Ακυρώνω το κακό φυτεύοντας καημό στο κρυφό μου χώμα.
Ποτισμένο με δάκρυα, δεν μπορεί να σφάλλει.
Κι όταν σωπαίνει εργάζεται.
Κι ο καημός εδώ καμέλια και μαργαριτούλας άσπρη ανάσα.
Κι όλα τα πονεμένα πετεινά επάνω πτερωμένα.
Πώς αλλιώς, λέει σκεπτικός κι ο Μάντις,
θυσιάζεις πάντα αίμα στο κρυφό
το σώμα.
∼
Η Γεωργία Δεληγιαννοπούλου γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία, θέατρο και μουσική στη Θεσσαλονίκη. Εργάζεται σε φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης και παράλληλα ασχολείται με το παιδικό θέατρο, γράφοντας, σκηνοθετώντας σε σχολεία και τραγουδώντας. Το έργο της “Ένα Συννεφάκι στο Πόρτο – Τρελό” βραβεύτηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Παιδικού Θεατρικού Έργου (1997). Το 2003 εκδόθηκε από τις εκδόσεις “Κάστωρ” το βιβλίο της και cd “Μια Ριγέ Γαρίδα Ροζ”, τραγούδια για παιδιά. Τον Ιανουάριο του 2005 με το διήγημα “Εκείνος ο που με κοιμάται” βραβεύτηκε στο Λασκαρίδειο διαγωνισμό του Λυκείου των Ελληνίδων.
***
Η Γεωργία Δεληγιαννοπούλου με λόγο λιτό και υπαινικτικό μιας κρυφής τάξης πραγμάτων, φωτίζει αναπάντεχα τις αδιόρατες χαραγματιές των λέξεων, χαραγματιές που φωτίζουν απρόσμενες χαράδρες ενός λυτρωτικού πένθους. (Μάριος Ηλιάννης)
- Πίνακας: Walter T. Crane – La Primavera (1883)
