“Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι οι ζωές μας, που μέχρι τότε ήταν τόσο στενά συνυφασμένες, θα διαλύονταν και θα χώριζαν η μία από την άλλη με αυτόν τον τρόπο.
Ωστόσο, η πραγματικότητα, νομίζω, είναι ότι υπήρξε μια ισχυρή παλίρροια που μας κρατούσε ενωμένους μέχρι εκείνη τη στιγμή κι απλώς χρειαζόταν κάτι για να αποτελειώσει το έργο. Αν το είχαμε καταλάβει τότε, ποιος ξέρει;
Ίσως κρατούσαμε πιο σφικτά ο ένας τον άλλον”. / Kazuo Ishiguro, “Μη με αφήσεις ποτέ”
Η Κάθι, η Ρουθ και ο Τόμι μεγαλώνουν εσωτερικοί σ’ ένα απομονωμένο ίδρυμα στην αγγλική ύπαιθρο. Είναι ένα σχολείο με παράξενους, αυστηρούς κανόνες, όπου οι καθηγητές δεν παύουν στιγμή να υπενθυμίζουν στους μαθητές τους πόσο ξεχωριστοί είναι.
Αλλά αυτό που τους κάνει ξεχωριστούς είναι μια ασύλληπτα σκληρή αλήθεια – και μια ακόμη πιο σκληρή μοίρα που τους περιμένει στον έξω κόσμο. Οι τρόφιμοι του Χάιλσαμ βρίσκονται εκεί για έναν συγκεκριμένο σκοπό. Για την ακρίβεια, έχουν φτιαχτεί γι’ αυτό τον σκοπό…
Ο νομπελίστας Καζούο Ισιγκούρο υπογράφει ένα δυστοπικό, εφιαλτικό μυθιστόρημα για την ίδια την ανθρώπινη φύση και την εύθραυστη ουσία της ζωής, που ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Booker, ενώ μεταφέρθηκε με επιτυχία και στον κινηματογράφο.
Μη με αφήσεις ποτέ, Εκδόσεις Καστανιώτη.
Ο Ισιγκούρο έχει αδυναμία στις αναμνήσεις. Άλλωστε η ψυχή μας αποτελείται από «μνήμες». Τρία παιδιά μεγαλώνουν στην αγγλική ύπαιθρο σε ένα οικοτροφείο πολύ καλό. Ανατρέφονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Στα 31 της έτη, στην ακμή μεταξύ νιότης και ωριμότητας, η Κάθυ αρχίζει να τολμά! Τολμά να επανεξετάσει τον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσε. Ο συγγραφέας μας κάνει να θέλουμε να κάνουμε το ίδιο και εμείς. Ένα από τα τρία παιδιά προβαίνει σε αυτήν την επανεξέταση, δείγμα του ότι πολλοί άνθρωποι δεν επιθυμούν να «ξύνουν» το παρελθόν. Για τον Ισιγκούρο, η βουτιά στο παρελθόν είναι τόλμη! Το συγκεκριμένο βιβλίο του Ισιγκούρο έσπασε ταμεία!
Ο Καζούο Ισιγκούρο είναι από τους πιο γνωστούς -ασιατικής καταγωγής- μυθιστοριογράφους. Γεννήθηκε στην Ιαπωνία στις 8/11/1954. Στα 6 του χρόνια μετανάστευσε με την οικογένειά του στην Αγγλία. Έφτασε να βραβευτεί ως ένας από τους καλύτερους Άγγλους συγγραφείς μετά από το 1945. Τα κινηματογραφικά έργα «The Remains of the Day» (έχει πουλήσει πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα σαν βιβλίο) του James Ivory, (1993) το «The White Countess» του ίδιου σκηνοθέτη (2005) και το «Never let me go» (πούλησε πάνω από 1 εκ. αντίτυπα και αυτό ως βιβλίο) του Mark Romanek, (2010) στηρίχθηκαν σε βιβλία του Καζούο Ισιγκούρο.
