«Έφυγε ο αγαπημένος μας πατέρας, παππούς και προπάππους Νίκος Βανδώρος ήρεμος και πλήρης ημερών». Με αυτά τα λόγια η Μαργαρίτα Βανδώρου γνωστοποίησε τη δυσάρεστη είδηση: Ο αγαπημένος ηθοποιός έφυγε από τη ζωή την Πέμπτη 1η Φεβρουαρίου 2024 σε ηλικία 99 ετών, λίγους μήνες πριν κλείσει τα 100.
Έφυγε πικραμένος από το αδόκητο φευγιό του γιου του Θεόφιλου πριν από τρία χρόνια, τον Μάρτιο του 2021.
Ο Νίκος Βανδώρος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Δεκεμβρίου 1924. Υπήρξε ενεργός πυροσβέστης στις τάξεις του Πυροσβεστικού Σώματος από το 1943 και για 33 χρόνια.
Ο πατέρας του, Γεράσιμος Βανδώρος, υπήρξε για μικρό διάστημα βαρύτονος του μελοδράματος και η μητέρα του (με το ψευδώνυμο Σόνια Ιατρίδου) εμφανίσθηκε στο θέατρο ως υψίφωνος της οπερέτας.
Σπούδασε στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή, στη μελοδραματική σχολή του Ελληνικού Ωδείου και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πρωτοεμφανίσθηκε στη σκηνή ως τενόρος σε οπερέτα το 1956. Στο θέατρο πρόζας άρχισε τη σταδιοδρομία του το 1958 με τον θίασο Νίκου Χατζίσκου.
Συνεργάστηκε με τους θιάσους του Δημήτρη Μυράτ, του Μίμη Φωτόπουλου, της Έλλης Λαμπέτη, της Σμαρούλας Γιούλη, του Διονύση Παγουλάτου, της Άννας Μαντζουράνη, του Κωστή Λειβαδέα, του Λάμπρου Κωνσταντάρα, των Στέφανου Ληναίου – Έλλης Φωτίου, της Μαριέττας Ριάλδη, των Κώστα Καζάκου – Τζένης Καρέζη και του Μάνου Κατράκη.
Στο Εθνικό Θέατρο έπαιξε το 1971 μόνο μία φορά στο έργο «Μαυρόλυκοι».
Στον κινηματογράφο έπαιξε σε 27 ταινίες ενώ ερμήνευσε πολλούς ρόλους και σε τηλεοπτικές σειρές.
Εκτός από τον Θεόφιλο είχε και μια κόρη, τη Μαίρη.
Ο Νίκος Βανδώρος υπήρξε πρόεδρος του Σωματείου Καλλιτεχνών Επτανήσου, ενώ τιμήθηκε και με μετάλλιο από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Ασχολήθηκε και με τη συγγραφή θεατρικών έργων, όπως τα παιδικά «Το όνειρο της Ισαβέλλας» και «Η αρχοντοπούλα και ο μικρός τσιγγάνος».
