Κρίμας τα τόσα κάλλη σου τζι εμαυρογερημιάσαν
νεκατσιασμένοι* Μάρτηες πιον πάνω σου ελουρκάσαν*.
Πού έν’ τα πορτοκκάλλια σου, γοιον λίρες που κρεμμούνταν
τζι εκοτσινολοούσασιν οι κόφινοι πο’ ’ρκούνταν;
Σήμμερον εν θωρείς ψυσήν, καλάθιν να γεμώσει
μήτε Τουρκούν με Γρισκιανήν. Πότ’ εννά ξημερώσει;
* νεκατσιασμένος: φοβισμένος, τρομαγμένος
* λουρκάζω: βάζω σε γραμμή, συσσωρεύομαι
Ο Παύλος Λιασίδης ήταν λαϊκός. Γεννήθηκε στο χωριό Λύση Αμμοχώστου στις 23 Μαρτίου 1901 και πέθανε το 1985 στον συνοικισμό Τσιακκιλερό στη Λάρνακα.
Οι γραμματικές του γνώσεις ήταν της Ε’ τάξης του Δημοτικού. Άσκησε κατά καιρούς διάφορα επαγγέλματα, όπως του βοσκού, του εποχικού εργάτη και του περιβολάρη. Το 1924 παντρεύτηκε την Ελένη Κ. Σκάρπαρη με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά.
Στην ποίηση άρχισε σαν ποιητάρης την περίοδο 1921-22. Αργότερα βγήκε από την ομαδική τεχνοτροπία των ποιητάρηδων, ανέπτυξε ένα δικό του προσωπικό στυλ και εξελίχτηκε σε έναν ιδιόρρυθμο τεχνίτη του στίχου και του λόγου και σε σημαντικό εκπρόσωπο της κυπριακής λαϊκής ιδιωματικής ποίησης.
Βραβεύτηκε από την Μορφωτική Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας το 1975 με το Βραβείο Συνολικής Προσφοράς στην Ελληνική Κυπριακή Λογοτεχνία.
Θεωρείται ένας από τους πλέον αξιόλογους εκπροσώπους της λαϊκής ιδιωματικής ποίησης της Κύπρου.
Έγραψε τους πρώτους στίχους του σε ηλικία επτά ετών, και πρώτη ποιητική συλλογή του ήταν τα «Τραγούδια του νησιού μου».
Στα ποιήματά του, όπου καθρεφτίζονται η φτωχολογιά και η εργατική τάξη του νησιού, εκφράζει με πηγαίο και άδολο λυρισμό λαϊκούς καημούς και εθνικά αιτήματα.
Κυρίαρχο χαρακτηριστικό της ποίησής του είναι η στράτευση στα ιδανικά της κοινωνικής ισότητας, της δικαιοσύνης και της εθνικής αποκατάστασης, μαζί με την πίστη στην έλευση ενός καλύτερου κόσμου, απελευθερωμένου από την άγνοια, τις προλήψεις και τα ποικίλα δεσμά του παρελθόντος.
Στο συγκεκριμένο διαλεκτικό ποίημά του, ο Λιασίδης θρηνεί για τη «νεκρή» περιοχή της Αμμοχώστου, της γενέτειράς του, αποδίδοντας με λαϊκό τρόπο, και από τη σκοπιά των απλών ανθρώπων, τις συνέπειες της διχοτόμησης του νησιού.
