Του Παναγιώτη Μήλα
Η Νίκη Σερέτη, τον Σεπτέμβριο του 2014, σε συνέντευξή της στο catisart και στην Ειρήνη Αϊβαλιώτου, πριν καν ακούσει την πρώτη ερώτηση είπε τα εξής:
«Γεννήθηκα στην πυρωμένη ζούγκλα του Ζαΐρ, στην Αφρική. Χιλιάδες χιμπατζήδες με νανούριζαν γλυκά, ανακόντα σέρνονταν γύρω μου, αντιλόπες έπιναν νερό απ’ το χέρι μου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν δεν ερχόμουν στην Ελλάδα -αφότου έκλεισα τον πρώτο μήνα της ζωής μου- θα γινόμουν η θηλυκή ενσάρκωση του Μόγλη. Ο πατέρας μου ήταν Μυτιληνιός και η μητέρα μου από το Ζαΐρ. Αυτή ήταν μια μόνιμη ερώτηση γι’ αυτό και η απάντησή μου πήρε χρόνια για να μην είναι κουραστική. Από τότε δεν ξαναβρέθηκα στην Αφρική αλλά έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου πως όταν μεγαλώσω θα πάω ξανά στη ζούγκλα να βρω τον Ταρζάν, την Τζέιν και τους χιμπατζήδες»…
***
Τελικά τα πράγματα μέσα σε 4 χρόνια άλλαξαν και η Νίκη ίσως δεν θα χρειαστεί να πάει ξανά στη ζούγκλα για να βρει τους χιμπατζήδες, μιας και τους συνάντησε εδώ στη Αθήνα, τους διάβασε και τους απάντησε…
Αν και για να μην προσβάλουμε τους χιμπατζήδες, οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι έχουν το δικό τους πολιτισμό και είναι πολύ κοινωνικά ζώα. Χρησιμοποιούν γκριμάτσες, ήχους, τη γλώσσα του σώματος, αλληλοπεριποίηση και ακόμα φιλιά και χάδια ως μέσα επικοινωνίας. Έχουν αναγνωριστεί 30 διαφορετικοί ήχοι που παράγουν, αν και το μεγαλύτερο μέρος της επικοινωνίας γίνεται με μορφασμούς. Οι χιμπατζήδες είναι αλτρουιστές και δείχνουν σεβασμό στα άλλα ζώα. Συνεργάζονται σε εργασίες όπως η περιπολία των συνόρων και το κυνήγι. Οι χιμπατζήδες, όπως και οι άνθρωποι, γελούν. Ακόμη, υιοθετούν μικρά από άλλες ομάδες. Μια μελέτη δε έδειξε ότι οι χιμπαντζήδες λύνουν γρίφους για ψυχαγωγία. Ας λάβουμε υπόψη λοιπόν ότι οι πιο στενοί βιολογικά συγγενείς μας μετατρέπονται συχνά και απροσδόκητα σε ανθρωπολογικό καθρέφτη μέσα στον οποίο βλέπουμε ένα πρώιμο είδωλό μας.
Η ΕΡΩΤΗΣΗ
Διάβασε λοιπόν η Νίκη, την παρακάτω ερώτηση που τέθηκε σε συνάδελφό της:
«Στην παράσταση και στο ελληνικό θέατρο γενικότερα συμμετέχουν μαζί σου και έγχρωμοι ηθοποιοί όπως και πέρυσι. Πιστεύεις το κοινό μπορεί να τους αντιμετωπίζει απλά ως ηθοποιούς ή ψάχνει να βρει ακόμα συμβολισμούς, που έχουν σχέση με τη διαφορετικότητά τους;»!
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στην προσωπική της σελίδα στο face book η ηθοποιός έγραψε: – Η απάντηση μου μέσω fb στην ερώτηση που τέθηκε σε αγαπημένο συνάδελφο σε κάποιο θεατρικό site με αφορμή την παράσταση «Οιδίπους Τύραννος» σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη:
«Με τον συγκεκριμένο κύριο που υπογράφει την επιμέλεια της συνέντευξης έτυχε να συνεργαστούμε πέρυσι στον Αίαντα μιας και έκανε την προώθηση της παράστασης. Προφανώς δεν τον έπεισα για την καλλιτεχνική μου οντότητα παρά τις θετικές κριτικές που απέσπασα για την ερμηνεία μου. Αφού είναι μαύρη… θα είπε! Ίσως βέβαια να μη γνωρίζει ότι είμαι ενεργά στο χώρο από το 1996 που τελείωσα τη Σχολή. Και ότι κατά κάποιο τρόπο έχω δώσει το προσωπικό μου στίγμα στο κοινό αποφεύγοντας τις Σειρήνες και τις εύπεπτες επιλογές. Αλλά και πάλι… αφού είναι μαύρη θα έλεγε! Γιατί ως καλός πατριώτης έμαθε μόνο την παροιμία «τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς». Δεν ξέρω τι επιχειρεί να μας πει ο συγκεκριμένος κύριος όπως και τόσοι άλλοι που μένουν προσκολλημένοι αυτιστικά σε τίτλους που αφορούν μόνο στο χρώμα! Είμαι σίγουρη ότι αν ήσασταν σκηνοθέτης θα μου προτείνατε ευφάνταστους ρόλους όπως: Μια μαύρη γάτα, τη μαύρη μοίρα, τον Χάρο, τον αράπη του Ζαμπέτα κ.α.
Η ερώτησή σας είναι εύκολη και επικίνδυνη αγαπητέ μου. Είναι η συνωμοσία των απαίδευτων! Αυτών με τα τσιμπλιασμένα μάτια που δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους. Είναι ο ίδιος ο φασισμός! Ο ρατσισμός!
Και πόσο κρίμα που σε αυτή τη ζωή ήρθα μιγάδα και όχι μαύρη! Είμαι σίγουρη ότι φοράμε τον ίδιο δείκτη αντιηλιακού το καλοκαίρι. Παρ’ όλα αυτά πάντα θα είμαι κάπου στο ενδιάμεσο. Μαύρη για τους Λευκούς και Λευκή για τους Μαύρους. Δεν πειράζει, αυτό είναι και το βραβείο μου! Η ελευθερία μου!
Μέσα από μια πορεία γεμάτη από πτώσεις, νίκες και πίστη σε αυτά που αγαπάω κατάφερα να είμαι η πρώτη μαύρη ηθοποιός στην Ελλάδα που, όπως έλεγε και ο Χατζιδάκις, «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει άρα και ποτέ δεν θα αναστηθεί».
Δεν το λες και λίγο αγαπητέ theatreman!
Σας χαιρετώ
Νίκη Σερέτη
***
«Οιδίπους Τύραννος»
Του Σοφοκλή
Μετάφραση: Βασίλης Παπαβασιλείου
Σκηνοθεσία: Χρήστος Σουγάρης
Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης
Σκηνικά / Κουστούμια: Αριστοτέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Κίνηση: Φαίδρα Σούτου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Απατσίδου
Βοηθοί σκηνογράφων-Ενδυματολόγων: Δώρα Τουρβά – Μαρίνα Βερλέκη
Δραματουργική Επεξεργασία: Σεβαστή Ματσακίδου.
Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Γιάννης Κοκολάκης.
Εκτέλεση Παραγωγής: Λία Κίκερη. Παραγωγή: ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης – ‘Εως ΑΜΚΕ.
***
Ηθοποιοί: Ντένης Μακρής, Νίκη Σερέτη, Γιώργος Ψυχογιός, Μπέτυ Βακαλίδου, Κώστας Λάσκος, Γρηγόρης Ποιμενίδης, Μιχάλης Μουλακάκης, Νίκος Γκέλια, Σαμουήλ Ακίνολα, Άρης Κρητικός, Ιών Δημητριάδης, Σιαμάκα Ακαμπουόγκ, Δέσποινα-Μαρία Μαρτσέκη.
***
Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου
Προφήτου Δανιήλ 3 και Πλαταιών, Κεραμεικός
Τηλέφωνο Κρατήσεων: 211-013.2002.
Από 23 Μαΐου έως 3 Ιουνίου 2018.
Για δέκα μόνο παραστάσεις.
Τετάρτη έως και Κυριακή στις 21:00.
Τιμές εισιτηρίων: 15, 13, 8 και 5 ευρώ.
Διάρκεια: 90 λεπτά.
***
