Του Παναγιώτη Μήλα
Όταν γνωρίζεις κάποιον από κοντά και κυρίως όταν τον έχεις ζήσει την ώρα της δουλειάς, την ώρα της δημιουργίας του, δεν είναι δυνατόν να πιστέψεις κάτι που ο ίδιος γράφει στη σελίδα του στο Facebook.
«Η κατάσταση οριακά έφτασε σε επίπεδα μη ανεκτά»…
Αυτό έγραψε ο Φαίδων Καστρής το μεσημέρι της Τρίτης 4 Οκτωβρίου 2022, λίγες μόνο ώρες πριν από την πρεμιέρα της παράστασης «Την Τρίτη στο σούπερ-μάρκετ», του Εμμανουέλ Νταρλέ.
Αργά το βράδυ της Δευτέρας ο Φαίδων είχε επίσης γράψει τα εξής: «Σήμερα είχα μια τεράστια προσωπική αποτυχία. Στην αβάν πρεμιέρ για τους αναγνώστες του περιοδικού «Αθηνόραμα» απέτυχα παταγωδώς. Δεν στάθηκα πάνω στο κύμα, έπεσα κι αυτό με κατάπιε. Ήταν οδυνηρό, δεν με λυπήθηκα, θύμωσα με τον εαυτό μου, δεν ανταποκρίθηκα στις απαιτήσεις ενός νέου αδοκίμαστου σκηνικού που με κατέβαλε, δεν με προστάτευσα, δεν άντεξα, ήταν μια κακή γενική δοκιμή. Ελπίζω αύριο σε μια καλύτερη πρεμιέρα, θα κουραστώ αλλά λέω να τα καταφέρω. Η Μαρί – Πιερ είναι μαζί μου, οι δυο μας μόνος μαζί. Έτσι είναι είμαστε και τα λάθη μας και τα όνειρά μας και οι διαψεύσεις μας»…
Όσοι γνωρίζουν τον Φαίδωνα του συμπαραστάθηκαν με λόγια ζεστά. Όσοι είναι στον ίδιο επαγγελματικό χώρο και ξέρουν από παρόμοιες άτυχες στιγμές προσπάθησαν να τον στηρίξουν με κάθε λόγο και κάθε τρόπο.
Όμως…
Το μεσημέρι της Τρίτης, ήρθε νέο μήνυμα από τον Φαίδωνα. Μήνυμα με πολλούς παραλήπτες.
Διαβάσαμε λοιπόν: «Καλοί μου φίλοι σας ευχαριστώ για την συμπαράσταση. Δυστυχώς το γλυκό μου όνειρο να ξαναχαρώ την διαδρομή μου της Μαρί-Πιερ «Την Τρίτη στο σούπερ-μάρκετ», εξελίχθηκε σε εφιάλτη. Υπέμεινα λόγω αγάπης για να μην την χάσω – αφού δεν είχα τα δικαιώματα – αλλά πια η κατάσταση οριακά φτάνει σε επίπεδα μη ανεκτά. Όλο αυτό που αντιμετωπίζω με προσβάλλει σαν άνθρωπο και καλλιτέχνη. Συγκλονισμένος και κομματιασμένος αποχωρώ από την παράσταση, πριν αρρωστήσω βαριά. Κλαίω»…
Ένα μήνυμα που κλείνει με τη λέξη «Κλαίω» δείχνει πως το εργασιακό μπούλινγκ με απαράδεκτες χυδαίες συμπεριφορές, καλά κρατεί. Το εργασιακό μπούλινγκ σκοτώνει τη γιορτή του καλλιτέχνη. Το εργασιακό μπούλινγκ απομυζά το αίμα και την ψυχή που καταθέτει ο ηθοποιός χτίζοντας τον ρόλο του.
Τον Φαίδωνα Καστρή τον έζησα το φθινόπωρο του 2017 όταν προετοίμαζε τη «Σοφία» του Ignacio Garcia May, σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Παπαδόπουλου και μετάφραση της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ.
Γνώρισα τον άνθρωπο που γράμμα το γράμμα, λέξη τη λέξη, φράση τη φράση δημιουργεί με υπομονή, επιμονή, ψυχή και πάθος. Δημιουργεί αγόγγυστα. Κανονικός υπάκουος, πειθαρχημένος στρατιώτης.
Όταν όμως διαβάζεις τα παραπάνω είσαι βέβαιος ότι δεν υπήρξε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Είσαι βέβαιος ότι αυτό που συνέβη ήταν ένας εφιάλτης, όπως έγραψε ο Φαίδων.
Όπως επίσης είσαι βέβαιος ότι αν εμφανισθεί και πάλι η Μαρί-Πιερ «Την Τρίτη στο σούπερ-μάρκετ», δεν θα είναι παρά ένα κακέκτυπο…
Τόσο απλά…
***
Ευτυχώς ο Φαίδων είναι δυνατός, είναι ακούραστος, πάνω απ’ όλα είναι δημιουργός.
Να πω εδώ ότι ο Φαίδων Καστρής είναι εκ των κορυφαίων ηθοποιών της γενιάς του.
Ο Φαίδων Καστρής είναι κορυφαίος Έλληνας ηθοποιός, ο οποίος διδάσκει την αξιοπρέπεια και το ήθος.
***
Ακολουθεί συνέντευξή του με την Ειρήνη Αϊβαλιώτου
Φαίδων Καστρής: Σαν ηθοποιό, με μαγεύει να νιώθω πως με κοιτάνε, στη σκηνή, στο φως, στο ρόλο…