Πάνω: Θεολογική Σχολή της Χάλκης
Γράφει η Αναστασία Μάνου
Κωνσταντινούπολη, 7 Ιανουαρίου 2009. Προσγειωνόμαστε το πρωί σε μια παγωμένη Πόλη. Κάνει κρύο, ο αέρας διαπερνά τα κόκαλα. Ευτυχώς, έχουμε καλό φως, μας βοηθά. Καθαρή εικόνα… Φέραμε μαζί και τις δύο κάμερες. Φτάσαμε εσπευσμένα, μόλις εγκρίθηκε η άδεια για λήψεις στα Αγιάσματα: στην Ανάληψη, στη Μονή Παντοκράτορα, στον Αϊ Γιώργη Κυπαρισσά…
Στη Μονή Παντοκράτορος, που καθώς λέγεται υπήρξε η λαμπρότερη μονή της Πόλης, αναμένουμε επί ώρα: η άδεια που έχουμε, αφορά το αγίασμα. Μπαίνουμε στο εσωτερικό της Μονής. Απέχουν κάμερες και φωτογραφικές μηχανές. Ξάφνιασμα! Κλείνω τα μάτια για να «δω»… τη μία από τις πιο εντυπωσιακές σωζόμενες εκκλησίες. Αναζητώ μέσα στα μισογκρεμισμένα ερείπια, τα ίχνη. Κλείνω τα αυτιά μου, για να «ακούσω» την καθημερινότητα του βυζαντινού νοσοκομείου που φιλοξενούσε.
Ο Τούρκος φύλακας στο αγίασμα, μας ανοίγει τα φώτα για να διευκολύνει τις λήψεις, μας κερνά νερό, ρωτά για τσάι. Περνάμε στο πίσω μέρος της Μονής. Η θέα μας μαγεύει. Γκρι ασημί τα νερά του Βοσπόρου. Περιμένουμε στο μοναδικό καφέ που βρίσκεται εκεί, ένα πλάνο: μαγικό. Η Μονή Παντοκράτορος μοιάζει να αιωρείται μεταξύ ουρανού και θάλασσας. Ίσως βρήκαμε το πλάνο της αρχής…
Τον Ιανουάριο του 2009, ενώ βρισκόμαστε εκεί για την παραγωγή του ντοκιμαντέρ «Ιχνηλατώντας την Πόλη», μια ιδέα, μια υποβόσκουσα επιθυμία μιας διαπερνά: να ιχνηλατήσουμε την Κωνσταντινούπολη μέσα από τη δημιουργία, μέσα από το βλέμμα Ελλήνων καλλιτεχνών. Μέσα από την έμπνευση, τη μνήμη και τη φαντασία τους. Πού; Πώς; Η πρωτόλεια ζύμωση εκεί, στην ομάδα της Πόλης, ενθαρρυντική. Το 2010 η Κωνσταντινούπολη, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, μας δίνει την αφορμή.
Με την επιστροφή στην Αθήνα, γίνεται η συζήτηση με τη φίλη Ίριδα Κρητικού. Μας ξεσηκώνει και μαζί και με τη δική της έμπνευση συνθέτουμε το σχεδιασμό του «ταξιδιού». Στέκει δίπλα μας με πίστη σε όλη την κοινή και δύσκολη διαδρομή και γι’ αυτό την ευχαριστούμε από καρδιάς…
Από το περασμένο φθινόπωρο, ξεκινούμε συστηματικά πλέον μαζί την προετοιμασία για τη διοργάνωση της έκθεσης «Ιχνηλατώντας την Κωνσταντινούπολη».
Στην πορεία, πολύτιμοι συμπαραστάτες που άνοιξαν την πόρτα τους στην πρότασή μας και μας περιέβαλλαν με την εμπιστοσύνη τους, έτρεψαν τα αδιέξοδα σε θέματα προς επίλυση. Είναι δική τους όσο και δική μας η δημιουργία της έκθεσης.
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα πάνω απ’ όλους τον Οικουμενικό Πατριάρχη κύριο Βαρθολομαίο, όπως και όλους όσους μας συμπαραστάθηκαν εξίσου: τον Αρχιγραμματέα του Οικουμενικού Πατριαρχείου π. Ελπιδοφόρο Λαμπρινιάδη και τον Μητροπολίτη Μοσχονησίων – Ηγούμενο Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης π. Απόστολο Δανιηλίδη που και με τη δική του σύμφωνη γνώμη φιλοξενούμε μέρος της έκθεσης στη Χάλκη.
Ευχαριστούμε επίσης το Γενικό Πρόξενο της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη Βασίλη Μπορνόβα για τη φιλοξενία του στο Σισμανόγλειο Μέγαρο και όλη τη βοήθεια κατά τη διοργάνωση της έκθεσης. Ακόμη, τον Πρόεδρο του Δ.Σ της «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων Φώτη Ιγνατίου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή που άκουσε για την έκθεση, μας προσκάλεσε να τη φιλοξενήσει πιστεύοντας στην επιτυχία της.
Ευχαριστούμε ακόμη θερμά τους εμπνευσμένους καλλιτέχνες που «ιχνηλάτησαν» με τη φαντασία τους και την έμπνευσή τους την Κωνσταντινούπολη.
Και ένα προσωπικό ευχαριστώ για την καταπληκτική ομάδα μας: τη Δάφνη Αντωνακοπούλου, τη Σουζάνα Αποστολάκη, την Ίριδα Ασημακοπούλου, τον Ανδρέα Γεωργιάδη, το Μιχάλη Δαμουλάκη, την Ελευθερία Δικαιάκου, την Κατερίνα Εμμανουήλ, την Κατερίνα Καουρή, το Γιώργο Καραβία, την Κατερίνα Καραγιάννη, την Αγγελική Κολόκα, το Χρήστο Κοντέο, την Αναστασία Κωνσταντινίδη, το Βαγγέλη Λούζη, το Βαγγέλη Μαθά, τον Τάσο Μάνο και την Ελευθερία Μάνου, την Κωνσταντίνα Ρηγάτου, τη Λίτσα Τότσκα, το Δημήτρη Φωτιάδη, τους «εργάτες» και συνεργάτες μας, που νυχθημερόν εργάστηκαν για να πάρει σάρκα και οστά η έκθεσή μας. Ακόμη, ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Γιάννη και την Αλεξάνδρα Ζεγκίνογλου. Τέλος, ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στο Γιάννη Δεμιρτζόγλου και τον Αντώνη Φιλιππίδη, που έγιναν η οικογένειά μας στην Κωνσταντινούπολη.
