Γράφει η Άννα Ιντζίρτζη
Ειλικρινά χαίρομαι αφάνταστα όταν βλέπω ότι η κατατρεγμένη Ελλαδίτσα μας πάντα καταφέρνει να έχει μια θέση ανάμεσα στις ομορφιές του κόσμου και στις καρδιές όλων!
Η υπερηφάνειά μου όμως είναι φορές που κρύβεται όταν σκέφτομαι πού μας έχουν φτάσει οι πολιτικοί μας. Ούτε αγάπησαν ούτε εκτίμησαν ποτέ αυτή τη χώρα.
Δε λέω τη λέξη πατρίδα γιατί πατρίδα είναι μόνο για όσους έχουν καρδιά να πονούν την Ελλάδα.
Τα λέω αυτά με αφορμή το όμορφο Κυκλαδονήσι όπου τα τέσσερα χρόνια που έζησα εκεί ήταν για εμένα εμπειρία ζωής! Η απόλυτη μικρογραφία του ελληνικού κράτους με τη σημερινή μορφή που του έχουν δώσει οι ανάξιοι και αναξιόπιστοι πολιτικοί μας. Πλήρης αποσύνθεση!
Μπορώ να λέω ιστορίες διαφθοράς που φαντάζουν σενάρια επιστημονικής φαντασίας, κι όλα αυτά στην κουκκίδα του χάρτη που λέγεται Σίφνος. Φανταστείτε τι γίνεται παραπέρα.
Ένιωσα μεγάλο κρίμα που βρισκόμουν σε ένα μέρος πραγματικά παραδεισένιο και δυστυχώς ήταν οι συνθήκες τέτοιες που αναγκάστηκα να φύγω. Οι απλοί άνθρωποι εκεί παλεύουν μόνοι τους, ξεχασμένοι και αφημένοι στο έλεος του Θεού, όπως συμβαίνει και σε κάθε άλλο μικρό και απομακρυσμένο νησί. Δε θα πω περισσότερα γιατί όλοι ξέρουμε πια τι συμβαίνει. Πώς ενεργούμε είναι το θέμα.
* Σημείωση: «Κουκκίδες στον ωκεανό που δύσκολα διακρίνονται στο χάρτη. Αν όμως βρεθείτε εκεί, θα νιώσετε ότι δεν υπάρχει άλλο τέτοιο μέρος στη Γη». Με αυτά τα λόγια το περιοδικό “National Geographic” (τεύχος Φεβρουαρίου) κατατάσσει τη Σίφνο στην 9η θέση των πιο συναρπαστικών μικρών τόπων παγκοσμίως μετά τις Μπαχάμες (Ελευθέρα), τη Βραζιλία (Ίλια Γκράντε), τη Γαλλική Πολυνησία (Ρανγκιρόα) κ.ά., ενώ στην ακριβώς επόμενη θέση προτείνει στα «500 Άγνωστα Ταξίδια Zωής» τις Σεϋχέλλες (νησί Φρεγκάτ).
* Η φωτογραφία είναι του Κώστα Μπαλάφα.
