Δημήτρης Ζακυνθινός. Υπήρξε ευαίσθητος, μοναχικός, πολυδιαβασμένος και ταλαντούχος…

Στην κλασική ερώτηση «Να ζει κανείς ή να μη ζει», ο ηθοποιός Δημήτρης Ζακυνθινός είχε απαντήσει καταφατικά.
Ήταν 26 ετών όταν έπαιξε στον κινηματογράφο στο πλευρό του Λάμπρου Κωνσταντάρα και του Ντίνου Ηλιόπουλου το 1965 στην ταινία του Ντίνου Δημόπουλου «Να ζει κανείς ή να μη ζει».

Από τότε το θέατρο, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση και το ραδιόφωνο ήταν η ζωή του.
Ο κύκλος αυτής της ζωής ολοκληρώθηκε την Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2023 για τον Δημήτρη Ζακυνθινό.

Βέβαια η πρώτη του ταινία ήταν το 1960 – σε ηλικία 21 ετών – “Της μιας δραχμής τα γιασεμιά”.

Οι επιπλοκές στην υγεία του των τελευταίων μηνών τελικά τον λύγισαν. Ήταν 84 ετών…

Γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Αποφοίτησε επίσης από την Ανώτερη Σχολή Θεάτρου και Κινηματογράφου. Πρωτοεμφανίζεται το 1965 με τη «Νέα Σκηνή» του Κωστή Λειβαδέα ενώ τον ίδιο χρόνο ξεκινάει την ερωτική του σχέση με τον κινηματογράφο.

Έπαιξε σε 31 ταινίες. Μεταξύ αυτών ήταν επίσης: Κάτι κουρασμένα παλληκάρια, Η κόμισσα της φάμπρικας, Διακοπές στο Βιετνάμ, Η Κόρη του Ήλιου, Αγάπη μου παλιόγρια, Από που πάνε για τη χαβούζα, Υπόθεση Πολκ, Ένα γελαστό απόγευμα και Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο.

Στο θέατρο μετά τον Κωστή Λειβαδέα συνεργάστηκε με τον θίασο Μάρως Κοντού – Γιώργου Κωνσταντίνου – Νίκου Ρίζου, τον θίασο Ζωής Λάσκαρη, τον θίασο Παγουλάτου-Απέργη, τον θίασο Νίκου Κούρκουλου, τον θίασο Θύμιου Καρακατσάνη – Σμαρούλας Γιούλη  κ.ά.

Υπήρξε εκφωνητής στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και παρουσίαζε για ένα μεγάλο διάστημα την εκπομπή “Ταξιδεύοντας εδώ και εκεί”. Το έτος 1968 την εκπομπή “Της Νύχτας τη Σιγαλιά” 1:00 – 3:00 και το 1969 το “Πρωινό ξεκίνημα” 8:00-9:00.

Στο Εθνικό Θέατρο συμμετείχε σε 28 παραστάσεις: Η ανάκριση (1983), Ειρήνη (1983), Κρεατομηχανή (1984), Ένας όμηρος (1984), Αγριόπαπια (1985), Ακάλυπτος χώρος (1985), Κιλελέρ (1986), Η δούκισσα του Μάλφι (1987), Ηλίθιος (1987), Αόρατος θίασος (1988), Η επιστροφή (1989), Ο φίλος μου ο Λευτεράκης (1989), Η μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της (1991), Ο Ανδροκλής και το λιοντάρι (1991), Οι εγκληματίες (1992), Σχολείον σκανδάλων (1993), Η τρέλλα του Γεωργίου Γ΄ (1993), Η κατάληψη (1994), Ο έφηβος (1994), Εκάβη (1994), Ο άγιος Γεώργιος σκοτώνει το δράκο (1995), Αρτούρο Ούι, άνοδος και πτώση (1995), Η ωραία φάση (1996), Εκκλησιάζουσαι (1996), Πειρασμός (1996), Ρινόκερος (1997), Λυσσασμένη γάτα (1998), Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (1999).

Αποχαιρετώντας τον Δημήτρη Ζακυνθινό, ο Πρόεδρος του ΣΕΗ Σπύρος Μπιμπίλας δήλωσε: «Υπήρξε ένας ευαίσθητος μοναχικός άνθρωπος, πολυδιαβασμένος και ταλαντούχος…θα τον θυμόμαστε μέσα από τους κινηματογραφικούς ρόλους του και θα τον έχουμε πάντα στην καρδιά μας».