Με αφορμή αυτή τη δύσκολη – από κάθε άποψη – χρονιά, το Catisart.gr δίνει τον λόγο σε καλλιτέχνες και δημιουργούς που μιλούν για όσα έχασαν, για όσα κέρδισαν και για όσα περιμένουν.
Μας μιλούν για θέματα που τους ενόχλησαν ή τους συγκίνησαν, για γεγονότα που τους πίκραναν, τους εξόργισαν ή τους έδωσαν χαρά.
Εκμυστηρεύονται – εξομολογούνται τις απογοητεύσεις ή τις ελπίδες τους και τέλος εκθέτουν διαφωνίες, σκέψεις, ιδέες και προτάσεις…
Γράφει η Ναταλία Τζιαρού
«Την περίοδο του Covid 19 που ακόμα διανύουμε, ολόκληρη η ανθρωπότητα κλήθηκε να αντιμετωπίσει έναν κοινό εχθρό, ίσως, για πρώτη φορά σε τέτοια κλίμακα. Το φαινόμενο αυτό τόσο σε κοινωνικό όσο και ατομικό επίπεδο επισκίασε τα πάντα γύρω μας.
Προσωπικά το πρώτο πράγμα που ένιωσα ότι ΕΧΑΣΑ την περίοδο της πρώτης καραντίνας είναι πολύτιμος χρόνος. Λειτουργώ πολύ βάσει προγράμματος και μου αρέσει να κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια για σπουδές, σεμινάρια, ταξίδια κ.τ.λ. Όλα αυτά, με το lockdown πάγωσαν και αυτό με άγχωσε αρκετά. Επιπλέον, η απουσία κοινωνικής επαφής με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα μου δημιούργησε ένα είδος μελαγχολίας. Όμως, μετά την αδράνεια των πρώτων εβδομάδων υπήρξαν αρκετές προσλαμβάνουσες που μου τράβηξαν το ενδιαφέρον, βιβλία, ταινίες, σειρές, διαδικτυακές παραστάσεις.
Πάντως, αυτό που σίγουρα νιώθω να χάνω όλο και περισσότερο, είναι η εμπιστοσύνη μου σε οτιδήποτε λέγεται και γράφεται. Δυσκολεύομαι να καταλάβω τι απ’ όλα αυτά που ακούω είναι σωστό ή λάθος. Με στενοχωρεί αυτή η κατάσταση διχασμού στην οποία έχουμε περιέλθει. Είτε διακυβεύεται το ζήτημα ενός εμβολίου είτε οποιοδήποτε δυσεπίλυτο πρόβλημα η τακτική του «Διαίρει και βασίλευε» οδηγεί στο χάος.
Στο ερώτημα του τι ΚΕΡΔΙΣΑ, η απάντηση μου έρχεται αμέσως: Το δεύτερο lockdown σχεδόν δεν το κατάλαβα. Από την επαγγελματική στασιμότητα λόγω Covid στην Θεσσαλονίκη, βρέθηκα στην Αθήνα, όπου τουλάχιστον το κομμάτι της τηλεόρασης λειτουργούσε κανονικά. Με την συμμετοχή μου στις σειρές «Τα καλύτερα μας χρόνια» και «Έρωτας με διαφορά» αισθάνομαι ευγνώμων που είχα δουλειά μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες και νιώθω πάντα την ανάγκη να ευχαριστήσω την παραγωγή της Tanweer και το Ready to Cast γι’ αυτό. Απέκτησα εμπειρία δίπλα σε εξαιρετικούς ηθοποιούς και υπέροχους συνεργάτες. Δεν θα άλλαζα τίποτα!
Τέλος τι περιμένω…
Έχουν περάσει δύο δύσκολα χρόνια και πλέον ΠΕΡΙΜΕΝΩ την επιστροφή στην κανονικότητα, δηλαδή, μια καθημερινότητα χωρίς την απειλή ενός επόμενου εγκλεισμού, όπου δεν θα υπάρχει ενοχή στο άκουσμα κοινωνικών συναθροίσεων και θα επικοινωνούμε χωρίς μάσκες.
Περιμένω τα θέατρα να παραμείνουν ανοιχτά και να δουλεύουν όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες. Η περίοδος αδράνειας που πέρασε έχει συσσωρεύσει μεγάλα αποθέματα ιδεών, δημιουργικότητας και πληθώρα παραστάσεων που δεν έφτασαν ποτέ στην σκηνή. Εύχομαι να δοθεί η ευκαιρία σε κάθε ηθοποιό, να επικοινωνήσει αυτό που επιθυμεί με το κοινό. Σε προσωπικό επίπεδο, εύχομαι και περιμένω να προκύψουν κι άλλες όμορφες συνεργασίες και να εξελίσσομαι διαρκώς».
