεψαν με το έργο τους το πνευματικό και καλλιτεχνικό γίγνεσθαι της εποχής τους.
Σεφέρης, Ελύτης, Γκίκας, Faulkner, Χατζιδάκις, Τόμπρος, Τσαρούχης, Εμπειρίκος, Camus, Cartier-Bresson και άλλοι, πέρασαν ώρες φιλοξενίας και στοχασμού στο σπιτικό των Κατακουζηνών.
***
Ο Άγγελος Κατακουζηνός (1904 – 1982) ήταν Έλληνας ψυχίατρος – νευρολόγος. Γεννήθηκε στη Λέσβο και μεγάλωσε στη Σμύρνη. Φοίτησε στην Ευαγγελική Σχολή και άρχισε να σπουδάζει ιατρική στο Montpellier ολοκληρώνοντας τελικά τις σπουδές του στο Παρίσι (δώδεκα χρόνια συνολικά) στα νοσοκομεία Necker και Salpetriere. Επέστρεψε στην Ελλάδα, εργάστηκε στην Κλινική Παμμακαρίστου και ίδρυσε μια από τις πρώτες ψυχιατρικές κλινικές στην Ελλάδα στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όντας από τους πρώτους που χρησιμοποίησε τη ναρκοαναλυτική μέθοδο. Απέκτησε διεθνή φήμη προσελκύοντας διάσημους πελάτες μεταξύ των οποίων ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο Albert Camus κ.α. Υπήρξε καθηγητής ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας καθώς και μέλος της Λεγεώνας της Τιμής. Αντίθετα στην Ελλάδα δεν κατάφερε να εκλεγεί καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών καθώς, σύμφωνα με το σκεπτικό του εκλεκτορικού σώματος, «ήταν υπερβολικά καλός ομιλητής, πειστικός και διαυγής, συνεπώς ικανός να αποπροσανατολίσει του φοιτητές». Το 1979 προτάθηκε για μέλος της Ακαδημίας Αθηνών αλλά δεν έγινε δεκτός.
Παράλληλα με την ακαδημαϊκή του δραστηριότητα ανέπτυξε αξιόλογη πολιτιστική δράση. Υπήρξε ιδρυτής του Γαλλοελληνικού Ινστιτούτου καθώς και της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος. Το 1955 εισήλθε στο διοικητικό συμβούλιο του ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ και το 1961 διετέλεσε αντιπρόεδρος αυτού. Καθοριστικές ήταν οι πρωτοβουλίες του για την προώθηση του ζωγράφου Θεόφιλου. Το σπίτι του υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα φιλολογικά σαλόνια της εποχής, ενώ ήταν προσωπικός φίλος με τους Γεώργιο Σεφέρη, Οδυσσέα Ελύτη, Νίκο Χατζηκυριάκο – Γκίκα, Ανδρέα Εμπειρίκο κ.α. Το 1997 μετά τον θάνατο της γυναίκας του, η οικία τους επί της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας δωρήθηκε στο Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού για να λειτουργήσει ως μουσείο. Απεβίωσε στις 28 Αυγούστου 1982 στην Αθήνα. Ήταν παντρεμένος με τη συγγραφέα Λητώ Πρωτοπαππά και δεν είχε παιδιά.
***
Η Λητώ Κατακουζηνού, το γένος Πρωτοπαππά, γεννήθηκε στον Πειραιά ίσως το 1909. Ο πατέρας της Αναστάσιος ήταν παιδίατρος και γερουσιαστής της Πρώτης Ελληνικής Δημοκρατίας. Η μητέρα της Ροδόπη, το γένος Σκλαβούνου, καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια του Μαυροβουνίου. Η Λητώ έχασε τον αδελφό της Βάσο σε μικρή ηλικία και ακολούθησε τη μητέρα της σε μια περιπλάνηση στην Ευρώπη. Τις σπουδές πιάνου και χορού διαδέχθηκαν τα αθλήματα (βόλεϊ, κολύμπι, ποδόσφαιρο, ορειβασία) μετά την επιστροφή της οικογένειας στην Ελλάδα και την εγκατάσταση της στο Παλαιό Φάληρο. Γύρω στο 1932 γνωρίστηκε με τον νευρολόγο-ψυχίατρο Άγγελο Κατακουζηνό. Μετά τον γάμο τους στις 14 Νοεμβρίου 1934 εγκαταστάθηκαν στον αριθμό 7 της οδού Πινδάρου στην Αθήνα. Τα πρώτα δύσκολα αλλά ευτυχισμένα χρόνια διαδέχθηκαν οι αγωνίες του πολέμου, όταν η Λητώ προσέφερε εθελοντική εργασία ως νοσοκόμα πλάι στον Άγγελο, και η περίοδος της γερμανικής κατοχής. Το 1949 ξεκίνησε τη συγγραφική της σταδιοδρομία με το θεατρικό έργο “Το φωτεινό μονοπάτι”, το οποίο παίχτηκε από πρωταγωνιστές του Εθνικού Θεάτρου. Ακολούθησαν μερικά ακόμη βιβλία (“Του έρωτα και της θάλασσας”, 1950, “Κύματα”, 1957, “Απ’ το δείλι ως την αυγή”, 1957) και ποικίλη πολιτιστική δραστηριότητα στο πλάι του συζύγου της. Η μετακόμισή τους το 1960 στο νέο τους διαμέρισμα στον αριθμό 4 της λεωφόρου Αμαλίας σήμανε το μεσουράνημα του ζεύγους Κατακουζηνού στην πολιτιστική και κοινωνική ζωή της Αθήνας. Μετά τη μεταπολίτευση εργάσθηκε στην τιμητική επιτροπή του Φεστιβάλ Αθηνών και συνέγραψε δύο ακόμη βιβλία (“Όμορφο καράβι μου – θύμησή μου”, 1977, “Συντροφιά με τον Albert Camus”, 1979), ενώ ο χαμός του συζύγου της το 1982 τη σημάδεψε βαθιά αλλά και την ώθησε να ολοκληρώσει το δημοφιλέστερο έργο της, “Άγγελος Κατακουζηνός ο Βαλής μου”, 1988, γ΄ έκδοση 1994, αφιερωμένο στον μεγάλο της έρωτα, τον οποίο και ακολούθησε στις 27 Δεκεμβρίου 1997.
***
Σκηνοθεσία – Παρουσίαση: Δέσποινα Γιαννούλη
Βίντεο: Δημήτρης Βλάικος
Πληροφορίες
Πρεμιέρα: Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018
Χώρος: Οικία Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού, Λεωφ. Βασ. Αμαλίας 4, 5ος όροφος, Πλατεία Συντάγματος
Παραστάσεις
Κάθε Παρασκευή στις 20:30 και κάθε Κυριακή στις 18:00
Μέχρι και τις 28 Οκτωβρίου 2018
Διάρκεια: 50 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ γενική είσοδος,
10 ευρώ φοιτητικό, ανέργων, γκρουπ (από 10 άτομα και άνω)
Απαραίτητη η κράτηση θέση στο [email protected]
Λόγω του περιορισμένου αριθμού θέσεων (έως 15 άτομα), σε περίπτωση που δεν μπορέσετε να παραστείτε, θερμή παράκληση να ενημερώσετε εγκαίρως
Για περισσότερες πληροφορίες στο 6942697123