20.4 C
Athens
Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024

«Οξυγόνο», του Παναγιώτη Χριστόπουλου

«Οξυγόνο»

Εκεί που μένεις κατοικώ.
Πάντοτε, η ανεκπλήρωτη ευχή μου.
Μα σε ένα αστέρι σου πια ζω.
Κι όμως δειλός, για να σε θεωρώ δική μου.

Όμως καρδιά μου, που τα χέρια σου σαν ξέρω πως τρυπώ.
Ας ξυπνήσω πάλι σαν μικρός,
σαν σκιά, σαν τρελός.

Και να δεις,
που μια ντροπαλή σιγή απόψε μου αρκεί.
Σαν χάδι η φωνή σου στην αρχή.
Να έρθει και να ξαναβρεί,
την φλόγα εκείνη κι ας χαθεί.

Μία σκέψη, μόνο, με παρηγορεί.
Σαν πληγή έξω από την πόρτα να σταθεί.
Να ζητήσει και να αφεθεί,
στην πιο ερωτική στιγμή»…

Π.Χ. [Παναγιώτης Χριστόπουλος]

***

Ο Παναγιώτης Χριστόπουλος, γεννήθηκε στο Ρίο της Αχαΐας το 2003. Είναι φοιτητής του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών. Από τα δεκαέξι του χρόνια, αρθρογραφεί σε διάφορες τοπικές εφημερίδες όπως: Patris News, Ήλιδα Κάμπος και στο Alfavita. Από τα δεκαεπτά του γράφει στίχους για τραγούδια. Τις ελεύθερες ώρες του γράφει ποιήματα και ζωγραφίζει.

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -