Με αφορμή αυτή τη δύσκολη – από κάθε άποψη – χρονιά, το Catisart.gr δίνει τον λόγο σε καλλιτέχνες που μιλούν για όσα έχασαν, για όσα κέρδισαν και για όσα περιμένουν.
Μας μιλούν για θέματα που τους ενόχλησαν ή τους συγκίνησαν, για γεγονότα που τους πίκραναν, τους εξόργισαν ή τους έδωσαν χαρά.
Εκμυστηρεύονται τις απογοητεύσεις ή τις ελπίδες τους και τέλος εκθέτουν διαφωνίες, σκέψεις, ιδέες και προτάσεις…
Γράφει η Χριστίνα Κουλουμπή
Συχνά πυκνά, μέσα σε αυτό το πρωτόγνωρο πλαίσιο της παγκόσμιας επιβράδυνσης των ρυθμών της ζωής μας που επέβαλλε η πανδημία, κάνω απολογισμό της «χασούρας» αλλά και του «κέρδους».
Με έκπληξη μου, αυτό που ανακηρύσσεται «νικητής» είναι όλα αυτά που αποκόμισα από αυτήν την παύση.
***
Ναί, ΕΧΑΣΑ την καθημερινότητα της εργασίας μου και όλα αυτά που συνεπάγονται αυτής. Έχασα την συνύπαρξη με συναδέλφους ηθοποιούς και συνεργάτες στο θεατρικό κοστούμι και σκηνικό. Έχασα τα φιλιά, το άγγιγμα, τον αυθορμητισμό, τις φυσικές αγκαλιές με ανθρώπους που αγαπώ αλλά και την νοερή «αγκαλιά» των μικρών και μεγάλων παιδιών που είναι οι απίστευτοι θεατές που μοιραζόμαστε την μαγεία του Θεάτρου.
Κάτω από την φοβισμένη μάσκα όμως, το χαμόγελο – που με σώζει πάντα σε δύσκολες κι εύκολες στιγμές – ξεπροβάλλει, κι αυτό πέρα από μια φυσική για μένα αντίδραση, είναι και επιλογή!
***
ΚΕΡΔΙΣΑ. Συνειδητοποίησα την αξία της υγείας και το εύθραυστο παιχνίδι της Ζωής με τον Θάνατο. Ακουμπώ, κατανοώ το σκοτάδι. Λυτρώνομαι αναζωογονούμαι μέσα από το φως! Αποδέχομαι ότι και τα δυο μαζί, δίπλα δίπλα, συνθέτουν την μορφή, το σχήμα, την ομορφιά στο εδώ και τώρα μας. Η απώλεια, φέρνει δώρα, «πακέτα προσεκτικά καμουφλαρισμένα» που με καλεί να τα ξετυλίξω για να αποκαλυφθεί ο θησαυρός τους.
Κατά την διάρκεια της ζοφερής αυτής περιόδου η δύναμη μου, πολλαπλασιάστηκε. Ήρθα αντιμέτωπη με αδυναμίες μου, απογοητεύσεις και θυμούς, αλλά… «το εμπόδιο είναι ο δρόμος»…
Τόλμησα να μπω μέσα στο μυστήριο της δικής μου Χριστίνας, της αθέατης, της αθόρυβης, της φοβισμένης, της ανυπεράσπιστης.
Γοητεύθηκα από τον ενθουσιασμό της, όταν συναντηθήκαμε!
Ήταν ο ενθουσιασμός του μικρού παιδιού που ανθίζει, όταν απολαμβάνει την προσοχή και το ενδιαφέρον που χρειάζεται για να αναπτυχθεί!
Τελικά, ο φυσικός περιορισμός με ελευθέρωσε!
***
ΠΕΡΙΜΕΝΩ να απολαμβάνουμε όλοι, μαζί πια, ασφαλείς, με αγάπη και ευγνωμοσύνη την ζωή μας! Ελπίζω να προσφέρουμε τις αρετές μας με γενναιοδωρία ο ένας στον άλλον! Είμαστε τόσο όμοιοι όλοι στην ουσία μας, ας ερωτευθούμε και τις διαφορές μας!
***
Αυτό το Καλοκαίρι του 2021, με βρίσκει με επίγνωση και αποφασισμένη να δημιουργήσω με σχέδιο και σωστό προγραμματισμό από Σεπτέμβρη, πολλά και υπέροχα!
