Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου
Οι ικανότητές του μπορούν να κάνουν θαύματα. Ένα από αυτά παρακολούθησα κατενθουσιασμένη πριν από κάποιους μήνες στο μπαρ του «Bios». Ήταν η παράσταση «R.I.P. Romeos Ioulietta Panta», σε κείμενο δικό του. Μια ιστορία για την αγάπη που ποτέ δεν εκπίπτει. Για έναν έρωτα εμβληματικό, που αδιάκοπα κινείται και οδοιπορεί στο χώρο και στο χρόνο. Θεμελιωδώς και ανεπιστρεπτί ρομαντικός, ο Δημήτρης Κουρούμπαλης ξανάγραψε λέξη λέξη το διαχρονικό ειδύλλιο και τοποθέτησε το ερωτευμένο ζευγάρι σε ένα αστικό σκηνικό εμφύλιας σύρραξης. Μαζί με την ταλαντούχα ηθοποιό Κατερίνα Λούρα και σε συνεργασία με τη σπουδαία χορογράφο Φρόσω Κορρού ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν μια παράσταση μετανεωτερικού αναστοχασμού πάνω στο σαιξπηρικό πρωτότυπο, η οποία παρουσιάστηκε το καλοκαίρι με επιτυχία και στο Φεστιβάλ Αθηνών. Ιδρυτικό μέλος της So7, της θεατρικής εταιρείας που έκανε αίσθηση στο κοινό με την καινούργια θεατρική γλώσσα την οποία πρότεινε, ο Δημήτρης Κουρούμπαλης δεν είναι μόνον τηλεοπτικός ηθοποιός, όπως ίσως θα νομίζετε. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως θέλω να μειώσω τους καλλιτέχνες της τηλεόρασης. Επανερευνώντας όμως τις δραστηριότητές του, διαπιστώνω τα σημαντικά πράγματα που έχει κάνει. Η So7 ηγείται ενός ευρωπαϊκού προγράμματος ως project leader, το οποίο αφορά τη συνεργασία πέντε χωρών, της Ελλάδας, της Λιθουανίας, της Κύπρου, της Αγγλίας και του Μεξικού. Οι πέντε αυτές χώρες συνεργάζονται με ανταλλαγή καλλιτεχνών, με ταξίδια, με σεμινάρια που γίνονται ανοικτά για το κοινό, με ντοκιμαντέρ, με επιστημονική έρευνα. Είναι η μοναδική φορά που ελληνική εταιρεία, θεατρική και πολιτισμού, έχει αναλάβει ως project leader παρόμοιο πρόγραμμα. Παράλληλα, ο χαρισματικός ηθοποιός με το εφηβικό πρόσωπο και το ακαταμάχητο χαμόγελο, γράφει θεατρικά έργα, σκηνοθετεί, ανακαλύπτει νέες κατευθύνσεις, δημιουργεί. Νομίζω πως εκεί που κάτι τον τραβά προς μια κατεύθυνση, κάτι άλλο τον τραβά εξίσου δυνατά, ίσως και δυνατότερα, προς μιαν άλλη. Δουλεύοντας στην τηλεόραση, δυναμώνει η λαχτάρα του για το θέατρο. Εκεί που βρίσκεται στη σκηνή του θεάτρου τού γεννιέται η ανάγκη για τη συγγραφή κι ύστερα φουντώνει η διάθεσή του για καλλιτεχνική παραγωγή. Εκεί που αποσύρεται σε μια εσωτερική γαλήνη, νιώθει μιαν ακατανίκητη επιθυμία να βουτήξει σε νέες περιπέτειες. Ίσως αυτή η έκρηξη ενέργειας να είναι η αληθινή ευγνωμοσύνη προς τη ζωή. Φέτος ο Δημήτρης υποδύεται στο «Θέατρον» (Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος») το πρώτο «καλό κακό παιδί» της παγκόσμιας λογοτεχνίας, τον «Τομ Σόγιερ» του Μαρκ Τουαίην. Ένα αγόρι ορφανό, που μεγαλώνει με τη θεία του. Ένα αγόρι που έχει φιλία με τον αλήτη της πόλης, που το σκάει από το σπίτι, που ονειρεύεται το μεγάλο κόσμο. Ένα αγόρι που δε διστάζει να κοροϊδέψει ή να πει ψέματα, προκειμένου να πετύχει τους στόχους του. Ένα αγόρι που ερωτεύεται και κάνει θυσίες για το κορίτσι του. Ένα αγόρι με περίσσευμα έμπνευσης, φαντασίας, τρυφερότητας, ευφυΐας, χιούμορ και αγάπης. Κάτι μου λέει πως αυτά τα δύο αγόρια έχουν πολλά κοινά…
Διαβάστε τη συνέντευξη.
* Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στην πόλη, ανάμεσα στα δέντρα του σχολείου μου και στις διαδρομές για τα ιδιαίτερα.
Ποιες είναι οι πιο αγαπημένες αναμνήσεις από την παιδική σου ηλικία;
* Οι ώρες που περνούσα στα σπίτια που έφτιαχνα από χαρτόκουτα, στα πιο απομονωμένα σημεία, εκεί που δεν με ενοχλούσε κανείς.
Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με το θέατρο;
* Με έριξαν σε μια σκηνή και μου είπαν παίξε. Και το έκανα και δεν ήθελα να σταματήσω να το κάνω.
Υπάρχουν καλλιτέχνες που σε έχουν επηρεάσει;
* Λογοτέχνες πάμπολλοι, σχεδόν όλη μου η βιβλιοθήκη είναι γεμάτη επιρροές. Οι υπόλοιποι είναι οι άνθρωποι που έχω συναναστραφεί στις δουλειές μου και που κάθε ένας έχει αφήσει και το μικρό του σημάδι.
Θεατρική εταιρεία SO7. H θεατρική εταιρεία στην οποία συμμετέχεις. Ποιο ήταν το αρχικό σας κίνητρο;
* Η δημιουργία θεατρικών έργων που στην παρουσίασή τους θα συνδύαζαν τη δική μου εκκίνηση από τη Λέξη και τον κόσμο του Σώματος που εισήγαγε η Φρόσω Κορρού.
Η SO7 έχει αναλάβει, και επάξια, προγράμματα που δεν έχει αναλάβει άλλη ελληνική θεατρική εταιρεία. Πώς το καταφέρατε αυτό;
* Με πολλή δουλειά και αρκετή τύχη. Το να αναλάβεις μια υποχρέωση είναι σχετικά εύκολο, ειδικά αν κάποιος το προσπαθεί επισταμένα. Το να την φέρεις εις πέρας, αυτό απαιτεί αξία και ικανότητα. Εκεί πιστεύω ότι πρέπει να κριθούμε.
Τι θα ήθελες να πεις για κάποιους ανθρώπους του θεάτρου με τους οποίους συνεργάζεσαι συχνά, όπως:
– Κώστας Φιλίππογλου
* Μου φτιάχνει τη διάθεση να δουλεύω μαζί του. Μικρή πίεση και άφθονη ελευθερία, πράγμα σπάνιο για σκηνοθέτη. Απίστευτη ευρηματικότητα και χάρη αυτοσχεδιασμού και χιούμορ σαν ηθοποιός. Ο Κώστας είναι ένας εξαιρετικός συνδυασμός των δύο.
– Φρόσω Κορρού
* Απλά δεν μπορώ χωρίς.
– Κατερίνα Λούρα
* Ήρθε κι έδεσε. Απολαμβάνω κάθε στιγμή των παραστάσεων που παίζουμε μαζί.
Το καλοκαίρι έλαβες μέρος στην παράσταση «Φιλοκτήτης» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου. Πέρα από το γεγονός ότι ήταν μια εξαιρετική παράσταση, θα ήθελα να μου περιγράψεις το αίσθημα δέους που ένιωσες όταν πάτησες την ορχήστρα της Επιδαύρου με το κοίλον κατάμεστο από κόσμο;
* Είναι από τις «πρώτες φορές» που επεξεργάζονται πολύ βαθιά την ψυχή μου. Είμαι ευγνώμων που φέρω τέτοια εμπειρία μέσα μου.
Τη σεζόν που πέρασε μας παρουσίασες ένα δικό σου κείμενο βασισμένο στη σαιξπηρική ιστορία αγάπης «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Τι ήταν αυτό που σε παρακίνησε να γράψεις το «RIP»;
* Η δυσκολία μου να αρθρώσω τον έρωτα με τα λόγια του Σαίξπηρ. Ήθελα μια διαφορετική γλώσσα και έπρεπε να την εφεύρω.
Η παράσταση αυτή θα συνεχιστεί;
* Ναι, θα ξαναπαρουσιαστεί στο Θέατρο του Νέου Κόσμου από το Φεβρουάριο.
Είσαι ρομαντικός;
* Θεμελιωδώς και ανεπιστρεπτί.
Τι περιλαμβάνει η ατζέντα σου για το χειμώνα;
* Πρωταγωνιστώ στο «Τομ Σόγιερ», που ανεβαίνει στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού από τις 5 Οκτωβρίου. Επίσης, συνεχίζω το μεταπτυχιακό στην Κοινωνιολογία που ξεκίνησα πέρσι και ετοιμάζω τα καλοκαιρινά μου σχέδια.
Η τηλεοπτική σου σταδιοδρομία στάθηκε εφαλτήριο ή τροχοπέδη για τη δουλειά σου στο θέατρο;
* Εφαλτήριο και συγκριτικό μέγεθος.
Έχει σημασία να είσαι αναγνωρίσιμος;
* Σε κάποια σημεία βοηθά πολύ, π.χ. δημόσιες υπηρεσίες, να βρεις τραπέζι σ’ εστιατόρια και σε άλλα καθόλου, όπως για παράδειγμα να κάνεις γυμνός μπάνιο, ή να προσπαθήσεις να μπεις χωρίς εισιτήριο στο μετρό.
Η τηλεόραση μπορεί να είναι τέχνη ισάξια ή παρόμοια με το θέατρο;
* Όσο μπορεί να συγκριθεί η video art με τη γλυπτική, άλλο τόσο μπορείς να συγκρίνεις την τηλεόραση με το θέατρο ή το σινεμά. Τα δημιουργήματα όμως μπορούν να είναι συναρπαστικά στο κάθε είδος.
Η θέση του καλλιτέχνη είναι πάντα απέναντι από την εξουσία;
* Η τέχνη είναι από μόνη της ριζοσπαστική στην ίδια της την ουσία. Μπορεί την ίδια στιγμή που επικυρώνει την πραγματικότητα, να την καταδικάσει, να την αρνηθεί. Ο καλλιτέχνης είναι υπεύθυνος για τη χρήση που κάνει αυτής της δύναμης. Νομοτελειακά αυτή η δύναμη στρέφεται προς την εξουσία, σπανίως για να τη σιγοντάρει και πρωτίστως για να την κρίνει και να της ανοίξει τα μάτια. Πλέον η ευθύνη μοιράζεται και στην εξουσία και στα υποκείμενά της.
Ποια εμπόδια πρέπει να ξεπεραστούν για να μπορέσει κάποιος να ασχοληθεί με την τέχνη;
* Η ραθυμία και η αναβλητικότητα.
Τι βαρύτητα δίνεις στις κριτικές; Ωφελούν; 
* Δεν έχω καταλάβει πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα. Μου φαίνεται σαν να προσπαθούμε να μετατρέψουμε σε επιστήμη την υποκειμενικότητα. Απλώς δεν το πιάνω.
Σε ποια θεατρικά έργα θα ήθελες να παίξεις και ποιους ρόλους να υποδυθείς;
* Θα ήθελα πολύ να παίξω Μπέκετ.
Ποιους συγγραφείς διαβάζεις;
* Τώρα διαβάζω Τζέφρυ Τσώσερ «Οι ιστορίες του Κάντερμπερυ».
Πώς είναι η καθημερινότητά σου και ποιες οι αγαπημένες σου συνήθειες;
* Μοιράζεται ανάμεσα σε υποχρεώσεις και στιγμές απόλαυσης. Μία αγαπημένη μου συνήθεια είναι το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.
Τέλος, ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα; Συμβιώνεις με κάποιο κατοικίδιο;
* Συμβιώνω με τη Μαργκό, ένα χαριτωμένο ντόμπερμαν.
