Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου
Πρέπει να είσαι ήσυχος όταν τα παιδιά κοιμούνται, όχι όταν πεθαίνουν! Γιατί αν μείνουμε σιωπηλοί, ποια θα είναι η φωνή τους; Στη Ράφα αυτή τη στιγμή βρίσκονται πάνω από 600.000 παιδιά. Θα τα αφήσουμε να υποφέρουν και να πεθαίνουν χωρίς να φωνάξουμε; Θα τα αφήσουμε να υποφέρουν και να πεθαίνουν χωρίς να βροντοφωνάξουμε ποιος φταίει;
«Άτιμο πράγμα η Ιστορία. Πέφτει πάνω στη ζωή και την πλακώνει», διάβασα κάποτε σε ένα ιστορικό βιβλίο.
80 χρόνια μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, του χειρότερου στην παγκόσμια ιστορία, το παρελθόν αποδεικνύει ότι έχει μέλλον, με τα τότε θύματα στον ρόλο των θυτών σε μια σφαγή χωρίς τέλος στη Ράφα.
Πριν από σχεδόν 7 μήνες, η Χαμάς επιτέθηκε και εισέβαλε στο Ισραήλ βιντεοσκοπώντας τις βάναυσες δολοφονίες, τους βιασμούς και τον ακρωτηριασμό εκατοντάδων Ισραηλινών.
Με την αναγνώριση ενός Παλαιστινιακού κράτους μετά τις 7 Οκτωβρίου 2023 είναι σαν να επιβραβεύεις τη Χαμάς για τη δολοφονία περισσότερων από 1.000 Ισραηλινών.
Είναι σαν να δίνεις βραβείο στο ιρανικό καθεστώς.
Είναι σαν να ζεις με την πιθανότητα μιας ακόμα 7ης Οκτωβρίου.
Είναι σαν να δίνεις μια ακόμα πιθανότητα για τη σφαγή αθώων.
Ο μόνος τρόπος προώθησης της ειρήνης πλέον είναι μέσω των άμεσων διαπραγματεύσεων.
Γιατί η Ιστορία κρύβεται εκεί, στην τραμπάλα ανάμεσα στο μεγάλο και το μικρό.
