Επιμέλεια: Παναγιώτης Μήλας
«Είναι προφανές, ότι η δική μου αδυναμία αυτής της περιόδου δεν πρέπει να γίνει τροχοπέδη για τη χώρα, την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ. Έβαλα και βάλαμε πάντα πάνω από όλα, τα συμφέροντα του τόπου και του λαού. Αυτό είναι και τώρα το καθήκον μας».
Αυτά τα λόγια έγραψε ανάμεσα σε άλλα τη Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 1996 ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου ευρισκόμενος ασθενής στο Ωνάσειο.
Στη συνέχεια με την ιστορική του επιστολή ζήτησε «να προχωρήσει αμέσως η εκλογή νέου πρωθυπουργού, γιατί τα προβλήματα της χώρας δεν μπορούν να περιμένουν και όσα έχουμε μέχρι σήμερα πετύχει, δεν πρέπει να βρεθούν σε κίνδυνο».
***
Ο Ανδρέας Παπανδρέου γεννήθηκε την 5η Φεβρουαρίου 1919 στη Χίο και έφυγε από τη ζωή στην Εκάλη στις 23 Ιουνίου 1996. Έζησε δηλαδή 77 χρόνια. Από αυτά 123 ημέρες ήταν οι πιο συγκλονιστικές. Από τη Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 1995 μέχρι και την Πέμπτη 21η Μαρτίου 1996.
3.000 ώρες αγωνίας τις οποίες κατέγραψε με κάθε λεπτομέρεια στο ημερολόγιό του ο δημοσιογράφος Δημήτρης Καρανικόλας μέσα σε 282 σελίδες.
Ο Καρανικόλας, ρεπόρτερ στην εφημερίδα «Έθνος», κάλυψε αυτό το πολιτικό γεγονός και λίγους μήνες αργότερα παρέδωσε στην ιστορία το βιβλίο με τον τίτλο «Το ημερολόγιο ενός δημοσιογράφου: 3.000 ώρες αγωνίας».
Ο αξέχαστος φίλος και συνάδελφος είχε την τύχη να ζήσει από κοντά όλα όσα συνέβησαν τότε στο «Ωνάσειο». Εμείς έχουμε την τύχη να έχουμε στα χέρια μας αυτό το βιβλίο που περικλείει μόνο αλήθειες και ασφαλώς είναι χρήσιμο για τον ιστορικό του παρόντος και του μέλλοντος.
***
«ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ»…
Όμως για τον Δημήτρη Καρανικόλα και το βιβλίο του είναι καλύτερα να δούμε εδώ τον πρόλογο που είχε γράψει στο βιβλίο ο επίσης αείμνηστος δημοσιογράφος Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος.
«Είναι γοητευτικό επάγγελμα η δημοσιογραφία. Μέχρι και μαγικό καμιά φορά. Ίσως το μοναδικό που σου δίνει την αίσθηση πως ζεις μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, πως δεν βρίσκεσαι στο περιθώριο της ζωής, αλλά στο κέντρο της, πως παρακολουθείς και βιώνεις από κοντά καταστάσεις κι εξελίξεις.
Αλλά είναι και δύσκολο. Απαιτητικό. Το ίδιο με ζηλιάρα γυναίκα. Γιατί τα θέλει όλα. Μέχρι και την προσωπική σου ζωή καμιά φορά. Που δεν μπορείς να την ελέγξεις, να την προγραμματίσεις και να την κατευθύνεις, γιατί εκείνο που αποφασίζει τελικά για σένα είναι το κυνήγι της είδησης, η ανάγκη να βρίσκεσαι την κατάλληλη στιγμή εκεί που διαμορφώνονται τα γεγονότα, εκεί που, καμιά φορά γράφεται η Ιστορία.
Όπως στο “Ωνάσειο”, για παράδειγμα, εκείνους τους τέσσερις μήνες της νοσηλείας του Ανδρέα Παπανδρέου. Που, εκτός των άλλων, ήταν μια περίοδος δοκιμασίας για μας τους δημοσιογράφους. Και που – κακά τα ψέματα – δεν τα πήγαμε και τόσο καλά. Αλλά όχι με αποκλειστικά με δική μας ευθύνη. Γιατί η καθημερινή, συστηματική και υστερόβουλη παραπληροφόρηση υπήρχε, και η ανάγκη κάλυψης ενός απίστευτα μεγάλου τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού χρόνου πίεζε για μετάδοση πληροφοριών που καμιά φορά διαμορφώνονταν πρόχειρα και ανεύθυνα, αλλά και γιατί τα διάφορα πολιτικά παιχνίδια οδηγούσαν σε μεταδόσεις στοιχείων που, αν δεν ήταν κατασκευασμένα, ήταν τουλάχιστον ανεπιβεβαίωτα.
Σ’ αυτό το δύσκολο τετράμηνο υπήρξαν και αρκετοί δημοσιογράφοι που στάθηκαν με σεβασμό και ευθύνη τόσο απέναντι στα γεγονότα που διαδραματίζονταν, όσο και απέναντι του αναγνωστικού κοινού που είχαν το χρέος να ενημερώνουν. Κι ένας απ’ αυτούς είναι και ο Δημήτρης Καρανικόλας, που είχε την ιδέα να καταγράψει μέρα προς μέρα όσα έζησε αυτούς τους τέσσερις μήνες στη σκηνή και στους διαδρόμους του “Ωνασείου”, βιώνοντας απ’ όσο πλησιέστερα γινόταν τον αγώνα ενός μεγάλου πολιτικού να κρατηθεί στη ζωή, την προσπάθεια των εκπροσώπων του Τύπου να μαθαίνουν τι ακριβώς συνέβαινε και τις μεθοδεύσεις ορισμένων που επιχειρούσαν να πλασάρουν τη δική τους “αλήθεια”.
Οι δημοσιογραφικές μαρτυρίες έχουν πάντα μια ιδιαίτερη αξία, όταν συμβαίνει να καταγράφονται ψυχρά, αντικειμενικά, αποστασιοποιημένα. Κι αυτό ισχύει πολύ περισσότερο όταν αφορούν σημαντικές πολιτικές στιγμές, όπως το τετράμηνο του “Ωνασείου”. Η προσπάθεια του φίλου και συναδέλφου Δημήτρη Καρανικόλα ανταποκρίνεται και στις δύο αυτές προϋποθέσεις. Γι’ αυτό κι αποτελεί πολύτιμη δημοσιογραφική προσφορά προς όσους θέλουν να γνωρίζουν τι έγινε, από ποιους έγινε και με ποιους επιχειρήθηκε να γίνει, την ώρα που ο άρρωστος ηγέτης στο “Ωνάσειο” έδινε τον αγώνα της ζωής».
***
Ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου (Χίος 5 Φεβρουαρίου 1919 – Εκάλη 23 Ιουνίου 1996) ήταν πρόεδρος και ιδρυτής του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος (ΠΑΚ) και αργότερα του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ), του οποίου η ιδρυτική διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 1974 συμπυκνώνεται στο τρίπτυχο «Εθνική Ανεξαρτησία – Λαϊκή Κυριαρχία – Κοινωνική Απελευθέρωση». Διετέλεσε πρωθυπουργός τις περιόδους 1981-1989 και 1993-1996. Ήταν γιος του επίσης πρώην πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου, ο οποίος ήταν γνωστός και ως «Γέρος της Δημοκρατίας». Μητέρα του ήταν η Σοφία Μινέικο, κόρη του Πολωνού Ζίγκμουντ Μινέικο. O γιος του Γεώργιος Α. Παπανδρέου ήταν από το 2004 έως το 2012 πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της Ελλάδας από το 2009 ως τις 11 Νοεμβρίου 2011.
ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Τα ντοκουμέντα που περιέχονται στις 282 σελίδες, εμπλουτίζονται με πολυσέλιδο αλφαβητικό «Ευρετήριο ονομάτων». Παράλληλα υπάρχει το χρονικό της νοσηλείας. Επίσης μελετώντας το βιβλίο θα θυμηθούμε ποιοι ήταν οι γιατροί του Προέδρου, δικοί μας και ξένοι. Το πώς είδε ο ξένος Τύπος την ασθένεια, την παραίτηση και την έξοδό του από το «Ωνάσειο» και πολλά άλλα στοιχεία της ιστορικής εκείνης περιόδου. Επίσης θα διαβάσουμε την αποχαιρετιστήρια νεκρολογία του Γεωργίου Α. Παπανδρέου στον πατέρα του.
***
Ο Δημήτρης Καρανικόλας γεννήθηκε στον Άλιμο, το 1961. Παντρεύτηκε την Αμαλία Κοντορούση και απέκτησαν δύο παιδιά, την Ελένη και τον Γιώργο. Οι γονείς του, Γιώργος Καρανικόλας και Ελένη Στεφανίδου, είχαν πολυετή συμμετοχή και προσφορά στους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα ανάμεσα στους ανθρώπους αλλά και αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών. Υπήρξαν οι εμπνευστές και ουσιαστικοί ιδρυτές της Θουκυδιδείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αλίμου, στην οποία δώρισαν μεγάλο μέρος της προσωπικής τους βιβλιοθήκης.
Από το 1981, άσκησε το λειτούργημα του δημοσιογράφου, ενώ από το 1995 μέχρι το 2020 εργαζόταν στην ΕΡΤ. Είχε εργαστεί στις εφημερίδες: «Έθνος», «Έθνος της Κυριακής», «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», «Αυριανή», «Εξόρμηση», «Η Βραδυνή», «Ημερησία». Επίσης στα περιοδικά: «Εικόνες», «Σύγχρονη γυναίκα», «Τέχνη και πολιτισμός», «Το παιδί μου κι εγώ». Στα ερτζιανά: Δίαυλος 10, Ράδιο Κύκλος, John Greek, Captain Jack και στους Κρατικούς Fαδιοφωνικούς Σταθμούς των Ιωαννίνων και της Λάρισας.
Εντάχθηκε στη διδακτική κοινότητα, του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα όπου δίδαξε ως καθηγητής δημοσιογραφίας.
Τιμήθηκε από το Πυροσβεστικό Σώμα, για τον τρόπο γραφής και προσέγγισης των κοινωνικών θεμάτων.
Ασχολήθηκε με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος στον δήμο Αλίμου (1994, 1998, 2002 και 2006).
Ο Δημήτρης έφυγε από τη ζωή το Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2020 αφού έδωσε σκληρή μάχη με πολλά προβλήματα υγείας.
***
Δημήτρη Γ. Καρανικόλα. «Το ημερολόγιο ενός δημοσιογράφου: 3.000 ώρες αγωνίας». Εκδόσεις Θουκυδίδης, Τηλέφωνα: 210-98.10.531 και 210-36.35.413.
