Με αφορμή αυτή τη δύσκολη – από κάθε άποψη – χρονιά, το Catisart.gr δίνει τον λόγο σε καλλιτέχνες που μιλούν για όσα έχασαν, για όσα κέρδισαν και για όσα περιμένουν.
Μας μιλούν για θέματα που τους ενόχλησαν ή τους συγκίνησαν, για γεγονότα που τους πίκραναν, τους εξόργισαν ή τους έδωσαν χαρά.
Εκμυστηρεύονται τις απογοητεύσεις ή τις ελπίδες τους και τέλος εκθέτουν διαφωνίες, σκέψεις, ιδέες και προτάσεις…
Γράφει η ηθοποιός και σκηνοθέτις Άρτεμις Γρύμπλα
«Στην χρονιά που πέρασε
ΕΧΑΣΑ…
Πολλές φορές την υπομονή μου – τις περισσότερες ήταν με το ρούτερ του σπιτιού μου, που αγκομαχούσε να μας βοηθήσει να φτιάξουμε αυτήν την διαδικτυακή ψευδαίσθηση του έξω κόσμου που όλοι αναζητούσαμε.
Έχασα επίσης την φοιτητική ζωή που τόσα χρόνια αναζητούσα και σχεδίαζα, τις διαλέξεις σε αίθουσες πανεπιστημίου, την μελέτη σε βιβλιοθήκες, τις βόλτες σε πάρκα και παμπ, τις κουβέντες με τους συμφοιτητές στα φουαγιέ των θεάτρων για το τί είναι τέχνη, τί ζωή και τί τ’ ανάμεσό τους, κι έτσι ολοκλήρωσα το μεταπτυχιακό μου στο σαλόνι του σπιτιού μου, παρακαλώντας το προαναφερθέν ρούτερ να μην με απογοητεύσει κάποια κρίσιμη στιγμή.
Οι συμφοιτητές μου έγιναν τετραγωνάκια στην οθόνη του λάπτοπ και τα θέατρα κι οι βιβλιοθήκες έμειναν κλειστές.
Έχασα το θέατρο και το κοινό του, το μαγικό αυτό μοίρασμα της συλλογικής και ταυτόχρονης εμπειρίας, την σιωπή και το χτυποκάρδι στην αρχή μιας παράστασης.
Έχασα πολλές φορές το νόημα, κι άλλες τόσες προσπάθησα να το ξαναβρώ.
ΚΕΡΔΙΣΑ…
Μια απρόσμενη, απαιτητική και συναρπαστική συνεργασία για την πραγματοποίηση ενός ντοκιμαντέρ.
Την εμπειρία του να φτιάχνεις μια παράσταση απ’ την αρχή, δίχως στο τέλος να την δει κανείς- και δεν μ’ άρεσε ομολογώ. Την γνωριμία με νέους συνεργάτες, και την υπόσχεση ν’ ανταμώσουμε ξανά, κι ας ήταν κάποιοι μόνο κουτάκια σε λάπτοπ, και φωνές από μακριά.
Χρόνο για βόλτες με το «Ξαπλίνι», χρόνο για τηλεφωνήματα με φίλες και φίλους με τους οποίους οι συνθήκες δεν μας επέτρεπαν να τα λέμε και τόσο συχνά.
Την αγάπη μου στους δημόσιους χώρους. Την επαναξιολόγηση της βόλτας στον δρόμο, του χώρου με λίγο πράσινο στην γειτονιά, την συνειδητοποίησης της πολύτιμης αξίας μιας αγκαλιάς.
ΠΕΡΙΜΕΝΩ… για την χρονιά που έρχεται
Όλα τα μωρά «των λοκντάουν» που χτύπησαν τις πόρτες των φίλων μου να έρθουν, να μπορώ να τ’ αγκαλιάσω και να τα φιλήσω χωρίς φόβο και δεύτερες σκέψεις – ξέρω αυτό θ’ αργήσει πολύ. Να μπορούμε ν’ αγκαλιαζόμαστε όταν συναντιόμαστε, στους δρόμους, στα σπίτια, σε μπαρ, σε θέατρα, γεμάτα κι ανοιχτά. Περιμένω αυτό το «κανονικά» να μην μοιάζει με εκείνα τα άλλα, τα προηγούμενα «κανονικά». Η πανδημία, το #metoo κι αυτή η χρονιά, να μας κάνει σοφότερους, πιο ειλικρινείς και με μεγαλύτερο σεβασμό, για εμάς, για τους άλλους και για το περιβάλλον».
***
Η Άρτεμις Γρύμπλα σκηνοθετεί το «Oraios » του Aaron- Lee Eyles, που θα παιχτεί στο The Cockpit του Λονδίνου την Τρίτη 8 Ιουνίου 2021.
Έχει σκηνοθετήσει την παράσταση «Οι κάτω απ’ τ’ αστέρια» του Τηλέμαχου Τσαρδάκα, με τους Λίλα Μπακλέση και Κωνσταντίνο Μπιμπή, που παίζεται στο θερινό «Θέατρο Λαμπέτη».
ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ “ΛΑΜΠΕΤΗ” ΕΔΩ ΜΕ ΕΝΑ «ΚΛΙΚ»
Τέλος, υπογράφει την δραματουργία στην νέα παράσταση των C for Circus, τον «Γλάρο» του Άντον Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Νικόλα Παπαδομιχελάκη. «Ο Γλάρος» φτερουγίζει για επτά παραστάσεις στο Θέατρο «Χυτήριο» από το Σάββατο 5 Ιουνίου.
