To Iνστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών] παρουσιάζει, στο Θέατρο Παραμυθίας, την παράσταση “Ψύχωση!”, βασισμένη στο έργο της Sarah Kane “4.48 Psychosis” σε σκηνοθεσία και κείμενο Τάσου Σαγρή.
Αυτό είναι ένα σήμα κινδύνου: Πρώτα κατέρρευσαν οι ελπίδες, μετά χάθηκε η κοινότητα, στο τέλος κατέρρευσαν οι άνθρωποι. Μια πολύ νεαρή κοπέλα κάθε βράδυ αργά μέσα στη νύχτα νιώθει την αβάσταχτη ανάγκη να αυτοκτονήσει. Εκατομμύρια άνθρωποι αυτή τη στιγμή βρίσκονται αποκλεισμένοι στην εμπόλεμη ζώνη που βρίσκεται ανάμεσα στην καθημερινότητά τους και τις αληθινές τους επιθυμίες. Καθώς όλες οι ανθρώπινες ανάγκες και οι επιθυμίες γίνονται εμπορεύσιμες, οι άνθρωποι μετατρέπονται σε εμπορεύματα και αριθμητικές μονάδες. Η λογική των αριθμών παράγει τραγικές ιστορίες καταστροφής, ψυχικές ασθένειες και εξαθλίωση με τη συνεπή λειτουργία μιας μηχανής. Κορίτσια και αγόρια χωρίς μέλλον, πιάστηκαν στον ιστό μιας συγκεκριμένης λογικής που υφάνθηκε γύρω τους σαν θανάσιμη παγίδα. Τίποτα δεν κατάφερε να τους σώσει από αυτή την αβάσταχτη αγωνία και την απογοήτευση που νιώθουν να ριζώνει στις καρδιές τους. Η ζωή μας πέρασε γρήγορα και δεν προλάβαμε να ζήσουμε τίποτα! Σε αυτό τον απάνθρωπο ανθρώπινο κόσμο κάποιοι ζουν, κάποιοι επιβιώνουν και κάποιοι χάνονται. Αυτό είναι ένα σήμα κινδύνου από αυτούς που χάθηκαν.
Η παράσταση «Ψύχωση» είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που βασίζεται στο έργο “4.48 Psychosis” της Βρετανίδας συγγραφέως Sarah Kane η οποία αυτοκτόνησε το 1999 σε ηλικία 28 χρονών μερικές μέρες μετά την ολοκλήρωση της συγγραφής του συγκεκριμένου έργου. Μια νεαρή κοπέλα, αποκλεισμένη από τη ζωή στο διαμέρισμά της πολεμάει με τις τραυματικές αναμνήσεις και τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες της. Εκτός από τον κοινωνικό περίγυρο, εδώ μοιάζει να είναι ένοχο για την κατάστασή του και το ίδιο το άτομο, που παραδόθηκε στις αυταπάτες, τις ανέφικτες επιδιώξεις και τις επιταγές ενός κόσμου που στήθηκε γύρω του σαν παγίδα.
Ο αγώνας δραπέτευσης από την υπαρξιακή κατάρρευση και την εμπόλεμη ζώνη στην οποία μετατράπηκε η καθημερινότητα, ο αγώνας υπεράσπισης της αγάπης και της ύστατης ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η ανέλπιδη κραυγή ενάντια σε όλα όσα μας έκλεισαν σε ένα φαύλο κύκλο χωρίς έξοδο διαφυγής είναι τα θέματα που κρύβονται στον πυρήνα αυτής της παράστασης.
Η σκοτεινή ποιητική ματιά του Τάσου Σαγρή για τη ζωή στις σύγχρονες μητροπόλεις συναντιέται με τον ήχο της ατέρμονης ψυχικής πίεσης του Biomass, τις αποσπασματικές αναμνήσεις από ηχοτοπία των Joy Division, των Cure και την μελαγχολία της Lana Del Rey, τα φρενήρη video art παραληρήματα της Άλκηστης Καφετζή και του Εργαστηρίου Οπτικών Τεχνών του Κενού Δικτύου, τους εξπρεσιονιστικούς φωτισμούς του Γιώργου Παπανδρικόπουλου και την ιστοριογραφική ατμόσφαιρα του Σκοτσέζου συνεργάτη του σκηνοθέτη της ταινίας Trainspotting Danny Boyle, σκηνογράφο Κenny Mac Lellan
Το 2011 “Οι Δούλες” του Ζαν Ζενέ ούρλιαξαν “Να Μη Ζήσουμε σαν Δούλοι” και το πάθος τους για ζωή έγινε μια απελπισμένη κραυγή στις ψυχές των ανθρώπων σε όλη τη χώρα, το 2012 με το έργο “Πεθαινω Σαν Χωρα” του Δ. Δημητριάδη έγινε μια λεπτομερής καταγραφή της κατάρρευσης μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Το 2013-2014 με την παράσταση “Ψυχωση!”, βασισμένη στο έργο της Sarah Kane “4.48 Psychosis”, το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών ανατέμνει το υπαρξιακό αδιέξοδο, την αυτοκαταστροφική οργή και τη βία των νέων ανθρώπων σήμερα, εκπέμπει ένα ύστατο σήμα κινδύνου.
Με αυτό τον τρόπο το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών και οι συντελεστές των παραστάσεων «Οι Δούλες», Ζαν Ζενέ (Νοσότρος 2010) και «Πεθαίνω Σαν Χώρα», Δημήτρης Δημητριάδης (Τριανόν 2011) ολοκληρώνουν μια λεπτομερή μελέτη της κρίσης, μια τολμηρή καταβύθιση στην κοινωνική, πολιτική και υπαρξιακή άβυσσο της εποχής μας.
Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών
Το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών (Τhe Institute for Experimental Arts) είναι μια πλατφόρμα δημιουργικής έκφρασης και έρευνας στα πεδία του θεάτρου, της εικαστικής performance, των multi media εγκαταστάσεων, της ποιητικής επιτέλεσης και της θεωρίας της Τέχνης. Το Ινστιτούτο όντας μια ανοιχτή συνάντηση ποιητών – συγγραφέων, σκηνοθετών, ηθοποιών, τεχνικών/συντελεστών, performance artists, φωτογράφων, εικαστικών του video art και αναλυτών της σύγχρονης τέχνης, των media και της επικοινωνίας, σκοπό έχει την κατασκευή καταστάσεων, την κατάθεση ερμηνευτικού και εκπαιδευτικού έργου, την καλλιέργεια της ριζοσπαστικής θεωρίας /καλλιτεχνικής πράξης και την επικοινωνία με ένα ευρύτερο κοινωνικό σώμα που θα υπερβαίνει τα στεγανά και τους περιορισμούς της εμπορευματικής και καθεστωτικής κυρίαρχης κουλτούρας.
Πληροφορίες
Iνστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών]
“Ψύχωση!”
βασισμένο στο έργο της Sarah Kane
“4.48 Psychosis”
Σκηνοθεσία – κείμενο: Τάσος Σαγρής
Παίζoυν: Σίσσυ Δούτσιου, Δ. Σακελλαρίου, Θ. Φατούρoς, Λ. Ξουράφη
Μουσική: ΒΙΟΜΑSS
Lana Del Rey, The Cure, Joy Division
Video Art: Άλκηστις Καφετζή, Void Optical Art Laboratory
Σκηνικά: Κenny Mac Lellan
Φωτισμοί: Γιώργος Παπανδρικόπουλος
Διάρκεια 80’
Έναρξη παραστάσεων:
Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013, Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013
23 παραστάσεις
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη
από 14.10 / 30.12.2013
Γενική Είσοδος: 10 ευρώ
Δωρεάν είσοδος με κάρτα ανεργίας,
θεατρική ατέλεια και άνω των 65 ετών
Θέατρο Παραμυθίας
Παραμυθίας 27 και Πλαταιών, Κεραμεικός, Αθήνα
Βιογραφικά Συντελεστών
Τάσος Σαγρής: O ποιητής και σκηνοθέτης Τάσος Σαγρής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Το 1990 συν-διαμόρφωσε την καλλιτεχνική, φιλοσοφική και πολιτική κοινότητα: Κενό Δίκτυο (πρώην Ομάδα Στον Τρόμο του Κενού). Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του Κενού Δικτύου συμμετείχε κυρίως στην δημιουργία ανοιχτών αφιλοκερδών καταστάσεων στο δημόσιο χώρο. Είναι γνωστός για την διοργάνωση εκδηλώσεων ποίησης, ηλεκτρονικής μουσικής, multi-media εγκαταστάσεων, δράσεων εφήμερης τέχνης και επιμέλειας ανεξάρτητων φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό (multi-media δρώμενα ποίησης “Περιβάλλοντα Λέξεων”, “Indie Free Festival”, “Electro Free Festival”, δημόσια rave parties, street parades, εικαστικά δρώμενα και εκθέσεις, συναυλίες πειραματικής μουσικής, διαλέξεις).
Βιβλία: “We Are an Image From the Future” (The Greek Revolt of December 2008) AK Press USA 2010, “Για την Ανθρώπινη Αγάπη στις Δυτικές Μητροπόλεις” εκδ. Κενότητα 2008
Θεατρικές παραστάσεις: “Oι Δούλες” Ζαν Ζενέ 2011, “Πεθαίνω Σα Χώρα” Δημήτρη Δημητριάδη 2012, “Ψύχωση” Σάρα Κέιν 2013
Έχει πάρει μέρος σε φεστιβάλ και έχει δώσει διαλέξεις σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Ασίας και της Αμερικής. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς σε πολλά περιοδικά (Rollin Under, Ποπ&Ροκ, 01, Koντεινερ, Unfollow κ.α.).
Από το 2010 έως σήμερα συμμετέχει στο +Ινστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών]
Σίσσυ Δούτσιου: Η ηθοποιός Σίσσυ Δούτσιου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Είναι πτυχιούχος αστροφυσικής και φοίτησε στη δραματική σχολή Δήλος της Δ. Χατούπη. Συμμετέχει στο +Ινστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών] και την καλλιτεχνική ομάδα Κενό Δίκτυο.
Θεατρικές Εμφανίσεις / Performances:
Από το +Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών «Πεθαίνω Σαν Χώρα» του Δ. Δημητριάδη, σκην. Τ. Σαγρής (2012) και «Οι Δούλες» του Ζ. Ζενέ, σκην. Τ. Σαγρής (2011).
«Armed words» Perfomance (περιοδεία HΠΑ 2010), «H Iζέ μόνη» Perfomance της Γ. Σαγρή στο Εθνικό Θέατρο, «Αντοχή» Perfomance στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννη σκην. Γ. Κουβαρά, «Anatoli» σκην. Supriyo Samadjar από Bibhaban – The Experimental Theatre Company of Calcuta.
Συμμετείχε σε ποιητικές αναγνώσεις και video art εκθέσεις της ομάδας «Κενό Δίκτυο», ανάμεσα σε άλλα στην 1η Μπιενάλε της Αθήνας «Destroy Athens», στο Μουσείο Μπενάκη, στο Θέατρο Κρατήρας, το κατειλημμένο θέατρο Εμπρός και άλλους πολιτιστικούς χώρους.
Με το «Κενό Δίκτυο» έχει περιοδεύσει για ομιλίες, ποιητικές αναγνώσεις, performance, video art εκθέσεις και παραστάσεις στην Ευρώπη (Γερμανία, Ελβετία, Αγγλία, Ιταλία), σε 40 πόλεις στις ΗΠΑ, το Μεξικό, την Ινδία και το Νεπάλ.
Κινηματογραφικές εμφανίσεις:
«Αrt Therapy» του Ν. Περάκη, «Στιγμές» σκην. Γ. Τσιλιμαντός
Τηλεοπτικό Ντοκιμαντέρ: «Η ημέρα της γυναίκας» του Ν. Σαρλή.
Σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών οργάνωσε, επιμελήθηκε και δίδαξε στα Θεατρικά Σεμινάρια:
“Η Τέχνη του Ηθοποιού” (Αθήνα – Καλκούτα), “Σώμα και Τέχνη της Υποκριτικής”,
“Η διαδρομή προς τον Ρόλο”.
Βιβλία: «Προσβολή Δημοσίας Αιδούς» (ποιητική συλλογή, εκδόσεις Κενότητα, 2012).
Συμμετοχή με δοκίμιο στο “We Αre an Ιmage from the Future – the Greek Revolt of December 2008” (ΗΠΑ, ΑΚ Press, 2010)
Kenny McLelllan: Ο Kenny MacLellan είναι γνωστός από τη συνεργασία του με τον Danny Boyle («Trainspotting», «Slumdog Millionaire» κ.α.) για το έργο «H.I.D.» του Howard Brenton από την Royal Shakespeare Company.
Έχει συνεργαστεί με μεγάλα φεστιβάλ (Αθηνών, Εδιμβούργου, Βρυξελλών, Βιέννης, Βαρσοβίας, Κολωνίας, Παρισιού), και θέατρα (Royal Shakespeare Company, The Royal Court, The Traverse Theatre, Opera De Montpellier, New Israeli Opera, Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Εθνική Λυρική Σκηνή, Μέγαρο Μουσικής, Theseum Ensemble, χοροθέατρα Οκτάνα, Sine Qua Non κ.α.), καθώς και με σημαντικούς σκηνοθέτες (Danny Boyle, Roger Michell, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Ρούλα Πατεράκη, Κωνσταντίνος Ρήγος, Πέτρος Σεβαστίκογλου, Γιάννης Ιορδανίδης, Nikita Milivojevic κ.ά.).
Έχει κάνει σκηνογραφία και ενδυματολογία σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις, όπως (ενδεικτικά): «Ηρακλής Μαινόμενος» (σκην. Μιχαήλ Μαρμαρινός, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, 2011), «Η μητέρα του σκύλου» του Παύλου Μάτεσι (σκην. Nikita Milivojevic, Εθνικό Θέατρο, 2011), «Λιωμένο Βούτυρο» (σκην. Σίμος Κακάλας, Εθνικό Θέατρο, 2008), «Πεθαίνω σα χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη (σκην. Μιχαήλ Μαρμαρινός, Φεστιβάλ Αθηνών, 2007, περιοδεία στην Ευρώπη), «Η μνήμη των κύκνων» του Κωνσταντίνου Ρήγου (ΚΘΒΕ, 2002), «H.I.D.» σκην. Danny Boyle.
Ο Kenny MacLellan αποφοίτησε από τη σχολή καλών τεχνών Γλασκόβης. Σπούδασε σκηνογραφία στο Motley School of theatre design, στο Λονδίνο, όπου τιμήθηκε με το Lindury Prize for theatre design. Έχει διδάξει σκηνογραφία-ενδυματολογία σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Γιώργος Παπανδρικόπουλος: Ο Γιώργος Παπανδρικόπουλος είναι διευθυντής φωτογραφίας, έχει επιμεληθεί τη φωτογραφία και το σχεδιασμό φώτων σε θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές (Μίλα μου βρώμικα, Υπέροχα Πλάσματα κ.α.) σε ταινίες μεγάλους μήκους (10th Day, Παράδεισος), σε ταινίες μικρού μήκους (Αγώνας δρόμου, Γάτα εξ ουρανού, Τα σαλιγκάρια της Λουλούς, Paint it black, Red Sky κ.α.). Έχει διευθύνει τη φωτογραφία σε ντοκιμαντέρ (Φυλές της Αθήνας, Εric Burdon), σε video clips, όπως επίσης έχει συνεραγαστεί στο διαδικτυακό σίριαλ Flatmates.
BIOMASS: Ο BIOMASS είναι ένας καλλιτέχνης των νέων μέσων και ηλεκτρονικός μουσικός παραγωγός με έδρα την Αθήνα. Ξεκίνησε ως dj στη Νάπολη της Ιταλίας το 1996 παίζοντας σε clubs, καταλήψεις και αυτόνομους χώρους. Aπό το 2003, ξεκίνησε την επεξεργασία επαναλαμβανόμενου μίνιμαλ σχεδίου, αποπροσανατολίζοντας ήχους και εικόνες σε προσωπικές του οπτικοακουστικές δομές.Μεταβιομηχανικές αναπαραστάσεις από μπλουζ και τζαζ ατμόσφαιρες, σύμφωνα με τις ανάγκες της δύναμης της αναδομήσεις στην εποχή μιας οπτικής μελωδικής καταστροφής από ένα αστικό ηλεκτρικό περιβάλλον χαρακτηρίζει το έργο του. Η αισθητική του είναι: η εκμετάλλευση της jazz ατμόσφαιρας, ηλεκτρικές αποχρώσεις, ψυχο-ακουστική υψηλών συχνοτήτων και οι υποκουλτούρες. Η ζωντανή του Perfomance αποτελείται από ένα μίγμα αναλογικών και ψηφιακών οργάνων που συνοδεύεται από συνθέσεις βίντεο του ίδιου του καλλιτέχνη. Aπό το 2005, άρχισε να δημοσιεύει τα έργα του και από το 2007 μετακόμισε στην Αθήνα (Ελλάδα).
Δισκογραφία: Electrozali, Market, Miledrops. Συλλογές – Συνεργασίες: V/A: 4, The Death of Recorded Music Vol.1, BP Kills: Our Four Eyes Have Been Changing Stars, Revonoiz.
Μια επιλογή από φεστιβάλ και venues όπου εμφανίστηκε Live: I.C.A LONDON- Institute of Contemporary Arts (London, U.K.), SYNCH festival (Athens, Greece), C/O POP festival (Koln, Germany), SINTESI festival (Napoli, Italy), X-BASS festival (Napoli, Italy), LINK (Bologna, Italy), MIR festival (Athens, Greece).
Άλκηστις Καφετζή: Η Άλκηστις Καφετζή γεννήθηκε το 1989. Σπούδασε θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μοντάζ στο ΙΕΚ ΑΚΜΗ. Έχει επεξεργαστεί ταινίες μικρού μήκους (Jackpot, Fragile, Όνειρο Νοτιάς κ.α.), μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ (Familia Ideale, Doza), πειραματικές (Global Civil War, Untitled), ενώ κάποιες από αυτές έχουν συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ (Experimental Film Festival/New York, Thes International Short Festival, Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας, Φεστιβάλ Φανταστικού Κινηματογράφου κ.α.) . Επίσης, από το 2011 συνεργάζεται με το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών στην Αθήνα για τις θεατρικές παραστάσεις Πεθαίνω σαν Χώρα, Ψύχωση.
