Με την ευκαιρία της Ανάστασης, θα πρέπει να επαναλάβουμε, ίσως για πολλοστή φορά, ότι η φράση «Χριστός Ανέστη» δεν αποτελεί “ευχή”, αλλά ένα χαρμόσυνο άγγελμα προς όλους τους χριστιανούς ότι ο Χριστός ανέστη, δηλαδή ότι ο Χριστός αναστήθηκε.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο απαντούμε “αληθώς ανέστη (ο Κύριος)”, που σημαίνει “στ’ αλήθεια, αναστήθηκε (ο Κύριος)”. Είναι λάθος αδιανόητο να ακούμε φράσεις όπως “σας ευχόμαστε Χριστός Ανέστη” (ποια είναι η ευχή, δηλαδή), ή… “αγαπητοί θεατές, καλημέρα σας και… Χριστός ανέστη”!
Και να απαντούν κάποιοι στο άγγελμα της ανάστασης του Κυρίου με τη φράση… “ευχαριστώ, επίσης”! Πρέπει, επιτέλους, να καταλάβουμε ότι “ανέστη” σημαίνει “αναστήθηκε”;
Η έκφραση «Χριστός ανέστη!» (Ο Χριστός αναστήθηκε!) αποτελεί τον περισσότερο διαδεδομένο χαιρετισμό μεταξύ των Ορθόδοξων Χριστιανών που λέγεται από το Πάσχα, δηλαδή την εορτή της Ανάστασης του Χριστού, και για σαράντα ημέρες, δηλαδή μέχρι την απόδοση του Πάσχα, την Τετάρτη της παραμονής του εορτασμού της εορτής της Αναλήψεως.
Η έκφραση αυτή που προέρχεται από ευαγγελική ρήση, αποτελεί και την αρχή του γνωστότερου αναστάσιμου τροπαρίου που λέγεται κατά την ίδια περίοδο:
Χριστός Ανέστη εκ νεκρών,
θανάτω θάνατον πατήσας
και τοις εν τοις μνήμασιν,
ζωήν χαρισάμενος
Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι,
προσκυνήσομεν Άγιον, Κύριον,
Ιησούν
τον μόνον αναμάρτητον.
Τον Σταυρόν Σου Χριστέ προσκυνούμεν
και την Αγίαν σου Ανάστασην
υμνούμεν και δοξάζωμεν
Συ γαρ ει ο Θεός ημών,
εκτός Σου άλλον ουκ οίδαμεν,
το όνομά Σου ονομάζομεν.
Δεύτε, πάντες οι πιστοί, προσκυνήσωμεν
την του Χριστού Αγίαν Ανάστασην.
Ιδού γαρ ήλθε δια του Σταυρού
χαρά εν όλω τω κόσμω.
Δια παντός ευλογούντες τον Κύριον,
υμνούμεν την Ανάστασην Αυτού.
Σταυρόν γαρ υπομείνας δι’ ημάς,
θανάτω, θάνατον ώλεσεν.
Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου καθώς προείπεν,
Έδωκεν ημίν την αιώνιον ζωήν και το μέγα έλεος.
Ως χαιρετισμός αποδίδεται πάντα με χαρακτήρα ενθουσιώδη και με έντονη την εκδήλωση της ψυχικής ανάτασης. Σε ανταπάντηση της έκφρασης αυτής ανταποδίδεται η έκφραση «Αληθώς ανέστη!» (Στ’ αλήθεια αναστήθηκε!).
Στη λαογραφία η έκφραση αυτή ανάγεται στα αναστάσιμα έθιμα που επαναλαμβάνεται με το τσούγκρισμα των κόκκινων αβγών, με το «φιλί της αγάπης» και άλλες αναστάσιμες εκδηλώσεις.
***
Πρώτη ανάρτηση το Catisart την 1η Μαΐου 2016.
