Να τη μετρήσουν νοερά, ταξιδεύοντάς μας στη Μεσόγειο ολόκληρη του ελληνικού πολιτισμού, από το Ιόνιο και το Αιγαίο, ως το Λιβυκό και τη Μαύρη Θάλασσα. Να την αποτυπώσουν ως αρχέγονη πρώτη ύλη που διαπνέει και καθορίζει τόσα πολλά από τα πολύτιμα εκθέματα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.

Σε μια πρωτότυπη εγκατάσταση, η θάλασσα ως στικτό οργανικό σώμα, ως τόξο ουράνιο αναρίθμητων αποχρώσεων του μπλε και ως κέλυφος μυστήριο πλασμάτων και μύθων, παρουσιάζεται θριαμβική, χωρίς την ανάγκη αφηγηματικών μέσων. Πλασμένη με ένα συναρπαστικό φάσμα διαφορετικών και αναπάντεχων χροιών και τόνων που ανάγουν στην αρχαία ελληνική ζωγραφική, αντιμετωπίζεται από τη ζωγράφο ως πρωτόπλαστο εύρημα και δημιουργεί έναν μυθώδη κάμπο διαφορετικών ψυχογραφικών στιγμών και διηνεκών ωκεάνιων συντεταγμένων.

Καθοδηγούμενη από την επιτακτική ανάγκη της να αποδώσει το μεγαλείο των χρωμάτων, τη ρυθμολογία του σχήματος, την επιθυμία της αφής, το ανεξάντλητο βάθος και πλάτος, η Άννα Αχιλλέως Stäubli αφοσιώθηκε εδώ και δεκαετίες στις εγγενείς δυσκολίες της τεχνικής και στις συναρπαστικές δυνατότητες της εγκαυστικής τέχνης. Ανακαλύπτοντας τις πολλαπλές επιστρώσεις της ιστορίας, την εξπρεσιονιστική συγκίνηση του ρευστού και αυτοσχέδιου χρωστήρα, της έξεργης υλικότητας, της ανεπαίσθητης φωτοσκίασης και της εκφραστικής χειρονομίας, αναζήτησε στις σπουδές και τη μετέπειτα πορεία της τη δυνατότητα μιας νέας εκτέλεσης με αλάνθαστη τεχνική και υπερβατική καλλιτεχνική ιδιότητα. Προσεγγίζοντας με τρόπο βραχύ, ευρηματικό και λιτό το κυρίαρχο αυτό διαχρονικό ελληνικό σύμβολο, η Άννα Αχιλλέως Stäubli πλάθει από την αρχή μια εξαιρετική λιτή όσο και πυκνότατα απτή ζωγραφική σημειολογία που καθηλώνει τον θεατή, σημειώνει η επιμελήτρια της έκθεσης Ίρις Κρητικού.