6.3 C
Athens
Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2025

«Serengeti», ένα ψυχοσωματικό παιχνίδι για δύο ξεχωριστούς ηθοποιούς

To σκηνικό. Φωτογραφία: catisart.gr

Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου

Περίπου 200 χρόνια πριν ο πρώτος Ευρωπαίος εξερευνητής, ο Αυστριακός Όσκαρ Μπάουμαν, επισκεφτεί την περιοχή το 1892, οι Μασάι έβοσκαν τα ζώα τους στις ανοικτές πεδιάδες της ανατολικής περιοχής Μάρα, την οποία ονόμαζαν «ατελείωτη πεδιάδα». Επειδή το ανελέητο κυνήγι από τους λευκούς αποίκους των λιονταριών που υπήρχαν στην πεδιάδα, τα κατέστησε σπάνια, η βρετανική αποικιακή διοίκηση δημιούργησε στην περιοχή ένα μερικό καταφύγιο άγριων θηραμάτων το 1921 και ένα πλήρες το 1929. Το όνομα «Σερενγκέτι» αποτελεί προσεγγιστική απόδοση της λέξης που χρησιμοποιούν οι Μασάι για να περιγράψουν την περιοχή, σιρινγκέτ, η οποία σημαίνει «το μέρος με την ατελείωτη γη».

Θα αναρωτηθείτε σίγουρα, τι δουλειά έχει αυτή η γεωγραφική περιγραφή σε ένα κείμενο για το θέατρο. Κι όμως, ένα αγόρι από το Μεξικό ονειρεύεται από παιδί να επισκεφτεί το πάρκο «Σερενγκέτι». Συμπτωματικά, ανακαλύπτει έναν κάπως ανορθόδοξο τρόπο ώστε να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Τι λέτε; Θα τα καταφέρει;

Ένα χαλί στο δάπεδο, δύο κόκκινες πολυθρόνες, ένα μικρό τραπέζι σαλονιού, μια γκαρνταρόμπα με πολλά κρεμασμένα ρούχα, αμυδρό φως, μια όμορφη γυναίκα ντυμένη με μεταξωτή robe de chambre που δείχνει κάτι να περιμένει. Στο βάθος του χώρου το πιάνο και στον τοίχο να προβάλλεται με πράσινα φωτεινά γράμματα η λέξη Serengeti. Όσο παράξενο κι αν σας φαίνεται, αυτή η λιτή αισθητική με τις αστικές λεπτομέρειες και τα έπιπλα αντίκες μπορεί να σε μεταφέρει σε μια άγρια σαβάνα, σε μια ζούγκλα ή σε ένα ρινγκ, καθώς μια τέλεια σειρά από εκπλήξεις λαμβάνει σταδιακά χώρα.

Μέσα σε μια οικεία ατμόσφαιρα, η ένταση και η περιέργεια αυξάνονται λεπτό το λεπτό και η μουσική υπόκρουση της εκπληκτικής πιανίστριας Κωνσταντίνας Τασσοπούλου, που βρίσκεται συνεχώς επί σκηνής με πλάτη στο κοινό,  δημιουργεί μια άρρηκτη σχέση με την εικόνα, τη δράση και τον διάλογο. Ο Μεξικανός συγγραφέας Ramiro Torres de Miguel είναι -κατά κύριο λόγο- υπεύθυνος για αυτή την εικόνα. Συνυπεύθυνοι και συναυτουργοί ο σκηνοθέτης Luis Gómezbeck και οι θαυμάσιοι ηθοποιοί Δέσποινα Σαραφείδου και Χάρης Χιώτης που ανέδειξαν το ευφάνταστο συγγραφικό υλικό.

Το θέατρο είναι μία τέχνη μεταξύ των τεχνών, αλλά είναι και η ανάμειξη όλων. Εμπνέεται, βασίζεται και εμπλουτίζεται από όλα τα είδη των τεχνών με έναν απόλυτα φυσικό τρόπο, καθώς ο σκοπός του είναι πάντα να αντικατοπτρίζει την ανθρώπινη υπόσταση. Ο λόγος, η μετάδοση, η κίνηση και ο ήχος είναι μερικά μόνο στοιχεία του θεάτρου που αποδεικνύουν την αρμονική συνύπαρξη των τεχνών σε αυτό. Το θέατρο, όμως, δείχνει και τη μεγάλη λατρεία του στη μουσική. Στο «Σερενγκέτι» ο ήχος του Gabriel Fauré (Piano Pavane Op. 50) συνοδεύει ακούραστα και αδιάλειπτα τις εικόνες στη σκηνή. Εκείνες πάλι, μαγεμένες από την τόσο ωραία και τόσο πιστή μουσική, τη συνόδευαν με τη σειρά τους.

Η Αστική Πολιτιστική Εταιρεία «la Melena del Huachinango» και το Θέατρο 104 μας προσκάλεσαν στην πανευρωπαϊκή πρεμιέρα του έργου «Serengeti», του βραβευμένου Μεξικάνου δραματουργού Ramiro Torres de Miguel, που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 8 Μαΐου 2017 στην κεντρική σκηνή του συγκεκριμένου θεάτρου.

Η Αγγελική είναι μια γοητευτική και πολύ χειριστική -όπως αποδεικνύεται- γυναίκα, πρώην χορεύτρια μπαλέτου. Η έντονη μοναξιά και η ανάγκη της για επικοινωνία την έστειλαν στα chat rooms. Εκεί γνωρίζει το νεαρό Δάνη.

Στην εποχή μας, το Διαδίκτυο έχει δημιουργήσει νέους τρόπους διαπροσωπικής επικοινωνίας, «απαλλάσσοντάς» μας -συχνά- από την ανάγκη της φυσικής παρουσίας του άλλου. Πολλοί βρίσκουν ιδιαίτερα προσφιλή την «είσοδο» σε chat, όπου «γνωρίζουν» άλλους ανθρώπους και συζητάνε μαζί τους, πετυχαίνοντας -αν μη τι άλλο- να περνάνε ευχάριστα την ώρα τους. Πράγμα ιδιαίτερα βοηθητικό για ανθρώπους εσωστρεφείς, χωρίς κοινωνικές δεξιότητες. Aπό την άλλη πλευρά, κάποτε φτάνει και η στιγμή να ικανοποιήσουμε την έμφυτη περιέργειά μας και την ανάγκη να δούμε ποιος είναι τελικά ο άνθρωπος με τον οποίο μιλούσαμε τόσο καιρό. Έτσι ο Δάνης συναντά τη μοιραία Αγγελική. Είναι ελκυστική, αισθησιακή, σοφιστικέ, γεμάτη ενέργεια αλλά πολύ μεγαλύτερή του. Αφού ξεπερνά το πρώτο σοκ που αφορά το ψέμα για την ηλικίας της, της εκμυστηρεύεται τη μεγάλη αγάπη που τρέφει για την Αφρική και το όνειρό του να επισκεφθεί το Εθνικό Πάρκο της Τανζανίας, «Serengeti». Η Αγγελική προσφέρεται να πληρώσει το ταξίδι με δύο όμως προϋποθέσεις: ο Δάνης να κάνει κυριολεκτικά ό, τι του ζητήσει για τρεις εβδομάδες και, ένα τέλειο σπαγγάτο πριν από τη λήξη αυτών των τριών εβδομάδων. Ο νεαρός δεν χάνει την ευκαιρία αφού θα είναι, ίσως, και η μοναδική για να πραγματοποιήσει το ταξίδι των ονείρων του. Έτσι δημιουργείται μια αλλόκοτη σχέση, γεμάτη ένταση και εξάρτηση, εξουθενωτική, η οποία δοκιμάζει μέχρις εσχάτων και τους δύο.

Στην ουσία πρόκειται για ένα μίγμα αποπλάνησης και αγώνα επικράτησης. Η Αγγελική αποδεικνύεται μια λέαινα που ψάχνει για κυνήγι. Παίζει με τους φραγμούς, υποκινεί, επιδιώκει τη μείωση και τη θυματοποίηση του Δάνη. Ο οποίος, μιας και εργάζεται στο κατάστημα του πατέρα του και φαίνεται να ζει μια ζωή επίπεδη χωρίς εκπλήξεις, συγκινήσεις και φιλοδοξίες, καταπίνει όχι μόνο το δόλωμα αλλά και το ίδιο το αγκίστρι της σαρωτικής ώριμης κυρίας, που βρίσκει πλήρη απόλαυση στο να καταπνίγει την αξιοπρέπειά του με τις ιδιοτροπίες της. Ένα δυναμικό παιχνίδι master – slave διεξάγεται διεξάγεται μεταξύ τους, ένα ψυχολογικό bras de fer με συγκεκριμένους κανόνες και υποτιμητικές παρεμβάσεις. Μόνο που αυτά τα παιχνίδια συνήθως καταλήγουν σε ανατροπές.

Για κάθε συνάντηση η ηρωίδα επιλέγει και μια διαφορετική αμφίεση, αντάξια της περίστασης, δίνοντας έτσι στα κοστούμια το ρόλο του τρίτου πρωταγωνιστή.

Δύο διαφορετικοί μεταξύ τους άνθρωποι -κι όχι μόνο λόγω διαφοράς ηλικίας- ακουμπάνε ο ένας στον άλλο, σε μια οριακή στιγμή της ζωής τους, και παραδίδονται στις αυταπάτες τους. Κυριευμένοι από τρόμο μπροστά στο χρόνο που κυλάει αμείλικτα, βρίσκουν καταφύγιο σε μια απατηλή ζωή. Άνθρωποι με σάρκα και οστά, πληγωμένοι, αβέβαιοι, με τρομερές αδυναμίες, με κανέναν τρόπο μονοδιάστατοι. Στην παράσταση αντιμετωπίζονται με συμπάθεια και χιούμορ, δικαιολογώντας την τελική ακρότητα του έργου. Ο σκηνοθέτης σκιαγραφεί εκπληκτικά την παλίρροια των ανθρώπινων παθών και ξέρει πώς να κερδίζει το ενδιαφέρον του θεατή.

Στο «Serengeti» του Ramiro Torres de Miguel υπάρχουν έντονα ποιητικά στοιχεία και κοινωνικές αλληγορίες. Το τόλμημα της πανευρωπαϊκής πρεμιέρας, η μετάφραση και η σκηνοθεσία του Luis Gómezbeck, η θαυμάσια φιλολογική επιμέλεια της Δέσποινας Μαρκατάτου, το τσαλάκωμα των δύο ικανότατων ηθοποιών, ανταμείβονται με το αποτέλεσμα της έξοχης παράστασης.

Ο σκηνοθέτης κάνει καθαρή αισθητική με τα πάθη των ηρώων, δημιουργεί σκηνές με σαφείς συμβολισμούς και διδάσκει τους ηθοποιούς του σε ρόλους απαιτητικούς και πολυεπίπεδους. Η παράσταση αφήνει στον θεατή έντονο το συναίσθημα ότι είδε κάτι πολύ δυνατό.

Συγκλονιστική η τελική σκηνή, μια βαθιά μετάβαση, που προβάλλει με κομψό ρεαλισμό, ερωτισμό και ορμή την αλήθεια και την ουσία του έργου.

Ο Χάρης Χιώτης υποδύθηκε λιτά, με πειθαρχημένη κωμικότητα, συγκίνηση και ευαισθησία τον νεαρό και άπραγο Δάνη. Ανθρώπινος, εύγλωττος, αποκαλυπτικός, έδειξε όλες τις κρυμμένες πτυχές και τις υπονοήσεις του ήρωα με ιδιαίτερα επιμελημένη υποκριτική. Ένας ηθοποιός που θέλουμε να τον βλέπουμε σε όλο και υψηλότερους ρόλους, γιατί του αξίζει.

Η Δέσποινα Σαραφείδου με εκπληκτικά κυνική αρπακτικότητα ανέδειξε την «επιθετική άμυνα» μιας γυναίκας με παρελθόν. Μια ηθοποιός που έχει τη σκηνική άνεση, τη σωματικότητα και την πείρα να προσφέρει τη λεπτομέρεια ισορροπώντας στις αποχρώσεις και να τιθασεύει την υπερβολή, μετατρέποντάς την σε φυσικότητα. Μια πειστική και υπέροχη Αγγελική.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πλήρη λειτουργία τέθηκε η επικοινωνία μεταξύ των δύο ηθοποιών αλλά και η επικοινωνία τους με το κοινό.

Η παράσταση της εταιρείας «la Melena del Huachinango», στην Κεντρική Σκηνή του θεάτρου «104», αριστοτεχνικά αφήνει να διαχέεται από τη σκηνή στην πλατεία μια αίσθηση αγανάκτησης και στοργής για όσα δεν προλάβαμε ή δεν τολμήσαμε να ζήσουμε. Για όσους δεν βρήκαμε χρόνο και τρόπο να δείξουμε αγάπη υπακούοντας σε κοινωνικές συμβάσεις. Για όσα αφήσαμε να δραπετεύσουν από τη ζωή μας στην προσπάθειά μας να χτίσουμε έναν κόσμο στον οποίο κυκλοφορεί το ψέμα. Για όσα έμειναν ανικανοποίητα και εγκλωβισμένα μέσα μας και μας ταλανίζουν.

  • ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΟΥ

Το έργο ασχολείται με τις σχέσεις που δεν κατηγοριοποιούνται εύκολα. Ασχολείται με τη μοναδική και ανεπανάληπτη σύνδεση δύο ανθρώπων, που φαινομενικά δεν έχουν τίποτα κοινό και, που ωστόσο, αποφασίζουν να μυηθούν σε ένα μεταξύ τους ψυχοσωματικό παιχνίδι. Η συγκεκριμένη σχέση αναδύεται ως ένα είδος αποπλάνησης, μέσω της προσφοράς του γυναικείου προσώπου να εκπληρώσει το όνειρο του ανδρικού ρόλου. Κατά τη διάρκεια του έργου, ο σύνδεσμος αυτός αποκτά όλο και μεγαλύτερη βαρύτητα και μετατρέπεται εντέλει σε μια αρρωστημένη ερωτική σχέση, η οποία είναι πλέον σημαντικότερη του ιδίου του αρχικού ονείρου. Προς το τέλος δοκιμάζονται τα όρια και των δύο προσώπων. Κατ’ εμέ, αποτελεί πρόκληση για τους ηθοποιούς που αναλαμβάνουν να ερμηνεύσουν αυτούς τους χαρακτήρες, να μπορούν να εκτεθούν σε πολύ μεγάλο σωματικό και συναισθηματικό επίπεδο, ενώ ο σκηνοθέτης πρέπει με λεπτότητα να πλάσει μια τόσο βίαια όσο και τρυφερή (αυθεντική) σχέση.

Ramiro Torres de Miguel (Λουξεμβούργο, Δεκέμβριος 2016)

  • Ο ΤΥΠΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

Ένα εξαιρετικό δείγμα δημιουργίας και θεατρικής σύμπηξης. Το έργο είναι άρτιο […] Η παράσταση είναι μια γιορτή. […] Ο θεατής γίνεται μάρτυρας μιας ολικής θεατρικής δημιουργίας, μέσα από ένα δυϊσμό γεμάτο λάμψη και βαθύτητα.

Norma Dumas (26 NOTICIAS)

Ένα εξαιρετικό έργο, που δείχνει μια παθολογική σχέση μεταξύ ενός ανδρός με πολλά όνειρα και λίγα λεφτά και μιας γυναικάς που αρέσκεται στο να χειραγωγεί ζωές, και για την οποία η λέξη αξιοπρέπεια είναι παντελώς άγνωστη. Δεν πρέπει να χάσετε την παράσταση!

Alejandro Liberman (MÁS NOTICIAS)

  • Ο ΤΥΠΟΣ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ

Σε αυτό το έργο βλέπουμε μια παθολογική σχέση και την εξέλιξή της, σχέση στην οποία (…) υπάρχει μια ενδιαφέρουσα αναλογία του ρόλου κατακτητή–κατακτημένου που πολλά ζευγάρια βιώνουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Το έργο είναι άρτιο, απεικονίζει βαθύτατα τις αρρωστημένες σχέσεις που πολλοί άνθρωποι βιώνουν ή αναζητούν.

Alejandra Tello (CICLORAMA)

[…] η παράσταση είναι καταπληκτική, αφού στηρίζεται σε ένα πολύ καλά επεξεργασμένο σενάριο. Τολμηρή, ανατρεπτική, περιβάλλεται από μια εξαιρετική ποιότητα. Το έργο το απεχθάνεσαι, το απολαμβάνεις, σε συγκινεί, σε αναστατώνει. Μην το χάσετε με τίποτα!

Víctor Manuel Pazarín (OCHO COLUMNAS)

  • Η παγκόσμια πρεμιέρα του έργου πραγματοποιήθηκε στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής το 2007 και η παράσταση παίχτηκε επί τέσσερις συνεχόμενες χρονιές (2007, 2008, 2009, 2010). Το έργο ανέβηκε και στη Γουαδαλαχάρα του Μεξικού επί τρεις συνεχόμενες χρονιές (2009, 2010, 2011).
  • Το έργο απέσπασε τα Βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Κειμένου και Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας στο διαγωνισμό “Muestra Estatal de Teatro” (Μεξικό 2008), καθώς και τα Βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερου Κειμένου στο διαγωνισμό “Horizontes Teatrales” (Αργεντινή 2009).
  • Το 2010 το έργο κυκλοφόρησε στη Γαλλία σε τρίγλωσση έκδοση (γαλλικά, ισπανικά, αγγλικά) από τον εκδοτικό οίκο EdiLivre Classique. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Νικολόπουλος.

Ταυτότητα παράστασης

“Serengeti”

του Ramiro Torres de Miguel

Συντελεστές

κείμενο: Ramiro Torres de Miguel

μετάφραση και σκηνοθεσία: Luis Gómezbeck

φιλολογική επιμέλεια μετάφρασης: Δέσποινα Μαρκατάτου

μουσική: Gabriel Fauré (Piano Pavane Op. 50)

παραλλαγές και πιάνο επί σκηνής: Κωνσταντίνα Τασσοπούλου

πιάνο: Μουσικός Οίκος Νικοτιάν

έπιπλα: Antiques Monastiraki

γυναικείες ενδυμασίες: Nota Lingerie

ανδρικές ενδυμασίες και υποδήματα: Unity by Haris Ragavis

φωτογραφίες και teaser: Βάσια Αναγνωστοπούλου

ειδικές προβολές: Κωνσταντίνος Κακαρούντας (DAHOUSE)

Υπερτιτλισμός: Μάριος Παπαγεωργίου

δημόσιες σχέσεις: Λήδα Ντάκου

παραγωγή: la Melena del Huachinango

ερμηνεία: Δέσποινα Σαραφείδου και Χάρης Χιώτης

  • Το έργο παρουσιάζεται με υπέρτιτλους στα ισπανικά.

Πληροφορίες

ΕΚΑΤΟΝΤΕΣΣΕΡΑ

Θέατρο «104»

Ευμολπιδών 41

118 54 Αθήνα

2103455020

  • Ο πρώτος Βρετανός που έφτασε στο Σερενγκέτι, ο Στίουαρτ Έντουαρτ Γουάιτ, κατέγραψε τις εξερευνήσεις του στο βόρειο Σερενγκέτι το 1913. Επέστρεψε στο Σερενγκέτι τη δεκαετία του 1920 και κατασκήνωση στην περιοχή Σερονέρα για τρεις μήνες. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του, αυτός και οι σύντροφοί του πυροβόλησαν 50 λιοντάρια. Επειδή το κυνήγι λιονταριών τα κατέστησε σπάνια, η βρετανική αποικιακή διοίκηση δημιούργησε ένα μερικό καταφύγιο άγριων θηραμάτων το 1921 και ένα πλήρες το 1929. Αυτές οι πράξεις ήταν η βάση για τη δημιουργία του Εθνικού Πάρκου Σερενγκέτι το 1951.

Για τη διατήρηση της άγριας ζωής, οι Βρετανοί εξεδίωξαν τους Μασάι από το πάρκο το 1959 και τους επανεγκατέστησαν στην περιοχή διατήρησης Νγκορονγκρόρο. Η κίνηση αυτή εξακολουθεί να θεωρείται αμφιλεγόμενη, υποστηρίζοντας ότι υπήρξε εξαναγκασμός και εξαπάτηση από τις αποικιακές αρχές.

Το Εθνικό Πάρκο Σερενγκέτι (Serengeti National Park) είναι εθνικό πάρκο στην Τανζανία, στις περιοχές Μάρα και Σιμίγιου. Το πάρκο είναι γνωστό για την ετησία μετανάστευση πάνω από ενός εκατομμυρίου γκνου και 250.000 ζεβρών και των σαρκοφάγων ζώων που τρέφονται από αυτά σε μια διαδρομή μήκους περίπου 1.000 χιλιομέτρων σε Τανζανία και Κένυα.

Το πάρκο καλύπτει 14.750 τετραγωνικά χιλιόμετρα και περιλαμβάνει πεδιάδας, σαβάνας, παρόχθιου δάσους και δασωδών εκτάσεων. Το πάρκο βρίσκεται στη βορειοδυτική Τανζανία και το βόρειο άκρο του φτάνει στα σύνορα με την Κένυα, όπου βρίσκεται το Εθνικό Καταφύγιο Μασάι Μάρα. Στα νοτιοανατολικά του πάρκου βρίσκεται η Περιοχή Διατήρησης Νγκορονγκόρο. Το Σερενγκέτι είναι ένας επίγειος παράδεισος που έχει εμπνεύσει συγγραφείς, φωτογράφους, επιστήμονες και σκηνοθέτες από διαφορετικά γεωγραφικά μήκη και πλάτη της Γης.

  • Ο Ramiro Torres de Miguel γεννήθηκε στη Γουαδαλαχάρα του Μεξικού.

Αποφοίτησε από το μεξικάνικο πανεπιστήμιο ITESO και το Τμήμα Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας. Είναι κάτοχος τίτλους μεταπτυχιακών σπουδών στο «Αργεντίνικο και Λατινοαμερικάνικο Θέατρο» από το Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες.

Με το θέατρο ασχολείται από το 1996. Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής με τους Marypaz Gómez Pruneda, Gabriela Araujo, José Luis Moreno, Rubén Ortiz, Lito Cruz και Cristian Drut, με τους οποίους και συνεργάστηκε σε κάποιες θεατρικές παραγωγές.

Η θεατρική του δραστηριότητα περιλαμβάνει την υποκριτική, τον ακροβατισμό, τη μελέτη, τη δραματουργία και τη σκηνοθεσία.

Ως ηθοποιός έχει συμμετάσχει σε τριάντα παραστάσεις, πραγματοποιώντας και περιοδείες σε Μεξικό, ΗΠΑ, Ισραήλ και Ιταλία.

Ως σκηνοθέτης έχει συμμετάσχει σε πέντε παραστάσεις σε σκηνές του Μεξικού και της Αργεντινής. Έχει πραγματοποιήσει σειρά διαλέξεων σκηνοθεσίας σε διάφορα μεξικάνικα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Ως ακροβάτης έχει λάβει μέρος σε διάφορα δρώμενα και επιδείξεις πάνω σε στεφάνι, ακροβατική κούνια, ακροβατικό πανί και ινδιάνικο σκοινί, κυρίως στην Αργεντινή

Έχει παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια και εργαστήρια δραματουργίας στην Αργεντινή με τους Cecilia Propato και Eduardo Rovner.

Έχει γράψει και εκδώσει τα θεατρικά έργα «Atlántico se ha conectado» (πρεμιέρα: Μεξικό 2005), «Preguntar no es ofender», «Mural», «Αlegría de la tierra», «En transito a la Muerte», «Puerto Madryn», «Narita Airport» (πρεμιέρα: Ιαπωνία 2012), «Serengeti» (πρεμιέρα: Αργεντινή 2007 – Μεξικό 2009 – Ελλάδα 2017) «Tú nunca entenderás lo que te quiero» (πρεμιέρα: Μεξικό 2016 – Αγγλία 2017).

Παρόλο που ασχολείται περιστασιακά με τη φωτογραφία, έχει διακριθεί με τα βραβεία των μεξικάνικων θεσμών «Arte Joven Jalisco» και «Salón de la Fotografía del Centro de Arte Moderno».

Το 1998 ανακηρύχθηκε «Επίτιμος Δημότης» της πόλης Ντέντον, Τέξας, για την προσφορά του στη διάδοση του μεξικάνικου θεάτρου στην εν λόγω Πολιτεία.

  • Ο Γκαμπριέλ Υρμπαίν Φωρέ (γαλλ. Gabriel Fauré,  12 Μαΐου 1845 – 4 Νοεμβρίου 1924) ήταν Γάλλος συνθέτης, οργανίστας, πιανίστας και δάσκαλος μουσικής της ύστερης Ρομαντικής εποχής. Το έργο του, που περιλαμβάνει την περίφημη Παβάνα και το Ρέκβιεμ, επηρέασε σημαντικά πολλούς συνθέτες του 20ού αιώνα.

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -