Λίγα λόγια για τον ποιητή και το έργο του…
Γεννημένος στην Ενσενάδα, ο Οράσιο Καστίγιο έζησε στην όμορφη Λα Πλάτα της Αργεντινής. Έμαθε ελληνικά από έναν ορθόδοξο παπά της ελληνικής κοινότητας. Έγραψε ποίηση, μετέφρασε και μελέτησε Έλληνες ποιητές, Ελύτη, Σεφέρη, Ρίτσο, Βρεττάκο, Βαρβιτσιώτη, Σαχτούρη, τον φίλο του, αείμνηστο, Σπύρο Βέργο, αλλά και Καβάφη, καθώς και επιγράμματα του αρχαίου ποιητή Καλλίμαχου.
Έλαβε βραβεία και διακρίσεις, ενώ ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του Έλληνα και «αθλητή της μελέτης και της διάδοσης των Ελλήνων ποιητών». Στα ποιήματά του βλέπουμε να ζει η Ελλάδα μέσα από τη μυθολογία, την ιστορία και τη σύγχρονη πραγματικότητά της, φιλτραρισμένη από το βλέμμα ενός Αργεντινού ποιητή που δεν έχει κανένα άλλο κίνητρο πέρα από την «αγάπη και μόνον», όπως γράφει σε ιδιόχειρη επιστολή του ο Ελύτης.
Στο δοκίμιό του Το κυκλαδίτικο φως και άλλα ελληνικά θέματα, το οποίο εκδόθηκε το 2004, ο Καστίγιο μελετά την εξέλιξη της ελληνικής ποίησης από τις απαρχές της ως την εποχή μας, με ειδική αναφορά στη γενιά του ’30, στους ποιητές που εμφανίστηκαν μεταπολεμικά, καθώς και σε εκείνους της δεκαετίας του ‘70.
Όπως σημειώνουν οι εκδότες, «είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία της έκδοσης αυτής, το βιβλίο ήταν ήδη έτοιμο να το παραλάβουμε σε δύο μέρες και να το ξεφυλλίσουμε, απολαμβάνοντας το αποτέλεσμα της συλλογικής εργασίας μας. Με χαρά είδαμε να κυκλοφορεί ταυτόχρονα –κατά σύμπτωση– και ένα αφιέρωμα του Χρήστου Τουμανίδη στον Οράσιο στο περιοδικό Μανδραγόρας, όταν ξαφνικά έφτασε το θλιβερό μήνυμα του θανάτου του Οράσιο Καστίγιο, το πρωινό της 5ης Ιουλίου 2010, στη Λα Πλάτα. Δυστυχώς, ο ποιητής δεν πρόλαβε να πάρει την τελευταία μεγάλη χαρά της ζωής του, να δει τα ποιήματά του σε κυκλοφορία στην Ελλάδα, τη χώρα που τόσο αγάπησε και θεωρούσε και δική του πατρίδα…

Θα τον αποχαιρετήσουμε με τα δικά του λόγια:
Ούτε το τέλειο ρόδο ούτε η δημόσια δάφνη:
νάρδο και βασιλικός, άνηθο, λεβάντα, μοσχοκάρυδο και ο αέρας της αυγής που διασκορπίζει το άρωμά του να μηνούν στο διαβάτη: Αυτός έζησε.

«Επιτάφιος»,
Οι γάτοι της Ακρόπολης, 1998