Κωστής Παλαμάς (1859-1943)
Οι ορίζοντες
| Ορίζοντες, ορίζοντες. Τετράπλατοι ουρανοί μπροστά μας, και μέσ’ από τη φυλακή μας και λαχταριστά σας βλέπουμε και με τα μάτια ολάνοιχτα και με κλειστά τα μάτια, στα όνειρά μας.
5Ορίζοντες, ορίζοντες. Χρυσαυγές, ηλιογέρματα, και ω μεσημέρια και ω νυχτιές, ανοίγματα, προπύλαια, δρόμοι για κάποιες εκκλησιές, παλάτια, τέρματα που είν’ άψαχτα από μας ακόμη. Ορίζοντες, ορίζοντες, κι εσύ που μια πνοή σα να γυρεύει να σε σβήσει κι όλο σ’ εξαϋλώνει, κι εγώ που ασάλευτος περνώ με το τραγούδι τη ζωήκαι στο κλουβί μου αηδόνι. |
