Του Παναγιώτη Μήλα
Ο συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης Βασίλης Βουτετάκης μιλώντας με την Ειρήνη Αϊβαλιώτου – εδώ στο Catisart πριν από ένα χρόνο – για την παράσταση «Έρωτας – Κόκκινο φιλί – ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ» έλεγε πως η μεγαλύτερή του πρόκληση είναι να πραγματοποιήσει τα όνειρά του και να μην τα σαμποτάρει όταν δεν του έρχονται τα πράγματα όπως θέλει.
Πρόσθετε δε ότι μέσα από τη δράση της καλλιτεχνικής του ομάδας «Mirakuru» επιδιώκει πάντα να κάνει πράγματα που να τον γεμίζουν καλλιτεχνικά. Παράλληλα δε να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα για χάρη όλων εκείνων που παρακολουθούν τη δουλειά του.
Φέτος λοιπόν εφάρμοσε κατά γράμμα όλα όσα έλεγε, επιλέγοντας να παρουσιάσει το έργο «Η Λίμνη Των Κύκνων x», ένα έργο βασισμένο στο γνωστό παραμύθι.
Με αφορμή αυτή την παράσταση συναντηθήκαμε με τον Βασίλη στην Κυψέλη, στο Θέατρο «Nous – Creative Space» το απόγευμα μιας Πέμπτης, λίγη ώρα πριν χτυπήσει το τρίτο κουδούνι και είχαμε τη συζήτηση που ακολουθεί.
***
Βασίλη, υπάρχει κάποια σύνδεση από τα νεανικά σου χρόνια μέχρι το έργο «Η Λίμνη Των Κύκνων x»;
*ΑΝΑΠΟΛΩ ασφαλώς εκείνα τα χρόνια αν και δεν υπάρχει κάποια σύνδεση με το έργο. Όμως είμαι άνθρωπος που δεν τα ξεχνώ γιατί έχω περάσει όμορφα μέχρι τώρα στη ζωή μου και προσπαθώ στο σήμερα να δημιουργήσω εικόνες και εμπειρίες που θα με κάνουν να τις αναπολώ μεγαλώνοντας. Γενικά η κάθε φάση της ζωής μας είναι διαφορετική και αλλάζει ανάλογα με τα θέλω μας και με τις συγκυρίες γύρω μας που μας επηρεάζουν αλλά νομίζω πως πάντα πρέπει να ψάχνουμε τη θετική και φωτεινή πλευρά της ζωής.
Έχεις μετανιώσει για κάποιες αποφάσεις σου;
*ΑΝΑΘΕΩΡΩ κάποιες αποφάσεις που έχω πάρει αλλά όχι γιατί δεν είμαι σταθερός σαν χαρακτήρας αλλά γιατί ένας ευαίσθητος άνθρωπος οφείλει να αλλάζει γνώμη όταν του παρουσιάζεται μια πιο λογική – σωστή εκδοχή. «Είμαστε άνθρωποι και έχουμε στόχους και όνειρα, δεν είμαστε ταπεινοί αλλά εγωιστές και νάρκισσοι», έτσι λέει ένας ήρωας κάποια στιγμή στο έργο. Είναι μια αλήθεια. Δεν σημαίνει όμως ότι δεν πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να καταλαβαίνουμε το λάθος μας.
Υπάρχει κάτι που το περιμένεις με μεγάλη προσμονή με αφορμή το έργο «Η Λίμνη Των Κύκνων x»;
*ΑΝΑΜΕΝΩ όπως πάντα μετά από κάθε πρεμιέρα να ακούσω την άποψη του κόσμου σχετικά με αυτή τη νέα μου δημιουργία. Όλες οι απόψεις με ενδιαφέρουν. Μπορεί σε κάποιον να μην αρέσει το θέμα ή κάτι άλλο αλλά με ευχαριστεί ιδιαίτερα όταν συμφωνούν στο ότι είναι μια καλοδουλεμένη δουλειά με ακρίβεια και λεπτομέρεια.
Σε αυτή τη μαύρη κωμωδία που έχει χιούμορ, σασπένς, στιγμές hardcore και μυστήριο αναζήτησες κάτι που δεν είχες βρει μέχρι σήμερα στις δημιουργίες σου;
*ΑΝΑΖΗΤΩ γενικά να δοκιμάζω νέα πράγματα και αυτή η παράσταση μου έδωσε την ευκαιρία μέσα από τη σουρεαλιστική εκδοχή του ήρωα που υποδύομαι να παίξω περισσότερο ελεύθερα από τα περιορισμένα όρια που μπορεί να είχε ένας άλλος ήρωας ενός πιο κλασικού έργου. Το έργο είναι αλέγκρο, σουρεάλ και τρελό.
Στη «Λίμνη Των Κύκνων x» ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος που δεν είναι ευχαριστημένος από τη ζωή που έχει ζήσει παίρνει τη μεγάλη απόφαση να επισκεφτεί ένα Ινστιτούτο Αλλαγής, προκειμένου να ανασάνει. Πόσο εύκολο είναι αυτό και πόσο απαραίτητο;
*ΑΝΑΣΑΙΝΩ και μόνο με τη σκέψη ότι γενικά στη ζωή μας τίποτα δεν είναι εύκολο αν δεν είμαστε ολοκληρωτικά έτοιμοι να κάνουμε την προσπάθειά μας. Ένας άνθρωπος που μέχρι τώρα δεν έχει καταφέρει να γίνει αυτό που επιθυμεί και έχει γεμίσει με απωθημένα στη ζωή του, το μόνο που πρέπει να κάνει – εφόσον βέβαια θέλει – είναι απλά να ξεκινήσει από ΤΩΡΑ να αλλάζει ό,τι τον κρατά δέσμιο αυτής της ζωής που κάνει και δεν τον ευχαριστεί. Χωρίς δικαιολογίες και χωρίς αρνητισμό. Η ζωή είναι μία για τον καθένα μας και τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Βασίλη γι’ αυτή τη σύντομη επικοινωνία που είχες με το Catisart.
*Κι εγώ ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
***
«Η Λίμνη Των Κύκνων x», από τον Βασίλη Βουτετάκη. Παράσταση επηρεασμένη από το γνωστό παραμύθι
