Η Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη στη μνήμη της αμαρτωλής γυναίκας[1], που μετανόησε, πίστεψε στο Χριστό και άλειψε τα πόδια Του με μύρο.
Το απόγευμα γίνεται η Ακολουθία του Ευχελαίου και η τελετή του Νιπτήρος, που είναι και ο Όρθρος της Μεγάλης Πέμπτης και αναφέρεται σε τέσσερα γεγονότα: Τον Ιερό Νιπτήρα, το πλύσιμο δηλαδή των ποδιών των μαθητών από τον Χριστό, τον Μυστικό Δείπνο, την Προσευχή του Κυρίου στο Όρος των Ελαιών και την προδοσία του Ιούδα, δηλαδή την αρχή των Παθών του Χριστού.
Το βασικό τροπάριο της ημέρας, «Ότε οι ένδοξοι μαθηταί», αποδίδεται στον Ρωμανό τον Μελωδό.
- ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου οὐκ ἤλειψας· αὕτη δὲ μύρῳ ἤλειψέ μου τοὺς πόδας. οὗ χάριν λέγω σοι, ἀφέωνται αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς αἱ πολλαί, ὅτι ἠγάπησε πολύ· ᾧ δὲ ὀλίγον ἀφίεται, ὀλίγον ἀγαπᾷ. εἶπε δὲ αὐτῇ· Ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι. Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, 7.46.
∗∗∗
Ότε οι ένδοξοι μαθηταί
εν τω νιπτήρι εφωτίζοντο,
τότε Ιούδας ο δυσεβής,
φιλαργυρίαν νοσήσας, εκοτίζετο·
και ανόμοις κριταίς
σε τον δίκαιον κριτήν παραδίδωσι.
Βλέπε, χρημάτων εραστά,
τον δια ταύτα αγχόνη χρησάμενον·
φεύγε ακόρεστον ψυχήν
την διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν.
Ο περί πάντων αγαθός,
Κύριε, δόξα σοι.
