29 C
Athens
Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2024

«Ίσαλος γραμμή» στην Ιχθυόσκαλα. Όταν μία ωδή στη φθίση μεταμορφώθηκε μαγικά σε μια ωδή στη ζωή

Του Παναγιώτη Μήλα (*)

«Για πες μου, τι του ζήλεψες αυτού του κάτου κόσμου;
Ευτού βιολιά δεν παίζουνε, παιγνίδια δε βαρούνε,
ευτού συδυό δεν κάθουνται, συντρείς δεν κουβεντιάζουν,
είναι κ’ οι νιοι ξαρμάτωτοι, κ’ οι νιαις ξεστολισμέναις,
και των μανάδων τα παιδιά σα μήλα ραβδισμένα»…

***

Δύο ώρες μετά το τέλος της παράστασης ο χώρος της Αίθουσας Δημοπρασιών στην Ιχθυόσκαλα Κερατσινίου γέμιζε με πάγκους και τελάρα γεμάτα φρέσκα ψάρια. Εδώ το ξεκίνημα της παράστασης. Στο βάθος τα μέλη του ΚΑΠΗ Νίκαιας – Ρέντη.

 

Ανάμεσα στη θάλασσα και τη στεριά, ενδιάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, ένα αφήγημα – προσευχή ξετυλίγεται σαν κραυγή από την ομάδα Dεcadēre.

Η Ιχθυόσκαλα στο Κερατσίνι φιλοξένησε την performance «Ίσαλος Γραμμή – μία ωδή στη φθίση», στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Atlas» του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά και είναι ενταγμένη στο Άνοιγμα στην Πόλη του Φεστιβάλ Αθηνών 2018.

Μέσα στον χώρο της Ιχθυόσκαλας Κερατσινίου, η οποία άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες της στο κοινό, η ομάδα Dεcadēre συνέθεσε τελετουργικά κείμενα διαφορετικών θρησκευτικών παραδόσεων με φυσικούς και ηλεκτρονικά επεξεργασμένους ήχους. Η performance «φώτισε» τη στιγμή κατά την οποία ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με τη φθίση. Ανέδειξε τη στιγμή που «ο άνθρωπος προσεύχεται, προσπαθώντας να νικήσει το αμετάκλητο γεγονός του θανάτου, να νικήσει τη φύση και την ίδια στιγμή που επιστρέφει σ’ αυτή, και γίνεται ένα ζώο λυσσασμένο για ζωή, ένα ψάρι που θα χτυπηθεί μέχρι την τελευταία ανάσα».

***

 

Η Άρτεμις Γρύμπλα με έναn αποκαλυπτικό μονόλογο άρχισε την παράσταση.

 

 

Είναι γεγονός αυτό: «Ευτού βιολιά δεν παίζουνε, παιγνίδια δε βαρούνε»… και είναι επίσης γεγονός ότι η φθίση του ανθρώπου και ο επερχόμενος θάνατος δεν είναι ποτέ δυνατόν να σου χαρίσουν ούτε την παραμικρή νότα αισιοδοξίας. Η μαυρίλα κυριαρχεί σε βαθμό υπερθετικό.

Όμως κάθε κανόνας έχει και τις εξαιρέσεις του…

Την «Ίσαλο γραμμή» την «έχτισε» η Ομάδα Dεcadēre. Κάτω από τους ήχους της επιβλητικής και υποβλητικής μουσικής του Gary Salomon κινήθηκαν οι ηθοποιοί έτσι όπως το σχεδίασε η Άλκηστις Πολυχρόνη.

Τα ιδιαίτερα κοστούμια που δημιούργησε η ευρηματική Βασιλική Σύρμα, πρόσθεσαν συναισθηματικό βάρος στις ερμηνείες των ηθοποιών.

 

 

Ο Παναγιώτης Γαβρέλας, ο Κωνσταντίνος Γεωργαλής, η Άρτεμις Γρύμπλα, η Αγάπη Ηλιάδου, η Ίρις Κανδρή, ο Στέφανος Μουαγκιέ, η Άλκηστις Πολυχρόνη, ο Γιάννης Σπανός, η Λυγερή Ταμπακοπούλου και ο Gary Salomon αποτέλεσαν ένα δυναμικό σύνολο το οποίο με σταθερά και εντυπωσιακά βήματα οδήγησε τους θεατές σε ένα απογειωτικό φινάλε.

 

Ο Αναστάσιος Αναστασόπουλος με μέλη του ΚΑΠΗ Νίκαιας – Ρέντη. Η συμβολή όλων στην παράσταση υπήρξε καθοριστική.

 

Τα πενήντα μέλη από τη Χορωδία των ΚΑΠΗ Νίκαιας – Ρέντη, υπό την διεύθυνση του μαέστρου Αναστάσιου Αναστασόπουλου, ήταν ο ενδέκατος ρόλος της ομάδας.

Οι βοηθοί σκηνοθέτη, Εύα Διαμαντή και Αγάπη Ηλιάδου, αντιμετώπισαν μια ασυνήθιστη δημιουργία σε μη γνώριμο χώρο και τελικά πέτυχαν τον στόχο τους.

Το ίδιο ακριβώς πέτυχε η Άρτεμις Γρύμπλα και η Άλκηστις Πολυχρόνη που υπογράφουν τη σκηνοθεσία. Αποκάλυψαν με το έργο τους τη συνταγή ώστε να μη μας διακατέχει ποτέ ο φόβος του θανάτου:

-Ποιος ο λόγος να φοβάμαι τον θάνατο; Αφού όταν θα έρθει εγώ θα λείπω… Οπότε; Προς τι το άγχος, η αγωνία και ο πανικός;

 

Ο Παναγιώτης Γαβρέλας στο αυτοσχέδιο πάλκο “συνομιλεί” με τα μέλη του ΚΑΠΗ.

 

Με αυτό το μήνυμα οδηγήθηκε η παράσταση στο τέλος της που δεν ήταν άλλο από ένα γλέντι γιορτής, ένα γλέντι για τη νίκη της ζωής επί του θανάτου.

Η «Ίσαλος γραμμή» όρισε με απόλυτη επιτυχία το σημείο εκείνο που αντί για φόβο πρέπει με γνώση να παίρνουμε θάρρος. Αντί να λυπούμαστε, να χαιρόμαστε. Αντί για μαύρες εικόνες, να ζωγραφίζουμε έγχρωμα όνειρα. Αντί για την εικονική πραγματικότητα, να προτιμάμε την αληθινή ζωή…

 

***

 

«Οι περίπου εβδομήντα συντελεστές εξερεύνησαν την προσευχή η οποία από πράξη απόγνωσης, έγινε πράξη επαναστατική, κόντρα στο θάνατο και την απελπισία, δημιουργώντας έναν πολυπολιτισμικό πολυφωνικό ύμνο, που τραγουδιέται απαράλλαχτος από την πρώτη στιγμή που ο πρώτος άνθρωπος απέκτησε συνείδηση του επερχόμενου θανάτου του».

 

***

 

Ο όρος «ίσαλος γραμμή» είναι ναυπηγικός και τεχνικός όρος, ορίζεται ως επίπεδο από την οριζόντια τομή της επιφάνειας της θάλασσας με το πλοίο, στο σημείο που αυτό ισορροπεί και επιπλέει. Είναι η «γραμμή» δηλαδή, που χωρίζει τον αέρα από το νερό.

 

***

 

Ο Gary Salomon επάνω στο τραπέζι δίνει το παράγγελμα για να αρχίσει το γλέντι. Δεξιά η Άλκηστις Πολυχρόνη. Αριστερά, η Αγάπη Ηλιάδου.

 

«Ίσαλος γραμμή»

Συντελεστές
Σύλληψη / Δραματουργία: Ομάδα Dεcadēre
Μουσική σύνθεση: Gary Salomon
Σκηνοθεσία: Άρτεμις Γρύμπλα, Άλκηστις Πολυχρόνη
Επιμέλεια κίνησης: Άλκηστις Πολυχρόνη
Βοηθοί σκηνοθέτη: Εύα Διαμαντή, Αγάπη Ηλιάδου
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Αλέξανδρος Λαγόπουλος
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Οργάνωση παραγωγής: Αγάπη Ηλιάδου, Εύα Διαμαντή
Εκτέλεση Παραγωγής: Γιώργος Σύρμας

Έπαιξαν:

Παναγιώτης Γαβρέλας, Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Άρτεμις Γρύμπλα, Αγάπη Ηλιάδου, Ίρις Κανδρή, Στέφανος Μουαγκιέ, Άλκηστις Πολυχρόνη, Γιάννης Σπανός, Λυγερή Ταμπακοπούλου, Gary Salomon

Συμμετείχε μέρος της χορωδίας ΚΑΠΗ Νίκαιας Ρέντη υπό την διεύθυνση του μαέστρου Αναστάσιου Αναστασόπουλου

*

Ο Στέφανος Μουαγκιέ είχε έναν χαρακτηριστικό ρόλο στην “Ίσαλο γραμμή”.

 

Ο Νίκος Διαμαντής, καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.

Πληροφορίες

Ημερομηνίες
Παρασκευή 29 και Σάββατο 30 Ιουνίου 2018
Χώρος: Ιχθυόσκαλα στο Κερατσίνι
Αίθουσα Δημοπρασιών
Στην οδό Σπετσών, απέναντι από τους Μύλους Λούλη
Έναρξη στις 9 μ.μ.
Η είσοδος ήταν δωρεάν.
H παράσταση συμμετείχε στο Φεστιβάλ «Atlas» του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά και ήταν ενταγμένη στο Άνοιγμα στην Πόλη του Φεστιβάλ Αθηνών 2018.

***

 

Κλείνοντας δεν πρέπει να ξεχάσω τον Νίκο Διαμαντή, τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Εξαιρετικές και φέτος οι επιλογές του. Στη μνήμη μας θα μείνουν και οι δύο παραστάσεις στην Ιχθυόσκαλα (Οι προσευχές της θάλασσας και Ίσαλος γραμμή). Η Blind date στην Πλατεία Αλεξάνδρας. Οπωσδήποτε το «Γέρος – έρως» από τις: Αθανασία Αγοράκη, Γιούλη Καρναχωρίτη, Μυρτώ Πανάγου. Και τέλος το «Εντός των τειχών» στον αρχαιολογικό χώρο της «Διαμέσου Πύλης» του Πειραιά, οδός 34ου Συντάγματος και Πύλης (στην παλιά Πυροσβεστική), εκεί στην Ηετιώνεια Πύλη, το άγνωστο τείχος του Πειραιά.

 

***

“ΙΣΑΛΟΣ ΓΡΑΜΜΗ”, ΕΔΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ…

 

***

(*) Ο Παναγιώτης Μήλας είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών και ΔΕΝ είναι κριτικός θεάτρου.

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -