Του Παναγιώτη Μήλα
Ακριβώς απέναντι από τον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονα Ιλισού, στην οδό Νάκου στον αριθμό 4, είχε στεγαστεί το Γ΄ Γυμνάσιο Θηλέων. Μεταξύ της εκκλησίας και του γυμνασίου ήταν ο ασκέπαστος τότε Ιλισός ποταμός.
Μέχρι να αντιληφθούμε την ύπαρξη του Γυμνασίου και να μάθουμε ποια ώρα σχολάνε τα κορίτσια, το κτήριο αυτό – με τη μικρή αυλή – έπαψε να χρησιμοποιείτε και όλες οι τάξεις μεταστεγάστηκαν στο νεοκλασικό διώροφο της οδού Τσάμη Καρατάσου 5-7 και στο ακριβώς απέναντι κτήριο στον αριθμό 4, στο Κουκάκι, κοντά στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννη Γαργαρέττας.
Στο 5-7 ήταν το «Κεντρικό» κτήριο με τη Διεύθυνση του Σχολείου και στη Νάκου το «Παράρτημα».
Όταν σχόλαγαν τα κορίτσια κατευθύνονταν προς όλες τις κατευθύνσεις -Ανατολή, Δύση, Βορρά και Νότο.
Εμείς – η δική μας παρέα – βρισκόταν προς Ανατολάς, στο «πέρασμα» της Πλατείας Λεύκας πολύ κοντά στο ΣΤ’ Γυμνάσιο Αρρένων. Εκείνα τα χρόνια τα Γυμνάσια δεν ήταν μεικτά.
Επίσης εκείνα τα χρόνια ένα νεύμα και μια ματιά αρκούσαν και αυτό διεκδικούσαμε…
Η φήμη του Γ’ Γυμνασίου Θηλέων της Αθήνας δεν άφηνε πολλά περιθώρια για κάτι περισσότερο από ένα βλέμμα, οπότε αυτός ήταν ο μοναδικός στόχος, την ώρα που τα κορίτσια με τις μπλε ποδιές και τα λευκά γιακαδάκια περνούσαν από τη γειτονιά μας.
Είχαμε μάθει ότι εκεί, στο Γ’ Γυμνάσιο, είχε φοιτήσει η δεκαεφτάχρονη μαθήτρια Ηρώ Κωνσταντοπούλου, μέλος της Ε.Π.Ο.Ν. η οποία εκτελέστηκε από τους Γερμανούς μετά από βασανιστήρια στο σκοπευτήριο της Καισαριανής μαζί με άλλους αγωνιστές τα ξημερώματα της 4ης προς 5η Σεπτεμβρίου 1944, λίγες μόλις ημέρες πριν από την απελευθέρωση.
Στα θρανία όμως του Γ΄ Γυμνασίου είχαν καθίσει πολλές μαθήτριες που έγιναν στη συνέχεια διάσημες.
Ανάμεσά τους ήταν η ποιήτρια Τζένη Μαστοράκη, η καθηγήτρια Πανεπιστημίου Άννα Φραγκουδάκη, η Ελένη Κουρεμπανά, μετέπειτα σύζυγος του αγαπημένου συγγραφέα Αντώνη Σαμαράκη.
Η Νάνα Μούσχουρη, η οποία μαζί με τον πατέρα της, εργαζόταν στον χειμερινό και στον θερινό κινηματογράφο «Πρωτεύς» στο Κουκάκι.
Από τον χώρο του θεάτρου πήραν το απολυτήριό τους από το Γ’ Γυμνάσιο η Άννα Κυριακού, η Κατερίνα Γιουλάκη, η Μάρω Κοντού, η Ελένη Κισκύρα και η Χριστίνα Σύλβα.
Όμως η αναμονή στο «πέρασμα» ήταν αποκλειστικά για την πανέμορφη Ελένη Ανουσάκη.
Τη θαυμάζαμε και για τους γονείς της, την ηθοποιό και αγωνίστρια Μαλαίνα Ανουσάκη και για τον πατέρα της, τον τενόρο της Λυρικής και πρωταγωνιστή της επιθεώρησης, Ευάγγελο Ανουσάκη.
Στην Ελένη οι συμμαθήτριές της είχαν δώσει το προσωνύμιο «ο λαιμός» επειδή όταν κυκλοφορούσε παρατηρούσε τα πάντα γύρω της στρέφοντας με χάρη τον λαιμό της. Περιμέναμε λοιπόν και μείς σαν «χάνοι» μήπως αυτό το «μαγιάτικο» λουλούδι του Γ’ Γυμνασίου Θηλέων της Αθήνας ρίξει κατά λάθος κάποια ματιά προς την πλευρά μας…
Που τέτοια τύχη όμως…
Η Ελένη – που γεννήθηκε την 1η Μαΐου – πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο σε ηλικία έξι ετών. Ήταν το κοριτσάκι που κρατούσε η Ελένη Χατζηαργύρη στην ταινία «Αμάρτησα για το παιδί μου» σε σκηνοθεσία Χρήστου Σπέντζου, στο οποίο πρωταγωνιστούσε ο πατέρας της.
Σε ηλικία 16 χρονών μπήκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου ως εξαιρετικό ταλέντο. Εμφανίστηκε στην ταινία «Τα κόκκινα φανάρια» και λόγω της συμμετοχής της διώχτηκε από τη Σχολή. Αργότερα αναιρέθηκε η απόφαση του διευθυντή Θάνου Κωτσόπουλου και επανήλθε.
Την ίδια περίοδο αποδέχτηκε την πρόσκληση της FOX και πήγε στην Τσινετσιτά για σπουδές, με δασκάλους τους Κάρολ Ριντ, Ρεξ Χάρισον, Ρίτσαρντ Μπαρντ, Μόνικα Βίτι κ.ά.
Δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές της, αλλά έπαιξε στην ταινία του Κάρολ Ριντ, «Αγωνία και έκστασις». Ακολούθησε ο θρυλικός «Αλέξης Ζορμπάς» με τον Άντονι Κουήν και στη συνέχεια σημαντική πορεία στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Σύζυγός της είναι ο σκηνοθέτης και διευθυντής φωτογραφίας Δημήτρης Παπακωνσταντής.
Διετέλεσε πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων επί δημαρχίας Δημήτρη Μπέη καθώς και βουλευτής Α΄ Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ τα διαστήματα 1989-1990 και 1993-2004.
***
Πηγή: Τα ιστορικά στοιχεία προέρχονται από το βιβλίο της Έλενας Ζαραβίνου, «Γ΄ Γυμνάσιον Θηλέων Αθηνών, 1933 – 1984», Εκδόσεις Κάκτος.
Πηγή: Βικιπαίδεια
