Ο Αλμπέρ Καμί γεννήθηκε στην Αλγερία στις 7 Νοεμβρίου 1913. Μεγάλωσε σε μια φτωχική οικογένεια και έχασε τον πατέρα του πολύ μικρός. Σχολείο πήγε στο Αλγέρι και, από πολύ μικρός, τα ενδιαφέροντά του ήταν η λογοτεχνία και το ποδόσφαιρο. Ήρθε σε επαφή με το έργο του Νίτσε ήδη από το Λύκειο, πράγμα που τον ώθησε στο να ξεκινήσει να γράφει, με την αμέριστη υποστήριξη των καθηγητών του. Στην πορεία, σπούδασε Φιλολογία, χωρίς όμως να μπορέσει να ασχοληθεί ακαδημαϊκά, καθώς εμφανίστηκαν από νωρίς τα πρώτα σημάδια της φυματίωσης. Ξεκίνησε να παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα, να αρθρογραφεί σε εφημερίδες και να συγγράφει. Τα άρθρα του ενόχλησαν την τότε κυβέρνηση της Αλγερίας, οπότε το 1940 αναγκάστηκε να μετακομίσει στο Παρίσι, για να μπορεί να συνεχίσει να εργάζεται. Βοήθησε πολύ την Γαλλική Αντίσταση, από τα πόστα του δημοσιογράφου και του εκδότη. Συνέχισε την συγγραφή και μετά τον πόλεμο και το 1957 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ενεπλάκη με τους πνευματικούς κύκλους της εποχής στο Παρίσι, δημιουργώντας τόσο ρεύμα, όσο και έριδες. Δυστυχώς έχασε μικρός την ζωή του, στην ηλικία των 47 ετών, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, στις 4 Ιανουαρίου 1960.
Ο Αλμπέρ Καμύ ήταν πρωτίστως φιλόσοφος και έπειτα συγγραφέας. Έγραψε δοκίμια, μυθιστορήματα αλλά και θεατρικά έργα. Τα δημοφιλέστερα από τα έργα του είναι τα: Ο ευτυχισμένος θάνατος (1936), Καλιγούλας (1938), Ο Ξένος (1942), Ο μύθος του Σίσυφου (1942), Η πανούκλα (1947), Ο επαναστατημένος άνθρωπος (1951), Η πτώση (1956) κ.α.
Αποφθέγματα
•Ελεύθερος είναι εκείνος που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα.
•Μη βαδίζεις μπροστά μου γιατί μπορεί να μη σε ακολουθήσω. Μη βαδίζεις πίσω μου γιατί μπορεί να μη σε οδηγήσω. Βάδιζε πλάι μου και γίνε ο σύντροφός μου.
•Για να είμαστε ευτυχισμένοι, πρέπει να μη μας απασχολούν πολύ οι άλλοι.
•Να αυτοκτονήσω ή να κάνω καφέ;
•Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει, αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει.
•Ζωή είναι το άθροισμα των επιλογών μας.
•Σε τελευταία ανάλυση, χρειάζεται περισσότερο κουράγιο για να ζήσεις παρά για να αυτοκτονήσεις.
•Το σχολείο μας προετοιμάζει για τη ζωή σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει.
•Δεν μου αρέσουν τα μυστικά των άλλων. Με ενδιαφέρουν όμως οι εξομολογήσεις τους.
•Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος.
•Η παγίδα του μίσους είναι ότι σε δένει με τον χειρότερο εχθρό σου.
•Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δύο φορές.
•Αγαπώ υπερβολικά τη χώρα μου για να είμαι εθνικιστής.
•Είναι ευχαριστημένοι από τη ζωή μόνον αυτοί που δεν την έχουν ζήσει.
•Έχουμε εξορίσει την ομορφιά. Οι Έλληνες είχαν πάρει τα όπλα γι’ αυτήν.
