Έφυγε από τη ζωή έπειτα από νοσηλεία στο Ναυτικό Νοσοκομείο της Αθήνας ο σκιτσογράφος και μελετητής Γήσης Παπαγεωργίου, σε ηλικία 84 ετών.
Ο αγαπημένος σκιτσογράφος, γελοιογράφος, συγγραφέας με το πλούσιο, πηγαίο χιούμορ και έναν αυτοσαρκασμό που δεν τον εγκατέλειπε ποτέ, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939.
Ο πατέρας του, στρατιωτικός, πρόεδρος του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου, πέθανε όταν ο Γήσης ήταν 15 ετών. Ο Γήσης Δημοτικό Σχολείο πήγε στη Νέα Σμύρνη και Γυμνάσιο στο Πειραματικό στο Κολωνάκι.
Το στρατιωτικό επάγγελμα επέλεξαν γι’ αυτόν οι συνάδελφοι τού πατέρα του που είχε πια πεθάνει, με την προοπτική να γίνει ναυπηγός επειδή σχεδίαζε και ζωγράφιζε καλά.
Υπηρέτησε σε όποιο καράβι υπήρχε και δεν υπήρχε… Από το 1960 που έγινε σημαιοφόρος, πήρε μεταθέσεις σε αντιτορπιλικά, κυρίως, και σε αρματαγωγά.
Τη γνωριμία του με τους πέτρινους φάρους έκανε το 1980 – 1981 ως διοικητής της Φαρικής Βάσης.
«Όταν είχα βρεθεί στην υπηρεσία φάρων, τότε γνώρισα πόσο ιδιαίτερο είναι το κτίσμα φάρος. Παλιά, στους επιτηρούμενους φάρους, υπήρχαν φαροφύλακες οι οποίοι έμεναν μονίμως εκεί. Πολλοί φάροι όμως είχαν πλέον καταστραφεί και προσπαθούσα με τα στοιχεία που έπαιρνα από φαροδείκτες να τους αναστηλώσω και όσους μπόρεσα τους αναστήλωσα».
Το 1981 παραιτήθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό.
Για ένα διάστημα περίπου 12 χρόνων ασχολήθηκε με τη γελοιογραφία σε συνεργασία με τις εφημερίδες “Η Πρώτη”, το “Βήμα”, η “Ελευθεροτυπία”, “Τα Νέα” και πολλά περιοδικά.
Το 1996 άρχισε να ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων και λευκωμάτων. Το πρώτο λεύκωμα “Οι ελληνικοί πέτρινοι φάροι” εκδόθηκε εκείνη τη χρονιά.
Από την εργασία του γύρω από τους ελληνικούς φάρους προέκυψε η δημιουργία μόνιμης αντίστοιχης έκθεσης στο φάρο της Γαύδου, που αναστηλώθηκε πρόσφατα.
Από το 2002 ασχολείται αποκλειστικά με έναν τεράστιο έργο (15 τόμων) την έρευνα και σχεδίαση της ελληνικής φορεσιάς για λογαριασμό της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης.
«Με τη σχεδίαση της παραδοσιακής φορεσιάς μου κόλλησε η πετριά πριν από καμία πενηνταριά χρόνια. Αλλά ευτυχώς γρήγορα βρέθηκα σε πηγές με αυθεντικές φορεσιές και αντί να κάθομαι να κάνω απλές ζωγραφίτσες το γύρισα και λιγάκι στην έρευνα. Το 1982 η Ελληνοαμερικανική Ένωση γιόρταζε τα 25 της χρόνια. κάνοντας μια έκθεση με θέμα τις παραδοσιακές φορεσιές».
Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις-παρουσιάσεις με ελληνικές φορεσιές στην Αθήνα το 1983 και το 1985, στην Καλαμάτα το 1987, στον Βόλο το 2004, εκθέσεις με στολές του Πολεμικού Ναυτικού στην Αθήνα το 1985.
Το 1996 εξέδωσε το ευθυμογραφικό «Ελλάς! Χάρηκα!» για τη νεότερη ελληνική ιστορία, ενώ ακολούθησαν τα «Ελλάς! Χάσαμε!» και «Ολυμπιακοί! Δώκαμε…».
Επίσης εξέδωσε τα λευκώματα «Έλληνες γελοιογράφοι του 20ού αιώνα» το 1999 και το «Ο μεγάλος θίασος» το 2000.