Η Αρώνη και ο Βουτσινάς θα χειροκροτούσαν τον Ρήγα και τον Λουδάρο για τις «Εκκλησιάζουσες»

Του Παναγιώτη Μήλα (*)

Τη Δευτέρα 2 Ιουλίου στο Θέατρο «Αλίκη Βουγιουκλάκη», στα Άνω Βριλήσσια, παρακολούθησα τις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη, σε διασκευή / σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ρήγα. Μια παράσταση με «ναύτες τίμιους, με καθαρό μυαλό και γερά χέρια».

Μια παράσταση που άρχισε στις 9.30 μ.μ. και τέλειωσε… τα ξημερώματα στη 1.30. Εκείνη την ώρα ολοκληρώθηκε η συζήτηση που έκανε ο Ρήγας με τους ηθοποιούς και τους συνεργάτες του. Δηλαδή αμέσως μετά το φινάλε και την απαραίτητη μικρή ανάπαυλα όλων, ο σκηνοθέτης κάλεσε στους συνεργάτες του και για μία ώρα μέχρι τη 1.30 π.μ. συζητούσαν, πρότειναν, διόρθωναν και αποφάσιζαν κάποιες τελικές επιλογές τους.

Αυτή η κίνηση του Ρήγα μου θύμισε τις αντίστοιχες συσκέψεις κάθε πρωί στις εφημερίδες όπου γίνονταν οι επισημάνσεις των λανθασμένων κινήσεων και προγραμματίζονταν τα θέματα της επόμενης ημέρας.
Ο Αλέξανδρος Ρήγας θα μπορούσε να αποφύγει αυτή τη μεταμεσονύχτια σύσκεψη και έχοντας στη φαρέτρα του τα λαμπερά ονόματα των πρωταγωνιστών του να προχωρήσει στην επόμενη «πιάτσα».
Όμως ο καλός καπετάνιος θέλει να έχει τους ναύτες του και με καθαρό μυαλό και με γερά χέρια μιας και αυτοί οι ναύτες κωπηλατούν και φέρνουν το σκάφος με επιτυχία στο λιμάνι.
Εκεί, «στο κάθε λιμάνι», σε κάθε θεατρική πιάτσα, ο Ρήγας και το… τσούρμο του χαρίζουν μια μοναδική εμπειρία στους θεατές τους.

***

Ασφαλώς είναι εμπειρία να καμαρώνεις τον αγέρωχο Γιώργο Κωνσταντίνου (στον ρόλο του Έλληνα) να συμβουλεύει τον νεαρό συντοπίτη του λέγοντας: «Μικρέ τα καράβια δεν θέλουν μόνο καλό καπετάνιο. Ναύτες θέλουν. Τίμιους, με καθαρό μυαλό και γερά χέρια»!

Η παράσταση είναι μια γιορτή λόγου και μουσικής. Ο λόγος του Αριστοφάνη, ο καθημερινός λόγος του Έλληνα, οι μουσικές μνήμες από όλες τις γωνιές της πατρίδας μας και από τους αγαπημένους μας συνθέτες. Μια πλούσια παράσταση που σκοπό έχει να χαρίσει και όχι να πάρει.

Αν το ήθελε ο σκηνοθέτης, στη σκηνή της σημαίας με το αστέρι της Βεργίνας θα μπορούσε να «λαϊκίσει» και να εκβιάσει το χειροκρότημα. Δεν το έκανε όμως. Δεν είχε αυτή την πρόθεση. Ο Αλέξανδρος Ρήγας από τη θητεία του στην τηλεόραση ξέρει πολύ καλά τη συνταγή για να διεκδικήσει και να πάρει από τον θεατή του και το γέλιο, και το χάχανο, και τον χαβαλέ, και το δάκρυ και τον θρήνο. Εδώ δεν κάνει τίποτα από όλα αυτά.

Σέβεται τον λόγο του Αριστοφάνη και δεν ξεχνά ούτε τη Μαίρη Αρώνη, ούτε τον Ανδρέα Βουτσινά στους οποίους μαζί με τον Λουδάρο αφιέρωσαν την παράσταση.

Σίγουρα η Αρώνη και ο Βουτσινάς θα χειροκροτούσαν τις «Εκκλησιάζουσες» του Αλέξανδρου Ρήγα επειδή έχουν “ναύτες τίμιους, με καθαρό μυαλό και γερά χέρια”.

***

Όλο το εγχείρημα στηρίχτηκε σε ιδανικούς καλλιτέχνες: Στο σχεδιασμό των φωτισμών, έκπληξη από τον Πέτρο Γάλλια. Στα σκηνικά ο Γιάννης Σπανόπουλος και στα κοστούμια η Έβελιν Σιούπη ακολούθησαν με συνέπεια την παράδοση. Δύσκολη η αποστολή για τη Λία Βίσση που είχε τη μουσική διδασκαλία, και για τον Ιβάν Σβιτάιλο που σχεδίασε τις χορογραφίες: Και οι δύο πέτυχαν απόλυτα.

***

Όπως στις εφημερίδες οι αφανείς ήρωες είναι οι διορθωτές, έτσι και στο θέατρο αυτό τον τόσο άχαρο αλλά και τόσο χρήσιμο ρόλο τον έχουν οι βοηθοί σκηνοθέτη. Στις «Εκκλησιάζουσες» του Ρήγα δύο ηθοποιοί με πολύ ταλέντο σήκωσαν αυτό το βαρύ φορτίο: Η Αγνή Χιώτη και η Αναστασία Μανιάτη.

***

Πριν πάω παρακάτω αξίζει να πω άλλα δύο ονόματα που με αγάπη και φροντίδα στήριξαν από την πρώτη πρόβα αυτή την προσπάθεια. Πρόκειται για τον κύριο Χρήστο Αρβανίτη και την κυρία Γιώτα – Νούλα Αρβανίτη, στο «Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών». Ήταν όλοι τους παιδιά τους στο ταξίδι της προετοιμασίας…

***

Ασφαλώς δεν πρέπει να ξεχάσω ότι ο Αρκάς έκανε αυτή την καταπληκτική μετάφραση. Εκεί στήριξε ο Ρήγας τις ιδέες του. Ασφαλώς δεν είναι ο γνωστός γελοιογράφος Αρκάς ο μεταφραστής αλλά ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος (1864 – 1922), ο οποίος ήταν θεατρικός συγγραφέας, ποιητής, μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος, εκδότης και μεταφραστής. Έγινε διάσημος εκείνη την εποχή με το φιλολογικό ψευδώνυμο Πολ Αρκάς (Paul Arcas). Είχε γεννηθεί στην Κυπαρισσία. Ο Δημητρακόπουλος ήταν από τους πρώτους που έκαναν μετάφραση των έργων του Αριστοφάνη. Αυτό στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, τότε που η διαμάχη για τα συγκεκριμένα έργα ήταν έντονη, αν και αρκετά χρόνια πριν ο Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων (1780—1857) είχε βρει το κουράγιο να αναγνωρίσει στον Αριστοφάνη μια σειρά προτερήματα: Όπως «κομψότητα στη χρήση της Αττικής διαλέκτου, αγχίνοια, ζωντανά και ενεργητικά «σκώμματα», πατριωτισμό και πολιτική αρετή».

***

Παρόμοια προτερήματα – δώρα μπορώ να αναγνωρίσω και στη δουλειά του σκηνοθέτη Αλέξανδρου Ρήγα.

• Πρώτο δώρο, τα χορευτικά συγκροτήματα που συμμετέχουν. Το ποντιακό και το κρητικό και εντυπωσιάζουν, και μας θυμίζουν πολλούς ελληνικούς χορούς που είχαμε ξεχάσει.

• Δεύτερο δώρο του Ρήγα στο κοινό είναι το «σπάσιμο» του χορού σε ρόλους. Έδωσε έτσι την ευκαιρία σε όλους τους νέους ηθοποιούς του θιάσου να δείξουν το ταλέντο τους μέσα από τη δική τους εμφάνιση.
  Κάθε ηθοποιός πρόσφερε και ένα διαμαντάκι: Ο Βασίλης Παπαδόπουλος ως αέρινη «Μυτιληνιά». Πανούργα «Σμυρνιά» ο Γιώργος Καρατζιώτης.  Διαβολική «Καλαματιανή» ο Μάρκος Μπούγιας με το ηχόχρωμα γνωστής ηθοποιού. Μοναδική «τσιγγάνα» – Μπαχτάλω ο Δημήτρης Διακοσάββας. Χωρίς αντίπαλο η «Πόντια» έτσι όπως τη ζωγράφισε ο Τάκης Βαμβακίδης. Πανέμορφη «Νέα», ο Βασίλης Παπαδημητρίου. Ακαταμάχητη «Κρητικιά» ο Γιάννης Κρητικός, ο οποίος πρωταγωνιστούσε και με τη λύρα του. Μοσχοβολιστό μπουγαρίνι η «Ζακυνθινιά» του Γιώργου Μπανταδάκη.  Φόβος και τρόμος η «Αμαζόνα» του Ησαΐα Ματιάμπα. Χωρίς υπερβολές ο Τιμόθεος Θάνος από τη Μακεδονία. Ούτε σκέψη για να αστειευτείς με τη «Σπαρτιάτισσα» του Μάριου Δερβιτσιώτη. Χάρμα οφθαλμών η «Κύπρια» θεά από τον Γιάννη Κουκουράκη. Από τη Δωδώνη ο Αστέρης Κρικώνης, από τη Θεσσαλία ο Στέφανος Οικονόμου και ο Θανάσης Τούμπουλης.  Από τη Λήμνο ο Δημήτρης Τσέλιος και από την Κάτω Ιταλία ο Δημήτρης Παπαδάτος συμπλήρωσαν τον πανέμορφο χάρτη του Αλέξανδρου Ρήγα ενώ είχε και μια ατάκα ο νεαρός Δημήτρης Κρίτας στο δικό του ξεκίνημα.

• Τρίτο δώρο του Ρήγα είναι η μετρημένη διαχείριση των ηθοποιών του. Έτσι τους απολαμβάνουμε όλους τόσο όσο χρειάζεται και όχι παραπάνω. Ενώ θα μπορούσε  – με κάποια σκηνοθετικά τερτίπια – να …εκβιάσει το χειροκρότημα δεν το κάνει, με αποτέλεσμα οι θεατές να απολαμβάνουν τις εξαιρετικές παρουσίες: Ως «Νεοκλής» ιδανικός ο Θανάσης Πατριαρχέας. Άψογος ως «Αγλαΐα», χαρίζει γέλιο ο πολύπειρος Κωνσταντίνος Ζαμπάρας. Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση: «Μοσκόρφω» ο ανεξάντλητός Τάκης Βαμβακίδης. Η «Πασιφάη» δικαιωματικά πάει στον Γιάννη Κρητικό. Εκρηκτικός «Φιλόδωρος» ο Ιβάν Σβιτάιλο και όταν χορεύει και στη σκηνή με τον Γιώργο Κωνσταντίνου. Κλασική φιγούρα ο «Χρέμης» του Χάρη Γρηγορόπουλου. Σαρώνει στο πέρασμά του ο «Κέφαλος» με τον Ησαΐα Ματιάμπα. Ακριβώς το ίδιο πετυχαίνει η πανέμορφη, καυστική και φαρμακερή αλλά κατά βάθος καλόκαρδη πεθερά, όπως είναι η «Μελπομένη» που “έχτισε” η Σοφία Μουτίδου. Δυναμική εμφάνιση, αεικίνητο πλάσμα, με αξιοπρόσεκτες ακόμη και τις σιωπές της, τότε που έπαιζε μόνο με τα μάτια.

Άλλη μια γιαγιά, η «Ευφροσύνη», επιβάλλεται λόγω ερμηνευτικού όγκου: Ο Δημήτρης Σταρόβας υπέροχος και κυρίως λακωνικός. Πολυεργαλείο ο Μελέτης Ηλίας, ένας «Βλέπυρος» του σήμερα με όλες τις αρετές του χτες. Τέλος η «Πραξαγόρα» του Αντώνη Λουδάρου ασφαλώς θα κέρδιζε το χειροκρότημα της δασκάλας του, της Μαίρης Αρώνη και σίγουρα θα δεχόταν το αίτημα από τον Ανδρέα Βουτσινά για ένα αυτόγραφο και μια selfie…

***

• Τέταρτο δώρο, ο ρόλος του Έλληνα στον Γιώργο Κωνσταντίνου. Ήταν απόλαυση να παρακολουθείς τον έμπειρο ηθοποιό ο οποίος αποδεικνύει πως είναι εξαιρετικά δημιουργικό όταν επιλέγεις να είσαι ίσος μεταξύ όλων. Ο Κωνσταντίνου δεν χρησιμοποιεί τις ευκολίες του, που θα τον έκαναν περισσότερο αρεστό στο κοινό. Αντιθέτως, με τη λιτή του ερμηνεία δίνει μαθήματα προς όλους (μας).

• Αντίδωρο για τη διασκευή και σκηνοθεσία μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ. Κάτι περισσότερο δεν έχω να πω για τον Αλέξανδρο Ρήγα. Αξίζει φυσικά να θυμίσω το βασικό του ελάττωμα: Είναι τελειομανής… Και αυτό αρκεί…

***

***

«Εκκλησιάζουσες»
Του Αριστοφάνη

Μετάφραση: Πολύβιος Δημητρακόπουλος
Διασκευή / Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ρήγας
Φωτισμοί: Πέτρος Γάλλιας
Σκηνικά: Γιάννης Σπανόπουλος
Κοστούμια: Έβελιν Σιούπη
Μουσική Διδασκαλία: Λία Βίσση
Χορογραφίες: Ιβάν Σβιτάιλο
Ενορχήστρωση Τραγουδιών: Αποστόλης Στίκας
Κομμώσεις: Τρύφωνας Σαμάρας by Bergmann Kord
Κοσμήματα: Viki ‘s Workshop by Viki Dasouki
Ραφή κοστουμιών: Ρούλα Ζαχαράκη και Πανωραία Πολυζωγοπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αγνή Χιώτη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αναστασία Μανιάτη
Φωτογραφίες παράστασης: Τζοάννα Βρακά
Βοηθός χορογράφου: Αρετή Παλούκη
Λύρα κρητική: Γιάννης Κρητικός
Λαούτο: Αντώνης Αναδρανιστάκης
Ενορχήστρωση κρητικών τραγουδιών: Γιάννης Κρητικός.

Τα τραγούδια της παράστασης είναι βασισμένα στην ελληνική δημοτική μουσική παράδοση.

***

Διανομή

Πραξαγόρα: Αντώνης Λουδάρος
Βλέπυρος: Μελέτης Ηλίας
Ευφροσύνη: Δημήτρης Σταρόβας
Μελπομένη: Σοφία Μουτίδου
Κέφαλος: Ησαΐας Ματιάμπα
Χρέμης: Χάρης Γρηγορόπουλος
Φιλόδωρος: Ιβάν Σβιτάιλο
Πασιφάη: Γιάννης Κρητικός
Μοσκόρφω: Τάκης Βαμβακίδης
Αγλαΐα: Κωνσταντίνος Ζαμπάρας
Νεοκλής: Θανάσης Πατριαρχέας

***

Στον ρόλο του «Έλληνα» ο Γιώργος Κωνσταντίνου

***

Συμμετέχουν (με αλφαβητική σειρά)

Μάριος Δερβιτσιώτης, Δημήτρης Διακοσάββας, Τιμόθεος Θάνος, Γιώργος Καρατζιώτης, Γιάννης Κουκουράκης, Αστέρης Κρικώνης, Δημήτρης Κρίτας, Γιώργος Μπανταδάκης, Μάρκος Μπούγιας, Στέφανος Οικονόμου, Δημήτρης Παπαδάτος, Βασίλης Παπαδημητρίου, Βασίλης Παπαδόπουλος, Θανάσης Τούμπουλης, Δημήτρης Τσέλιος, Γιώργος Φλωράτος.

***

***

Το «μαραθώνιο» Πρόγραμμα της περιοδείας με τις 59 παραστάσεις σε 47 πόλεις άρχισε από το «Κατράκειο» στη Νίκαια.

Στη συνέχεια η ομάδα του Αλέξανδρου Ρήγα επισκέφθηκε: Άργος, Βριλήσσια, Πετρούπολη, Χίο, Βύρωνα, Βόλο, Έδεσσα, Βέροια και Μυτιλήνη.

Εκεί στη Μυτιλήνη σημειώθηκε άλλο ένα sold out και τότε ακούστηκε…

ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ: Παναγία μου!!!
ΟΛΟΙ: Τι;
ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ: Τίποτα! Κάτι μεταφυσικά!!! Συνεχίζουμε…

***

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ

ΙΟΥΛΙΟΣ

[Ώρα έναρξης όλων των παραστάσεων στις 9.30 μ.μ.]

ΤΡΙΤΗ 17 – ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΒΕΡΟΙΑΣ, ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ
ΤΕΤΑΡΤΗ 18 – ΔΙΟΝ, ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ
ΣΑΒΒΑΤΟ 21 – ΚΩΣ, ΝΕΟ ΣΤΑΔΙΟ ΑΝΤΑΓΟΡΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 22 – ΡΟΔΟΣ, ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΤΑΦΡΟΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 23 – ΡΟΔΟΣ, ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΤΑΦΡΟΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ 25 – ΠΑΤΡΑ, ΑΡΧΑΙΟ ΩΔΕΙΟ
ΠΕΜΠΤΗ 26 – ΠΑΤΡΑ, ΑΡΧΑΙΟ ΩΔΕΙΟ
ΣΑΒΒΑΤΟ 28 – ΔΕΛΦΟΙ, ΘΕΑΤΡΟ ΦΡΥΝΙΧΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 29 – ΙΩΑΝΝΙΝΑ, ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟ Ε.Η.Μ.
ΔΕΥΤΕΡΑ 30 – ΛΕΥΚΑΔΑ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
ΤΡΙΤΗ 31 – ΠΡΕΒΕΖΑ, ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

***

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

[Ώρα έναρξης όλων των παραστάσεων στις 9.30 μ.μ.]

ΠΕΜΠΤΗ 2 – ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ, ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΟ ALEX
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 – ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 4 – ΗΛΙΔΑ, ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΗΛΙΔΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 5 – ΚΑΛΑΜΑΤΑ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΣΤΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΑ 6 – ΚΑΛΑΜΑΤΑ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΣΤΡΟΥ
ΤΕΤΑΡΤΗ 8 – ΣΠΑΡΤΗ, ΣΑΙΝΟΠΟΥΛΕΙΟ
ΠΕΜΠΤΗ 9 – ΑΙΓΙΟ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 – ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ & ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
ΣΑΒΒΑΤΟ 11 – ΛΑΥΡΙΟ, ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 12 – ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ, ΑΜΘΙΘΕΑΤΡΟ ΒΑΣΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 18 – ΚΟΖΑΝΗ, ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
ΚΥΡΙΑΚΗ 19 – ΜΟΥΔΑΝΙΑ, ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΝΕΩΝ ΜΟΥΔΑΝΙΩΝ
ΔΕΥΤΕΡΑ 20 – ΚΙΛΚΙΣ, ΘΕΑΤΡΟ ΛΟΦΟΥ
ΤΡΙΤΗ 21 – ΑΣΠΡΟΒΑΛΤΑ, ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ
ΤΕΤΑΡΤΗ 22 – ΚΟΜΟΤΗΝΗ, ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
ΠΕΜΠΤΗ 23 – ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ, ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΑΛΤΙΝΑΛΜΑΖΗ
ΣΑΒΒΑΤΟ 25 – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ, ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΑΛΤΙΝΑΛΜΑΖΗ
ΚΥΡΙΑΚΗ 26 – ΞΑΝΘΗ, ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ
ΔΕΥΤΕΡΑ 27 – ΞΑΝΘΗ, ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ
ΤΕΤΑΡΤΗ 29 – ΚΑΒΑΛΑ, ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ
ΠΕΜΠΤΗ 30 – ΔΡΑΜΑ, ΦΑΡΑΓΓΙ ΠΕΤΡΟΥΣΑΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31 – ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ, ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

***

Εδώ ο Χρέμης θα μπορούσε να πει:

Τραβάτε εσείς παιδιά μου. Εγώ δεν αντέχω άλλο. Κουράστηκα. Γεράματα… Ααααααχ! Να ‘χα τα νιάτα σας ! Να σαν τα νιάτα δύο φορές τα γηρατειά καμία…

Όμως κάτι τέτοιο ούτε που θέλει να το σκεφτεί. Οπότε η περιοδεία συνεχίζεται… μέχρι και τον Οκτώβριο οπότε καταλήγει με γιορτή μεγάλη στήν Αθήνα και στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.

***

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

[Ώρα έναρξης όλων των παραστάσεων στις 9.15 μ.μ.]

ΣΑΒΒΑΤΟ 1 – ΛΑΡΙΣΑ, ΑΛΚΑΖΑΡ
ΚΥΡΙΑΚΗ 2 – ΠΕΙΡΑΙΑΣ, ΒΕΑΚΕΙΟ
ΤΡΙΤΗ 4 – ΑΜΜΟΥΔΑΡΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ, ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ 5 – ΑΜΜΟΥΔΑΡΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ, ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ
ΠΕΜΠΤΗ 6 – ΡΕΘΥΜΝΟ, ΘΕΑΤΡΟ ΕΡΩΦΙΛΗ ΦΟΡΤΕΤΣΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 – ΡΕΘΥΜΝΟ, ΘΕΑΤΡΟ ΕΡΩΦΙΛΗ ΦΟΡΤΕΤΣΑ
ΣΑΒΒΑΤΟ 8 – ΧΑΝΙΑ, ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΤΑΦΡΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 9 – ΧΑΝΙΑ, ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΤΑΦΡΟΥ
ΤΕΤΑΡΤΗ 12 – ΠΑΠΑΓΟΥ, ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ
ΣΑΒΒΑΤΟ 15 – ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ, ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΣΟΥΣ

ΤΡΙΤΗ 18 – ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ, ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ

ΤΕΤΑΡΤΗ 19 – ΧΑΛΚΙΔΑ, ΘΕΑΤΡΟ ΟΡΕΣΤΗΣ ΜΑΚΡΗΣ

ΠΕΜΠΤΗ 20 – ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ, ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΣΟΥΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 22 – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 23 – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ

***

ΕΔΩ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΜΕΣΩ ΤΟΥ VIVA.GR

***

(*) Ο Παναγιώτης Μήλας, είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών και ΔΕΝ είναι κριτικός θεάτρου.