Ακριβώς 75 χρόνια από την ολοκλήρωση της δίκης που σημάδεψε τον 20ό αιώνα και οδήγησε στην αποκάλυψη των εγκλημάτων και στην καταδίκη των εγκληματιών ναζί.
Η δίκη της Νυρεμβέργης άρχισε την Τρίτη 20 Νοεμβρίου του 1945 και η απόφαση ανακοινώθηκε την Τρίτη 1η Οκτωβρίου του 1946.
Δηλαδή η διάρκειά της ήταν 10 [δέκα] μήνες και 10 [δέκα] ημέρες…
***
Να θυμίσουμε εδώ [και να συγκρίνουμε] ότι:
*Η Δίκη των πρωταιτίων της Χούντας του 1967, άρχισε στις 28 Ιουλίου του 1975 και ολοκληρώθηκε στις 29 Αυγούστου 1975. Δηλαδή κράτησε 1 μήνα και 1 ημέρα…
*Η Δίκη των βασανιστών του 1967, άρχισε στις 7 Αυγούστου 1975 και ολοκληρώθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1975. Ολοκληρώθηκε σε 1 μήνα και 12 ημέρες…
*Η Δίκη του Πολυτεχνείου 1973, άρχισε στις 16 Οκτωβρίου του 1975 και ολοκληρώθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1975. Ολοκληρώθηκε σε 2 μήνες και 14 ημέρες…
*Τέλος η Δίκη της “Χρυσής Αυγής”, άρχισε στις 20 Απριλίου του 2015 και ολοκληρώθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. Δηλαδή ολοκληρώθηκε σε Πέντε [5] χρόνια, πέντε [5] μήνες και δεκαεπτά [17] ημέρες…
***
Ας επιστρέψουμε όμως στη Νυρεμβέργη. Δεκαπέντε ημέρες μετά την έκδοση της απόφασης, δηλαδή στις 16 Οκτωβρίου του 1946 οι θανατικές ποινές εκτελέσθηκαν σε ειδικά στημένη αγχόνη. Οι Γάλλοι εκπρόσωποι πρότειναν την εκτέλεση δια τυφεκισμού, αυτό όμως δεν έγινε δεκτό από τον Αμερικανό δικαστή Φράνσις Μπιντλ (τακτικό μέλος του δικαστηρίου) και τους Σοβιετικούς (τον Αντιστράτηγο Ιονά Νικιτσένκο [τακτικό μέλος], τον Συνταγματάρχη Αλεξάντερ Βολκόφ [αναπληρωματικό μέλος] και τον Στρατηγό Ρομάν Ρουντένκο [δημόσιο κατήγορο] με το αιτιολογικό ότι οι κατηγορούμενοι είχαν προσβάλει το στρατιωτικό ήθος και δεν τους άρμοζε εκτέλεση που αρμόζει σε στρατιωτικούς.
Από τους 24 κατηγορούμενους καταδικάστηκαν οι 19:
*12 σε θάνατο, εκ των οποίων οι 10 εκτελέστηκαν, ο Μάρτιν Μπόρμαν καταδικάστηκε ερήμην (σήμερα γνωρίζουμε ότι είχε σκοτωθεί την ίδια χρονιά πριν τη δίκη), και ο Χέρμαν Γκέριγκ αυτοκτόνησε το βράδυ πριν την εκτέλεσή του
*3 σε ισόβια, εκ των οποίων 2 απελευθερώθηκαν μετά από 10 περίπου χρόνια λόγω προβλημάτων υγείας και πέθαναν λίγα χρόνια μετά, και ένας αυτοκτόνησε (;) μέσα στη φυλακή
*4 σε ποινές από 10 έως 20 χρόνια, εκ των οποίων 3 εξέτισαν όλη την ποινή τους (20, 20, και 10 χρόνια), και ένας (15 χρόνια) απελευθερώθηκε λόγω προβλημάτων υγείας και πέθανε δύο χρόνια μετά
Ενώ
3 αθωώθηκαν
2 δεν δικάστηκαν, ένας λόγω ανήκεστης ζημιάς της υγείας του και ένας αυτοκτόνησε πριν από την έναρξη της δίκης.
Η ονομασία «Δίκη της Νυρεμβέργης» δόθηκε στη δίκη των Γερμανών ναζιστών εγκληματιών πολέμου που διενεργήθηκε από το Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο, που συνεδρίασε στο δικαστικό μέγαρο της Νυρεμβέργης.
Ως τόπος διεξαγωγής της δίκης αρχικά είχε προταθεί, από τους Σοβιετικούς, το Βερολίνο. Αυτό, όμως, ήταν πρακτικά αδύνατο, λόγω των καταστροφών που είχε υποστεί η πόλη. Τελικά, επελέγη η Νυρεμβέργη, στη περιοχή της Βαυαρίας της Γερμανίας, (μεταξύ των πόλεων Λουξεμβούργου και Βερολίνου), επειδή διέθετε Δικαστικό Μέγαρο μεγάλων διαστάσεων, το λεγόμενο «Μέλαθρον της Δικαιοσύνης», το οποίο είχε υποστεί ελάχιστες καταστροφές.
Επίσης η πόλη αυτή είχε και συμβολική σημασία ως γενέτειρα του εθνικοσοσιαλισμού (εκεί διεξαγόταν, κάθε χρόνο, το Συνέδριο του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος).
Τρεις [3] εκ των 24 κατηγορουμένων που είχαν συμπεριληφθεί στο αρχικό κατηγορητήριο δεν έμελλε να δικαστούν, καθώς είχαν αυτοκτονήσει πριν τελειώσει ο πόλεμος: Ήταν ο Αδόλφος Χίτλερ, ο Χάινριχ Χίμλερ και ο Γιόζεφ Γκέμπελς.
Από τους 24 κατηγορούμενους καταδικάστηκαν οι 19:
*Δώδεκα [12] σε θάνατο, εκ των οποίων οι 10 εκτελέστηκαν. Ο Μάρτιν Μπόρμαν καταδικάστηκε ερήμην (σήμερα γνωρίζουμε ότι είχε σκοτωθεί την ίδια χρονιά πριν από τη δίκη), και ο Χέρμαν Γκέριγκ αυτοκτόνησε το βράδυ πριν από την εκτέλεσή του
*Τρεις [3] σε ισόβια, εκ των οποίων 2 απελευθερώθηκαν μετά από περίπου 10 χρόνια λόγω προβλημάτων υγείας και πέθαναν λίγα χρόνια μετά, και ένας αυτοκτόνησε (;) μέσα στη φυλακή
*Τέσσερις [4] σε ποινές από 10 έως 20 χρόνια, εκ των οποίων 3 εξέτισαν όλη την ποινή τους (20, 20 και 10 χρόνια), και ένας (15 χρόνια) απελευθερώθηκε λόγω προβλημάτων υγείας και πέθανε δύο χρόνια μετά
*Τρεις [3] αθωώθηκαν και
*Δύο [2] δεν δικάστηκαν, ένας λόγω ανήκεστης ζημιάς της υγείας του και ένας αυτοκτόνησε πριν από την έναρξη της δίκης.
