Γράφει η Μαρία Γεωργαντά
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ, τι είναι ΘΑΥΜΑ; Αν σου έλεγα, ότι είναι ένα Θεϊκό Ανεπανάληπτο Υπέροχο Μακάριο Αίνιγμα, που «ξεκλειδώνεται» κάθε φορά, που ακούς το γέλιο ενός παιδιού – γαργαλάει το παιδί μέσα σου, που χάνεσαι σε σκέψεις – χαμογελάς, που κάνεις τα επόμενα βήματά σου – κάπου, κάποτε, κάπως έτσι τα είχες ονειρευτεί, που δημιουργείς – βγάζοντας και φορώντας μάσκες ανάλογα με τον καιρό, που ανησυχείς – θέλει «αν» η ησυχία, που γονατίζεις – γνωρίζεις καλύτερα τη σκιά σου και τα χέρια που απλώνονται γύρω σου, που δακρύζεις – πλένεις τον εγωισμό σου, που γελάς δυνατά- ισορροπείς στο σχοινί σου, ακροβάτη, που θυμώνεις – γεύεσαι και αυτόν το χυμό σου, που απογοητεύεσαι – πόσο εκστατικά είχες γοητευτεί, που απελπίζεσαι – ελπίζεις ομορφότερα μετά, που κλείνεις τα μάτια και νοσταλγείς – έρχεται αυτή η αλμύρα του άλγους στα χείλη, που συναντάς βλέμματα – και εξημερώνεσαι, που συναντάς χάδια – και εξημερώνεσαι, που συναντάς αγκαλιές – και εξημερώνεσαι, που ποθείς στα κρυφά – με αγγίγματα στα φανερά, που οι νύχτες σου αυτονομούνται – η μέρα είναι πολύ μικρή για την καρδιά, που λαχταράς –και φλέγεσαι, που επιθυμείς– και φλέγεσαι, που αγαπάς – και φλέγεσαι… που συστήνεσαι – και φλέγομαι!
Θαύμα!.. Με μια ανάσα!.. Μια ανάσα ίσα να το εκστομίσεις… Μια ανάσα αρκεί, για να προλάβεις, να το ζήσεις!
