17.3 C
Athens
Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

«Ο Κόσμος της Χριστίνας»: Μυστήριο, μοναξιά, αλλά και πάθος για τη ζωή από τον Άντριου Γουάιεθ

Ο Άντριου Νιούγουελ Γουάιεθ (Andrew Newell Wyeth, 12 Ιουλίου 1917 – 16 Ιανουαρίου 2009) ήταν Αμερικανός καλλιτέχνης, ζωγράφος του ρεαλισμού, ο οποίος εργαζόταν κυρίως σε έργα με θέμα την τοπιογραφία. Ήταν ένας από τους πιο γνωστούς Αμερικανούς καλλιτέχνες στα μέσα του 20ού αιώνα.

Στην τέχνη του, τα αγαπημένα θέματα του Γουάιεθ ήταν η γη και οι άνθρωποι που τον περιτριγύριζαν στην πατρίδα του Chadds Ford της Pennsylvania και στο εξοχικό του σπίτι στο Cushing, Maine. Ο Γουάιεθ συχνά δήλωνε ότι ζωγραφίζει τη ζωή του.

Ο Άντριου Γουάιεθ είχε διαπρέψει στην απεικόνιση παλαιών κτηρίων, αγρών και λόφων με ρεαλιστικό τρόπο, καθώς και ανθρώπινων μορφών από τον στενό του κύκλο.

Ο Κόσμος της Χριστίνας (αγγλικά: Christina’s World) είναι πίνακας ζωγραφικής που δημιουργήθηκε το 1948 από τον Αμερικανό ζωγράφο. Πρόκειται για έναν από τους πιο γνωστούς πίνακες με προέλευση την Αμερική των μέσων του 20ού αιώνα. Απεικονίζει μία γυναίκα να βρίσκεται πεσμένη στο έδαφος, σε ένα άγονο και ελαφρώς ηλιοκαμένο χωράφι, η οποία κοιτά ένα γκρι σπίτι στον ορίζοντα, ενώ ένας αχυρώνας και διάφορα άλλα μικρά αντικείμενα βρίσκονται κοντά στο σπίτι.

Το έργο αυτό έχει γίνει με ρεαλιστικό ύφος, το οποίο ονομάζεται μαγικός ρεαλισμός. Ο πίνακας εκτίθεται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, ως μέρος της μόνιμης συλλογής του.

Ένα κορίτσι με ειδικές ανάγκες δίνει την έμπνευση στον Αμερικανό ζωγράφο Άντριου Γουάιεθ να δημιουργήσει τον πίνακα «Ο Κόσμος της Χριστίνας», ένα έργο που αποπνέει μυστήριο, μοναξιά, αλλά και πάθος για τη ζωή.

Ο Άντριου Νιούελ Γουάιεθ και η Άννα Κριστίνα Όλσον τη δεκαετία του 1950. Μαζί τους ο αδελφός της Αλβάρο

Μαγικός ρεαλιστής ήταν το «παρατσούκλι» του ζωγράφου Άντριου Νιούελ Γουάιεθ, και αν κοιτάξεις τους πίνακες του οι λόγοι είναι εμφανείς. Η μελαγχολική ατμόσφαιρα που τους κατακλύζει, δένει υπέροχα με τη σχεδόν φωτογραφική ακρίβεια της τεχνικής του. Χρησιμοποιώντας τους τόνους του γκρι και του καφέ, φιλοτεχνούσε συνήθως τοπία, τα οποία είχε εμπνευστεί από την Πενσιλβάνια, την ιδιαίτερη πατρίδα του. Τα τοπία που αποτύπωνε στον καμβά του, μεταμορφώνονταν σε ειδυλλιακά μέρη, έτοιμα να σου χαρίσουν τη διέξοδο που αναζητούσες. Η δεύτερή του αγάπη ήταν τα πορτρέτα.

Γεννημένος στις 12 Ιουλίου του 1917, ο Γουάιεθ είναι από τους πρώτους σύγχρονους καλλιτέχνες που έχει εκθέσει το έργο στον Λευκό Οίκο. Το έργο του περιφρονήθηκε και λατρεύτηκε εξίσου, από κοινό και κριτικούς. Άλλοι έγραφαν διθυράμβους για το μοναδικό ρεαλιστικό του ύφος, ενώ οι υπόλοιποι χαρακτήριζαν το έργο του ως ένα είδος νοσταλγικού κιτς. Σήμερα, η δουλειά του βρίσκεται στα σημαντικότερα μουσεία των ΗΠΑ, ενώ το γνωστότερο έργο του «Ο Κόσμος της Χριστίνας», είναι ίσως και ο πιο δημοφιλής πίνακας Αμερικάνου καλλιτέχνη του 20ου αιώνα. Ένα έργο, που κατέχει ξεχωριστή θέση στο φιλότεχνο κοινό, και εξαιτίας της μοναδικής ιστορίας του.

Παρατηρώντας τον πίνακα «Ο Κόσμος της Χριστίνας», αντικρίζεις μία γυναίκα έτοιμη να σκαρφαλώσει σε έναν λόφο. Μπροστά της απλώνεται ένα αχανές ηλιοκαμένο χωράφι. Η κοπέλα ατενίζει με λαχτάρα ένα αγροτόσπιτο βικτοριανής αρχιτεκτονικής, ενώ το πρόσωπό της δεν φαίνεται. Θα μπορούσε να είναι μία συνηθισμένη κοπέλα, που απολαμβάνει μελαγχολικά και ράθυμα τις ομορφιές της υπαίθρου. Όμως αν αναζητήσουμε την πραγματική κοπέλα του πίνακα, θα ανακαλύψουμε πως δεν είναι άλλη από την Άννα Χριστίνα Όλσον. Ένα κορίτσι με ξεχωριστές δυνατότητες.

Η γάτα της Χριστίνας. Προσχέδιο

Η Άννα Χριστίνα Όλσον ήταν μία γυναίκα παράλυτη. Έπασχε από τη νευρομυϊκή πάθηση Charcot-Marie-Tooth (CMT), που της είχε προκαλέσει αδυναμία στους μύες των κάτω άκρων και κατ’ επέκταση σοβαρά κινητικά προβλήματα. Ζούσε με τον αδελφό της Αλβάρο στο Νότιο Κούσινγκ του Μέιν και όταν γνώρισε τον ζωγράφο ήταν 45 ετών, ενώ εκείνος μόλις 22. Η γυναίκα, παρά το πρόβλημα της, είχε καταφέρει να γευτεί στο έπακρο όλα τα θέλγητρα της υπαίθρου. Πεισματάρα και θαρραλέα, αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει το κλασικό αναπηρικό αμαξίδιο και τριγυρνούσε στους αργούς, έρποντας και απολαμβάνοντας τον ήλιο, το γρασίδι και τις μυρωδιές της φύσης. Ο ζωγράφος, μόλις τη γνώρισε, κατάλαβε πως βρήκε μία μοναδική μούσα, αλλά και μία ξεχωριστή φίλη και… ο διάσημος πίνακας γεννήθηκε.

Η Χριστίνα με τη γάτα της

Εξωπραγματική κατάκτηση μιας ζωής

Το έργο χρειάστηκε δέκα χρόνια για να ολοκληρωθεί και είχε για τον Γουάιεθ μία ιδιαίτερη σημασία. Όπως χαρακτηριστικά είχε δηλώσει: «Με αυτόν τον πίνακα ήθελα κατά κάποιον τρόπο να αποδώσω δικαιοσύνη στην εξωπραγματική κατάκτηση μιας ζωής που οι περισσότεροι άνθρωποι θα αντιλαμβάνονταν ως απελπιστική και άχαρη. Αν με κάποιον τρόπο κατάφερα να ζωγραφίσω το έργο έτσι ώστε ο θεατής του να αντιληφθεί πως ο κόσμος της Χριστίνας μπορεί να είναι περιορισμένος λόγω σωματικής ανεπάρκειας, αλλά αυτό δεν ισχύει και για το πνεύμα της, τότε πέτυχα αυτό που ήθελα».

Η Όλσον λάτρεψε τον πίνακα. «Ο Άντι με τοποθέτησε εκεί που θα ήθελα να βρίσκομαι», είπε. «Τώρα πια που δεν μπορώ να πάω εκεί, το μόνο που χρειάζεται να κάνω είναι να σκεφτώ τον πίνακα και αμέσως μεταφέρομαι στο σημείο που τόσο αγαπώ». Ο πίνακας δεν αγαπήθηκε αμέσως από το κοινό. Ωστόσο, σιγά σιγά άρχισε να κερδίζει τα πλήθη, ενώ ο Γουάιεθ έγινε διάσημος. Πολλές φορές προσπάθησε να προσφέρει χρήματα στη Χριστίνα, αλλά εκείνη αρνήθηκε. Συνέχισε να μένει στο ετοιμόρροπο αγροτόσπιτο, το οποίο πλέον είναι Εθνικό Μνημείο.

Testorf portrayed in Braids (1977) – Andrew Wyeth

“Θέλω να είμαι με τη Χριστίνα”

Ο Άντριου Νιούελ Γουάιεθ πέθανε στις 16 Ιανουαρίου του 2019. Ήταν 91 ετών. Μέχρι και τον θάνατο της Χριστίνας διατήρησε μία στενή σχέση μαζί της. Ένα χρόνο πριν πεθαίνει, είχε δηλώσει στην εφημερίδα «L.A. Times», ότι θα επιθυμούσε να ταφεί δίπλα της. «Θέλω να είμαι με τη Χριστίνα», είπε και έτσι τελικά έγινε. Ετάφη τον οικογενειακό τάφο των Όλσον.

Για την ιστορία, αξίζει να σημειώσουμε πως μπορεί η πηγή έμπνευσης του πίνακα να ήταν η Όλσον, αλλά το μοντέλο ήταν η νεαρή τότε γυναίκα του καλλιτέχνη, Μπέτσι. Ο πίνακας βρίσκεται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, της Νέας Υόρκης.

Ο Άντριου Νιούελ Γουάιεθ και η γυναίκα του, Μπέτσι

Ο Γουάιεθ γνώρισε τη Χριστίνα το 1939, όταν ακόμα ήταν πολύ νέος, την εποχή που ερωτοτροπούσε με τη 17χρονη Μπέτσι Τζέιμς, η οποία αργότερα θα γινόταν γυναίκα και μούσα του. Η Μπέτσι σύστησε την Άννα Κριστίνα στον καλλιτέχνη. Τον Γουάιεθ τον συνεπήρε η αλλόκοτη αυτάρκεια με την οποία κινούνταν η Άννα Κριστίνα, «σαν κάβουρας σε παραλία της Νέας Αγγλίας».

Ο Άντριου Νιούελ Γουάιεθ πέθανε στις 16 Ιανουαρίου του 2019. Ήταν 91 ετών. Μέχρι και το θάνατο της Χριστίνας διατήρησε μία στενή σχέση μαζί της. Ένα χρόνο πριν πεθαίνει, είχε δηλώσει στην εφημερίδα «L.A. Times», ότι θα επιθυμούσε να ταφεί δίπλα της. «Θέλω να είμαι με τη Χριστίνα», είπε και έτσι τελικά έγινε. Ετάφη τον οικογενειακό τάφο των Όλσον. Το μνήμα του βλέπει προς το σπίτι, θυμίζοντας την οπτική γωνία του πίνακα. Ήταν η τελευταία του επιθυμία!

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -