15.5 C
Athens
Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2024

Φράνκο Τζεφιρέλι. Αγαπούσε την Κάλλας και την Κρήτη ο «Αθηναίος» της Φλωρεντίας

***

Ο Φράνκο Τζεφιρέλι λάτρεψε την όπερα, λάτρεψε και την Ελλάδα. Αγάπησε τη Μαρία Κάλλας, αγάπησε και την Κρήτη…

Στις 6 Νοεμβρίου 1958 ο Τζεφιρέλι παρακολούθησε την ιστορική επιστροφή της Μαρίας Κάλλας στη σκηνή στο ρόλο της Μήδειας. Στην Όπερα του Ντάλλας ανέβηκε η όπερα τoυ Λουίτζι Κερουμπίνι σε σκηνοθεσία του Αλέξη Μινωτή και εικαστική επιμέλεια του Γιάννη Τσαρούχη.

Ο Τζεφιρέλι τον Ιανουάριο του 1964 κατάφερε να πείσει τη Μαρία Κάλλας να συμμετάσχει σε μία νέα παραγωγή της «Τόσκα» στη σκηνή του Κόβεντ Γκάρντεν. Την ίδια χρονιά νέος καλλιτεχνικός θρίαμβος στην Όπερα των Παρισίων με τη «Νόρμα».

Στην Όπερα του Ντάλλας στο Τέξας ο Φράνκο Τζεφιρέλι παρακολούθησε τη «Μήδεια» του Λουίτζι Κερουμπίνι με τη Μαρία Κάλλας. Σκηνοθέτης ο Αλέξης Μινωτής, εικαστική επιμέλεια από τον Γιάννη Τσαρούχη. Μαζί τους η Ισπανίδα μέτζο σοπράνο Tereza Berganza. Ήταν 6 Αυγούστου του 1958.

Στις 5 Ιουλίου του 1965 η Κάλλας εμφανίζεται για τελευταία φορά σε παράσταση όπερας στο Κόβεντ Γκάρντεν με την «Τόσκα» σε σκηνοθεσία Φράνκο Τζεφιρέλι.
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι ο Τζεφιρέλι στο δικό του Μουσείο στη Φλωρεντία έχει αφιερώσει στη Μαρία Κάλλας τέσσερις αίθουσες με αντικείμενα, ρούχα, μακέτες, φωτογραφίες και παρτιτούρες που σημάδεψαν τη σταδιοδρομία της μεγάλης ντίβας.

***

Τα «ελληνικά» βήματα του Τζεφιρέλι τον οδηγούν αργότερα και στην Κρήτη. Το 1986 ο «Οθέλλος» σε σκηνοθεσία Τζεφιρέλι θα πάρει σάρκα και οστά με τον Plácido Domingo στο βασικό ρόλο, την Katia Ricciarelli ως Δυσδαιμόνα και τον Justino Diaz ως Ιάγο. Το μεγαλύτερο τμήμα της ταινίας γυρίστηκε στο Ηράκλειο στα ενετικά νεώρια και το επιθαλάσσιο κάστρο Κούλε (Rocca di mare).

Για ένα περίπου μήνα η πόλη ζούσε στους ρυθμούς των γυρισμάτων με τα εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια εποχής με τα οποία ήταν ντυμένοι εκατοντάδες κάτοικοι της πόλης σε ρόλους βοηθητικών ηθοποιών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Τζεφιρέλι δώρισε τα σκηνικά και τα κοστούμια στον Δήμο Ηρακλείου ο οποίος δεν τα αξιοποίησε…

***

Ο «ελληνικός κύκλος» του Τζεφιρέλι ολοκληρώθηκε το 2002. Τότε είχε έρθει στην Αθήνα για να παρακολουθήσει τη δική του ταινία «Callas for ever». Τον είχε προσκαλέσει ο Σύλλογος Φίλων του Σύγχρονου Μουσείου Τέχνης.
Ο τότε υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος είχε χαρακτηρίσει τον διάσημο σκηνοθέτη «Οικουμενικό πολίτη και άνθρωπο της αναγέννησης». Μάλιστα τον βράβευσε για τη συνεισφορά του στην προβολή του ελληνικού πολιτισμού.

Ο Τζεφιρέλι ανταποδίδοντας τη φιλοφρόνηση δήλωσε «Είμαι Φλωρεντίνος και είναι τιμή για μας να καταγόμαστε από τη Φλωρεντία, την Αθήνα της Ιταλίας. Η Αθήνα για μας είναι το παν».
Ο Τζεφιρέλι που έζησε από κοντά την Κάλλας -συνεργάστηκαν άλλωστε σε έξι παραγωγές- δήλωσε ότι η Μαρία Κάλλας είναι η γυναίκα που προσέφερε τα μέγιστα στην τέχνη.

Όπως είπε, ήταν «μια γυναίκα απλή, ευάλωτη και ταυτόχρονα εξαιρετική προσωπικότητα, έζησε σε διαρκή σύγκρουση με τα προβλήματα των φίλων της, του πάχους της, του έρωτά της, αλλά από την άλλη είχε το πνεύμα της μουσικής μέσα της».

***

Ο Τζιανφράνκο Τζεφιρέλι έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών το Σάββατο 15 Ιουνίου 2019. Ήταν 96 ετών. Την είδηση του θανάτου του επιβεβαίωσε στο διαδίκτυο το Ίδρυμα Φράνκο Τζεφιρέλι, ενώ ο γιος του Πίπο δήλωσε σε δημοσιογράφους πως ο πατέρας του πέθανε «ήσυχα» στο σπίτι του στη Ρώμη. Ο άλλος του γιος Λουτσιάνο ανέφερε πως ο πατέρας του υπέφερε το τελευταίο διάστημα, αλλά έφυγε ήσυχα από τη ζωή.

Ο Ιταλός σκηνοθέτης γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1923 στα περίχωρα της Φλωρεντίας ως Τζιανφράνκο Κόρσι (Gianfranco Corsi). Μητέρα του ήταν η Alaide Garosi, σχεδιάστρια μόδας και πατέρας του ο Ottorino Corsi, έμπορος μαλλιού και μεταξιού. Οι δύο γονείς του ξαναπαντρεύτηκαν και η Alaide δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το δικό της επίθετο ή του Corsi για το παιδί της. Επέλεξε το επίθετο «Zeffiretti», λέξη που αναφέρεται στην όπερα του Μότσαρτ Idomeneo. Ωστόσο, το όνομα αυτό γράφτηκε λάθος στο δημοτολόγιο και έγινε Τζεφιρέλι. Όταν ήταν 6 ετών, η μητέρα του πέθανε και ο ίδιος μεγάλωσε υπό την φροντίδα της αγγλικής κοινότητας μεταναστών.

***

Ο Τζεφιρέλι αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών το 1941 και, ακολουθώντας τη συμβουλή του πατέρα του, εισήχθη στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας όπου σπούδασε αρχιτεκτονική και τέχνη. Μετά το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πολέμησε ως αντάρτης προτού συναντηθεί με τους Βρετανούς στρατιώτες και γίνει ο διερμηνέας τους. Μετά τον πόλεμο, ξαναπήγε στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας για να συνεχίσει τις σπουδές του αλλά όταν είδε τον Λόρενς Ολίβιε στον Ερρίκο Δ΄ το 1945, αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο και τον κινηματογράφο.

***

Ενώ εργαζόταν ως ζωγράφος τοπίου στη Φλωρεντία, προσλήφθηκε από τον Λουκίνο Βισκόντι και εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία La Terra trema, που κυκλοφόρησε το 1948. Με τον Βισκόντι συνεργάστηκε και στις ταινίες: Λεωφορείο ο πόθος (Ρώμη, 1949) του Τεννεσσή Ουίλλιαμς, Τρωίλος και Χρυσηίδα (Φλωρεντία, 1949) του Σαίξπηρ και οι Τρεις Αδελφές (Ρώμη, 1951) του Τσέχωφ. Οι μέθοδοι του Βισκόντι είχαν μια βαθιά επιρροή στο μετέπειτα έργο του Τζεφιρέλι. Εργάστηκε και με άλλους σκηνοθέτες όπως ο Αντονιόνι και ο Ροσελίνι. Τη δεκαετία του 1960, ο Τζεφιρέλι ξεκίνησε να γράφει και να σκηνοθετεί τις δικές του παραστάσεις στο Λονδίνο και στην Νέα Υόρκη και σύντομα μετέφερε τις ιδέες του στον κινηματογράφο.

***

Έχει χαρίσει στον παγκόσμιο κινηματογράφο αριστουργήματα, μεταξύ των οποίων την ταινία «The Taming of the Shrew» (Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι,1967) με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Ρίτσαρντ Μπάρτον, που είναι η καλύτερη κινηματογραφική διασκευή της ομώνυμης παράστασης.

Για την ταινία «Romeo and Juliet» (Ρωμαίος και Ιουλιέτα, 1968) έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Όσκαρ.

Κορυφαία ήταν και η μίνι σειρά για τη ζωή του Χριστού με τίτλο «Ιησούς από τη Ναζαρέτ» (1977).

Μεγάλο μέρος της δουλειάς του αφορούσε τη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη των σπουδαιότερων έργων της όπερας.

***

Ο Τζεφιρέλι το 1977 έγινε αξιωματικός της ιταλικής κυβέρνησης.
Το 1996, για τις υπηρεσίες του στις τέχνες, έγινε επίτιμος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ σε μια τελετή που έγινε στο Canterbury Cathedral. Το 1999 έλαβε το βραβείο Crystal Globe για την εκπληκτική καλλιτεχνική συνεισφορά του στον παγκόσμιο κινηματογράφο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Karlovy Vary.
Το 2004 έλαβε τη διάκριση του ιππότη από τη βρετανική κυβέρνηση όταν έγινε Ταξιάρχης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το 2009 βραβεύτηκε με το Premio Colosseo.

 

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -