Η γάτα
Ανάμεσα ζει,
στο εφτά, νύχτα μέρα,
η γάτα ποιεί.
* H γάτα της φωτογραφίας βρήκε προστασία, ένα μεσημέρι, από τις ψιχάλες της βροχής κάτω από την ομπρέλα του Νίκου κιχεμ. Ίσως την ίδια εκείνη ημέρα ο ποιητής εμπνεύστηκε κι ένα ακόμη ποίημά του, το “Βρέχει”:
Βρέχει.
Η τόση αναγνώριση σε κάνει αγνώριστο.
Ως το κόκαλο οι ψιχάλες καταδύουν.
Άντε να γνωρίσεις μετά τον εαυτό σου.
Στίβω μέρες εκείνη τη βροχή μεσ’ τη λεκάνη.
Μια ξερή άγνοια κολλημένη μέρες στον καθρέπτη…
Και την απλώνω άλλες τόσες στα σκοινιά.
Αγνοείται το πρόσωπο, κοιτάς τον τοίχο.
Βλέπεις, γνώρισα το κούφιο.
Βλέπεις, πάλι βρέχει.
Είναι το ίδιο κενό στον καθαρό ουρανό, χαμογελάς.
(κιχεμ)
* Φωτογραφία: κιχεμ
