Η πιο ερωτική σκηνή στον παγκόσμιο κινηματογράφο έχει την υπογραφή του Κλοντ Λελούς.
Στην ταινία του 1966 «Ένας άντρας και μια γυναίκα» [A man and a woman].
Στη σκηνή αυτή πρωταγωνιστούσαν η Ανούκ Εμέ και ο Ζαν Λουί Τρεντινιάν. Μέσα στο αυτοκίνητό τους οι δυο ερωτευμένοι. Η βροχή έπεφτε δυνατά, οι υαλοκαθαριστήρες λειτουργούσαν ασταμάτητα και εμείς ακούγαμε το θρυλικό κομμάτι του Francis Lai, A man and a woman.
Ναι, ήταν η πιο ερωτική σκηνή. Δεν χρειαζόταν κάποια άλλα εφέ. Μόνο τα μάτια, η βροχή και η μουσική.
Από τότε η Ανούκ Εμέ, μόνο με το βλέμμα της, μάς κέρδισε για πάντα…
Αυτή η ταινία τιμήθηκε με βραβείο Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας ενώ η Εμέ ήταν υποψήφια για το Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου.
***
Φυσικά και πριν και μετά από αυτή την ταινία, είχαμε απολαύσει την Ανουκ Εμέ στην «Ντόλτσε Βίτα» του Φεντερίκο Φελίνι το 1960, όπου πρωταγωνιστούσε με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι.
Το 1961, στη «Λόλα, η γυναίκα της ακολασίας» του Ζακ Ντεμί. Το 1963 πάλι με τον Φεντερίκο Φελίνι στο «8½».
Ακολούθησε «Η τραγωδία ενός γελοίου ανθρώπου» του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι το 1981 και το «Πρετ-α-πορτέ» του Ρόμπερτ Άλτμαν, το 1994.
***
Η Ανούκ Εμέ (Anouk Aimée) το πραγματικό όνομα της οποίας ήταν Nicole Françoise Florence Dreyfus γεννήθηκε στο Παρίσι στις 27 Απριλίου 1932.
Έφυγε από τη ζωή την Τρίτη 18 Ιουνίου 2024, σε ηλικία 92 ετών.
Το 1951 η Ανούκ Εμέ παντρεύτηκε με τον Έλληνα σκηνοθέτη Νίκο Παπατάκη. Την ίδια χρονιά το ζευγάρι απέκτησε μία κόρη, τη Μανουέλα Παπατάκη η οποία ανακοίνωσε τον θάνατο της μητέρας της με ανάρτηση που έκανε στον λογαριασμό της στο Instagram.
«Με την κόρη μου, Γκαλάαντ, και την εγγονή μου, Μίλα, είμαστε βαθιά λυπημένες ανακοινώνοντας το θάνατο της μαμάς μου, Ανούκ Εμέ», έγραψε η Παπατάκη.
Ο γάμος της Εμέ με τον Παπατάκη (1918 – 2010) κράτησε μόνο 7 χρόνια.
Η Ανούκ Εμέ πήρε μέρος σε πάνω από 70 ταινίες. Ξεκίνησε την καριέρα της πολύ νωρίς, σε ηλικία μόλις 15 ετών, το 1947.
Σπούδασε υποκριτική και χορό, παράλληλα με τη βασική της εκπαίδευση. Αν και τα περισσότερα έργα στα οποία πρωταγωνίστησε ή συμμετείχε ήταν γαλλικά, έλαβε επίσης μέρος και σε ταινίες που ήταν παραγωγές άλλων χωρών (Ισπανία, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Γερμανία και ΗΠΑ).
Στη δεκαετία του ’60 το περιοδικό «Life» έγραψε ότι «μετά από κάθε ταινία, η αινιγματική ομορφιά της ενισχύεται στη μνήμη του κοινού» και την αποκάλεσε ως την ομορφότερη κάτοικο της «Αριστερής Όχθης» του Σηκουάνα, της καλλιτεχνικής πλευράς του Παρισιού.
Ενώ σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του 1995 που διενήργησε το περιοδικό «Empire» η Ανούκ Εμέ ενσάρκωνε το πρότυπο της «μοιραίας γυναίκας», με τη μελαγχολική αύρα.
Το 2002, σε ηλικία 70 ετών, η Ανούκ Εμέ τιμήθηκε για το σύνολο της καριέρας της με το Εθνικό Βραβείο Κινηματογράφου (César) της Γαλλίας.
